Słuchanie na modlitwie
drogi szukając, choć przed wiekami zrobiona
Cyprian Kamil Norwid
„W drodze” poświęcamy wszystkim, którzy są blisko lub daleko, wszystkim, którzy przez religijne doświadczenie i przemyślenia szukają swojej wewnętrznej prawdy, szukają kontaktu z żywym Bogiem.
Człowiek nie tyle jest, co się staje, a staje się w dużym stopniu przez swój wolny wybór. Chodzi o to, aby w tym stawaniu coraz pełniej był sobą, odnajdywał swoje prawdziwe powołanie. Stajemy się w drodze… jak Abraham, jak prorocy, jak uczniowie Chrystusa, którzy zostawiali wszystko i szli Jego śladami.
Bóg udzielił się człowiekowi, wkraczając na tę samą z nim drogę. Szedł z nami, abyśmy bardziej byli przez Niego. Ukazał nam jasny, aczkolwiek trudny kres tej drogi.
Chcemy przyczynić się do tworzenia klimatu myślącej wiary, pokazując jednocześnie, jak bardzo może być nam dzisiaj pomocny odczytany na świeżo skarbiec tradycji. Pragniemy, by nasze pismo miało swój skromny udział w formowaniu człowieka wierzącego na miarę naszych czasów, katolika prawidłowo wkomponowanego w układ Bóg–człowiek–świat. Nie chcemy, by „W drodze” było pismem gotowych diagnoz i formuł. Poprzez trud myśli, modlitwy i życia pragniemy dochodzić do Prawdy. Uważamy, że jest to naszym zadaniem jako dominikanów, których ideałem zakonnym jest łączenie pustyni z rozgwarem wielkiego miasta, kontemplacji z głoszeniem Ewangelii.
„W drodze” ukazuje się w roku 750-lecia działalności dominikanów w Polsce. Wracając do źródeł, chcemy w naszym piśmie nawiązać do najlepszych tradycji dominikańskich przez zajęcie się centralnym problemem każdego człowieka wierzącego – jedności życia w służbie Chrystusa. Dlatego „W drodze” poświęcamy życiu chrześcijańskiemu – jedności wiary i jej świadectwa w świecie dzisiejszym.
.jpg)
Oceń