św. Tomasz z Akwinu

(ur. ok. 1225 r. w Roccasecca niedaleko Aquino – zm. 7 marca 1274 r.) – Akwinata, Thomas de Aquino, dominikanin, filozof scholastyczny, teolog, święty Kościoła katolickiego, doktor Kościoła, który nauczając przekazywał owoce swej kontemplacji (łac. contemplata aliis tradere).

Jeden z najwybitniejszych myślicieli w dziejach chrześcijaństwa.

Pochodził ze szlacheckiej i zamożnej rodziny, której zamek znajdował się nieopodal słynnego benedyktyńskiego opactwa Monte Cassino. Tam w wieku 5 lat rozpoczął naukę. Kilka lat później przeniósł się do Neapolu, gdzie poznał myśl Arystotelesa i zetknął się z zakonem Braci Kaznodziejów. Gdy dołączył do zgromadzenia, napotkał zdecydowany sprzeciw ze strony rodziny. Przez pewien czas ukrywał się w klasztorach, jednak ostatecznie został odnaleziony przez matkę. Ta z obawy przed ponowną ucieczką syna kazała zamknąć go w zamku i strzec. Jednak gdy Tomasz nie uginał się pod prośbami ze strony rodziny, ostatecznie pozwolono mu swobodnie odejść.

W 1245 roku, gdy był już pełnoletni, wrócił na drogę powołania. Został wysłany do Paryża na studia teologiczne, które odbywał pod kierownictwem Alberta Wielkiego. Między współbraćmi powstałą wówczas silna przyjaźń. Razem wyjechali do Kolonii, gdzie Albert miał założyć studium teologiczne. Tam przedstawił i wyjaśnił Tomaszowi zarówno zbiór dzieł Arystotelesa, jak i jego arabskich komentatorów.

Tomasz oddał się bez reszty studiom teologicznym. Zdobywał coraz większy rozgłos jako biblista, kaznodzieja i wykładowca. Wszystkie swoje zdolności poświęcił służeniu prawdzie, którą pragnął dzielić się z innymi. Wykładał teologię na uniwersytecie paryskim i bolońskim, a także na uczelniach dominikańskich w Neapolu i Orvieto.

Jego największym dziełem jest wielotomowa Summa teologii, choć napisał także wiele innych prac teologicznych i filozoficznych, komentarzy do ksiąg biblijnych i dzieł Ojców Kościoła, a także niektórych dzieł Arystotelesa.

Szczególną czcią otaczał Eucharystię – dopóki nie zaczęła dokuczać mu choroba, każdego dnia sprawował mszę świętą, zaś drugiej wysłuchiwał i często do niej służył. W 1273 roku podczas Wielkiego Postu w trakcie odprawiania mszy wpadł w ekstazę. Pół roku później, we wspomnienie św. Mikołaja, zdarzyło się to po raz drugi. Mistyczne doświadczenia św. Tomasza sprawiły, że nie dokończył Summy teologii, przekonany o niedoskonałości swojego dzieła.

Nigdy nie oddawał się nauce i pisaniu, jeśli najpierw nie poprosił Boga o łaskę. Z pokorą przyznawał, że wszystko, co wiedział, zawdzięczał Bożemu oświeceniu, a nie swoim umiejętnościom.

Mimo słabego zdrowia udał się do Lyonu na sobór zwołany przez papieża Grzegorza X. Gdy po drodze zaczął przeczuwać nadchodzącą śmierć, poprosił, by dano mu umrzeć w klasztorze. Został zawieziony do opactwa cystersów w Fossanova niedaleko Sonnino, gdzie zmarł.

Nakładem Wydawnictwa W drodze ukazały się w polskim tłumaczeniu m.in.: Summa contra gentiles (3 tomy) oraz Wykład pacierza. W 2023 roku, wraz z Instytutem Tomistycznym oraz Fundacją Pro Futuro Theologiae, rozpoczęliśmy wieloletni projekt, jakim jest wydanie Dzieł wszystkich Tomasza z Akwinu. Informacje o planie wydawniczym na dedykowanej stronie serii akwinata.net.

Produkt dodany do koszyka

Zobacz koszyk Kontynuuj zakupy

Polecane przez W drodze