(ur. 4 grudnia 1934 r. w Campuac – zm. 21 lutego 2013 r. w La Ferté-Imbault) – francuski ksiądz katolicki, teolog, filozof, socjolog, założyciel i przełożony generalny Monastycznych Wspólnot Jerozolimskich.
Urodził się w katolickiej rodzinie jako trzecie z szóstki dzieci.
29 czerwca 1961 r. otrzymał święcenia kapłańskie w katedrze w Rodez. W 1965 roku na prośbę ks. Lustigera, przyszłego kardynała, włącza w Paryżu grupę studentów Centrum Richelieu do studentów uniwersytetu Sorbony. Zostaje duszpasterzem akademickim paryskiej Sorbony i Grand Palais. Jako mieszkaniec Dzielnicy Łacińskiej ks. Pierre-Marie Delfieux znajdzie się w epicentrum majowej rewolucji 1968 roku.
W 1972 roku wyruszył na Saharę, gdzie miał spędzić rok szabatowy. Rok zamienił się w dwa lata, podczas których modlił się na pustyni, zbudował pustelnię „Betlejem” – niedaleko pustelni bł. Karola de Foucauld (płaskowyż Assekrem). Pobyt na pustyni przyniósł ks. Delfieux odkrycie, że największą pustynią dzisiejszego świata są serca wielkich miast, i pragnienie bycia mnichem w mieście.
W 1975 roku – za zgodą ówczesnego biskupa Paryża kardynała François Marty – powstały Monastyczne Wspólnoty Jerozolimskie. Pierwsza z nich w uroczystość Wszystkich Świętych w paryskim kościele Saint-Gervais (św. Gerwazego) w Paryżu. 8 grudnia 1976 roku powstała Wspólnota mniszek. Ksiądz Delfieux stał się bratem Pierre-Marie.
Decydujący etap rozwoju miał miejsce w latach 1978-1979 roku, gdy Wspólnoty otrzymały imię „Jeruzalem” – imię biblijnego miasta świętego, gdzie Chrystus umarł i zmartwychwstał, gdzie narodziły się pierwsze wspólnoty chrześcijańskie, i miastem, które według Apokalipsy, stanie się przybytkiem naszej wieczności. Wówczas brat Pierre-Marie zapisał duchowość Wspólnot, opierającą się na medytacji Pisma Świętego i zdobytym doświadczeniu. Jerusalem. Livre de vie (Jerozolima. Księga życia) ukazała się nakładem Wydawnictwa Cerf i wkrótce została przetłumaczone na ponad dwadzieścia języków (pierwsze polskie pt. Księga życia Jeruzalem, 2012).
Kongregacja do spraw Życia Konsekrowanego i Nauki Wiary zatwierdził Konstytucje Monastycznych Wspólnot Jerozolimskich 31 maja 1996 roku jako dwa Instytuty Życia Konsekrowanego o inspiracji monastycznej (Instytut Braci Jerozolimskich i Instytut Sióstr Jerozolimskich).
Pierwsza fundacja, wspólnota, poza granicami Francji powstała w 1998 roku we Florencji. Kolejne: na Mont Saint Michel i w Brukseli (2001), w Montrealu w Kanadzie (2004), Trinità dei Monti w Rzymie (2006), w Kolonii (2009), w Warszawie (2010). Więcej o Wspólnotach.
Brat Pierre-Marie był pierwszym wybranym przeorem generalnym Instytutu Braci. Był także dyrektorem czasopisma Wspólnot „Sources Vives”, do którego także pisał. Opublikował kilka tomów homilii zebranych pod wspólnym tytułem: Evangéliques oraz syntezę charyzmatu Wspólnot: Moine au coeur de la ville (Bayard, 2003; pl. Mnich w mieście, 2010).
Gdy był w Paryżu kilka razy w tygodniu wygłaszał homilie i spowiadał, regularnie odwiedzał pozostałe, coraz liczniejsze Wspólnoty, głosił konferencje na zewnątrz i wewnątrz Wspólnot, skierowane do braci i sióstr, ale także do licznych grup świeckich, które żyją duchowością jerozolimską.
Po kończeniu drugiej kadencji, mimo choroby, która rozpoczęła się pod koniec 2011 roku, br. Pierre-Marie kontynuował odwiedzanie Wspólnot, nauczanie, głoszenie Dobrej Nowiny.
Zmarł 21 lutego 2013 roku w Magdala, w Solonii. Mottem jego życia były słowa św. Pawła:
Dla mnie, żyć to Chrystus.
Nakładem Wydawnictwa W drodze ukazały się: Miasto w sercu Boga (2007, oryg. Ouvrir son coeur) oraz I ukazał mi miasto (2021, oryg. Il me montra la ville).