Andrew Hofer OP

​dominikanin z Prowincji św. Józefa w USA, doktor teologii.

Dorastał jako najmłodsze z dziesięciorga dzieci na farmie w Kansas. Studiował historię, filozofię i klasykę w Benedictine College. Następnie studiował historię średniowiecza St Andrews w Szkocji.

W 1995 r. wstąpił do Zakonu Kaznodziejskiego w dominikańskiej Prowincji św. Józefa. Śluby wieczyste złożył w Roku Wielkiego Jubileuszu 2000. Święcenia diakonatu przyjął w 2001 roku, a święcenia kapłańskie w 2002 r.

Andrew Hofer OP był wikariuszem parafialnym w Rhode Island, misjonarzem i wykładowcą w Kenii, doktorantem na Uniwersytecie Notre Dame, formatorem braci studentów w dominikańskim Domu Studiów.

Jest członkiem Papieskiego Wydziału Niepokalanego Poczęcia NMP (Pontifical Faculty of the Immaculate Conception). Od jesieni 2021 roku jest także redaktorem czasopisma naukowego „The Thomist”, w którym wcześniej był redaktorem recenzji książek. Od 2022 roku jako wychowawca odpowiada za diakonów w konwencie św. Dominika w Waszyngtonie.

Wraz z Benedictem Croellem OP jest współautorem książki Życie ofiarowane. Poradnik dla mężczyzn rozeznających powołanie zakonne (A Living Sacrifice Guidance for Men Discerning Religious Life; 2019), którą przełożył Krzysztof Popławski OP.

Ponieważ jestem ostatni z dziesięciorga rodzeństwa, czasami żartuję, że jestem dziesięciną rodziny dla życia zakonnego. Zostałem bierzmowany w wieku szesnastu lat i jako patrona miałem św. Tomasza z Akwinu. Podczas moich studiów w benedyktyńskim college’u wszyscy czterej profesorowie filozofii byli tomistami i wprowadzili mnie w pisma św. Tomasza. Trzymałem w sekrecie, przed rodziną i przyjaciółmi, moje powołanie. Jeden z benedyktynów był mi niezmiernie pomocny w odpowiedzi na Boże wezwanie, aby być zakonnym kapłanem. Wielu innych benedyktyńskich braci i sióstr, jak również moi przyjaciele z Nerd Herd wspierali mnie w wierze.

W maju 1994 roku, w miesiącu, w którym kończyłem studia, umierała moja babcia Smith. Był to również czas, by oznajmić, że myślę, iż Bóg wzywa mnie, abym był dominikańskim kapłanem (podobnie jak św. Tomasz z Akwinu, który był najpierw kształcony przez benedyktynów). Aż do tego momentu nie wiedziałem, że moja babcia – jedyna spośród moich dziadków, którą poznałem – modliła się od moich narodzin, bym był zakonnym kapłanem. W czasie jej ostatnich dni na ziemi, przed jej śmiercią 22 maja 1994 roku, modliliśmy się razem na różańcu. Ofiarowałem moją mszę świętą podczas święceń kapłańskich, 24 maja 2002 roku, za dusze moich dziadków, szczególnie z wdzięcznością za miłość mojej babci Smith.

Od moich święceń Bóg napełnił moje życie błogosławieństwem. Zrobiłem licencjat z teologii w dominikańskim domu studiów w Waszyngtonie, posługiwałem jako wikary na Rhode Island, następnie zostałem posłany do Kenii, gdzie byłem misjonarzem i wykładowcą w międzyzakonnym seminarium, w którym studiowali członkowie różnych zakonów i zgromadzeń (salezjanie, kombonianie, ojcowie biali, karmelici bosi, kamilianie i inni), pracowałem nad doktoratem z teologii na Uniwersytecie Notre Dame (gdzie przez pięć lat miałem szczęście mieszkać w seminarium Moreau Zgromadzenia Świętego Krzyża) oraz miałem wielką radość być przez osiem lat formatorem w dominikańskim domu studiów, z czego przez sześć ostatnich lat jako magister braci studentów. Teraz już wiecie, co syn farmera i członek Nerd Herd robił przez ponad dwadzieścia lat życia zakonnego. Opatrzność Boża jest wyraźnie widoczna w moim życiu.

– napisał we wstępie Andrew Hofer OP