W ubiegłych latach rozeszło się ponad trzy miliony świec Caritas. Dzięki zebranym funduszom pomoc otrzymało ponad 50 tysięcy dzieci. Ile udało się uzbierać podczas minionego adwentu? Caritas liczy jeszcze zyski. Wiktoria wyciągnęła z szafy kolonijne dy...
Dominikanie w połowie XIII wieku byli w kulturowej awangardzie, dzięki nim m.in. produkcja ceramicznych, pięknie zdobionych płytek podłogowych - rzemiosło wysokiej klasy artystycznej - zostało zaadaptowane w Krakowie. To wiedza wyniesiona z ubiegłorocznych ba...
Ludzie jechali z krzyżem do pracy, szli z nim do szkoły, do sklepu. Krzyż przeszkadzał. Inni się gapili, uśmiechali. To była prawdziwa droga krzyżowa. Jan Paweł II odprawiał drogę krzyżową w każdy piątek tygodnia oraz codziennie przez cały okres Wielki...
Na rękawie skórzanej kurtki Zbyszek ma wypisaną na czerwono swoją grupę krwi. Tak na wszelki wypadek. Stanley stawia sprawę jasno: – Motocyklista to taka rogata dusza, że trudno od niego wymagać, żeby przestrzegał wszystkich przepisów. Kolega Stanl...
Miniatura ma 14 metrów bez 20 centymetrów, biały kolor, uśmiech, połysk. Wywołuje protesty, konflikty. Czy można znaleźć coś na jej obronę? Adres? Po co adres? Z daleka go wypatrzymy. Zachęcona przez reklamę największego na świecie pomnika Jana Paw...
Stanisława Ryster zakłada nogę na nogę i zadaje pytanie. Jest teraz jak Sfinks – jeśli nie odpowiesz, już po tobie. Kilkanaście lat walki o telewizyjny finał Wielkiej Gry pójdzie na marne. Żeby ich nie zmarnować, nie wolno ci zrobić jednego. Nie wolno spojrze...
Port lotniczy ma swój język. Nie ma punktu odprawy. Jest check-in. Nie ma wejścia na pokład. Jest boarding. Nie ma portu lotniczego. Jest airport. Nie ma kaplicy. Jest chapel. Czy to ważne, jak się nazywa kaplica na lotnisku? Naukowcy z Uniwersytetu w...
W kartuzji wszystko zostaje sprowadzone do tego, co najważniejsze, a przez to najprostsze. Wszystko ma ukierunkować na jedno - na Boga, ma być rezygnacją ze wszystkiego, co zbędne, aby najważniejszy był On. Godzinę drogi samochodem od Lyonu, na wysokoś...
Żyd, ateista wyrzeźbił pomnik polskiego papieża - tak powinna pani zacząć - śmieje się 90-letni Samuel Willenberg, przystojny, postawny i skory do żartów. Wszystko w tym wstępie jest prawdą. Ale z czasem dociera do mnie, że to tylko błyskotliwy paradoks, prze...
Czasem na nowo trzeba „chrzcić” to, co od wieków chrześcijańskie. Na przykład Halloween w Anglii. Jak to się robi? Light Party – przeczytałam w lokalnej gazecie wydawanej w Reading pod Londynem. Byłam wówczas początkującą emigrantką, więc potknęłam się...
Pani Parker powiedziała ze zrozumieniem: „Nasze małżeństwo zawsze składało się z trzech elementów: mnie, męża i tego kolorowego sześcianu. Musiałam się z tym pogodzić”. Jej mąż Graham Parker pierwszy raz wziął do rąk kostkę Rubika w 1983 roku. Odpalam ...
"Cieniowana skromność" oznacza dekoracje z drewna, kamienia, skóry i betonu. "Olśniewające piękno" - mocne kolory i zaskakujące kształty. Małgorzata jest artystką. – Jak ubierasz choinkę? – pytam. – Zależy którą: Matyldę? Wacka? – pyta ze śmiechem. Bo...
Fotografie z Francuskiej Szkoły Biblijnej i Archeologicznej w Jerozolimie | École Biblique et Archéologique Française de Jérusalem Dominikanie z klasztoru św. Szczepana i z Francuskiej Szkoły Biblijnej i Archeologicznej w Jerozolimie od 1882 roku kolek...
Ikona jest jak ten sam tekst przetłumaczony na różne języki. Obowiązuje kanon, ale każdy napisze ją inaczej. Kanoniczną ikonę pisze się na sklejonych deskach. Listwy o szerokości 5–7 cm muszą być ułożone słojami na przemian i spojone dębowymi szpongami...
[reportaż zdobył I miejsce w II edycji w konkursu „Uzależnienia XXI” wieku organizowanym przez Fundację Inspiratornia] Była wrażliwym dzieckiem. Gdy wujek nauczył ją liczyć do stu, ze szczęścia dostała gorączki. To drobnostka, nieszkodliwa z...
Na tej brytyjskiej wyspie nie ma McDonalda, a Brexitu nie będzie. Ale za to działa nowiutka elektrownia czerpiąca ze źródeł czystych i co dzień odnawialnych. Ma dostarczać energię lokalnie, ale jej potencjał jest globalny. „Elektrownia modlitwy” (power...
Zaczął ratowanie motyli od 20 gąsienic, bo tyle niepylaków apollo zostało w Pieninach w 1990 roku. Do dzisiaj Jerzy Budzik spod Sycowa wypuścił ich na wolność dwa tysiące. Według historycznych danych niepylak apollo – motyl z rodziny paziowatych – jesz...
Wystarczy dzwonek do drzwi, a już myśli, że to on. Że może przeżył. Wyprowadzała się z ich dawnego mieszkania. I kiedyś pomyślała: Przecież gdy Wojtek wróci, to mnie nie znajdzie, bo nie będzie wiedział, gdzie ja teraz mieszkam. Pytam, jak to jest bez...
Sąsiadka wpadła do nich do domu. - Pakujcie się, musicie uciekać. Jest zapis na Rusłana. Jutro rano po niego przyjdą. W pośpiechu wrzucali do torby najpotrzebniejsze rzeczy, tyle, ile można unieść. Klucze od domu zabrali ze sobą. Niewielka miejscowość,...
Kanapki i ubrania są tylko pretekstem do nawiązania relacji z bezdomnymi. Przede wszystkim chodzi o spotkanie i poświęcenie czasu drugiemu człowiekowi. W czwartki po godzinie dziewiętnastej kaplica Radia Emaus przy ul. Ogrodowej w Poznaniu zaczyna tętn...
Ponad 16 tysięcy rodzin w całej Polsce otrzymało Szlachetne Paczki. Ósmy finał akcji organizowanej co roku przez Stowarzyszenie Wiosna okazał się sukcesem. Żadna z rodzin włączonych do projektu nie została bez pomocy. Nigdy nie widziałem takiego strach...
Jak przez dziurkę od klucza, i to za mgłą. Tak Edward Rutkowski od 34 lat ogląda świat. Próbuję sobie to wyobrazić. Zwijam dłoń w lunetę, mrużę oczy. Chcę poczuć, co znaczy nie widzieć. Biuro jest małe jak dziupla. Regał, kilka krzeseł, stolik z czarny...
Ojcze Święty, napisałam dla Ciebie ikonę. Jan Paweł II nic nie odpowiedział. Pogłaskał mnie po policzku i pobłogosławił. Zdjęcia Marta oprawiła w ramki. Wiszą w przedpokoju, salonie i sypialni.Klęczy na nich przed papieżem, wręcza ikonę. Taką samą Jan ...
Leczą i trują, zmieniają sok w wino, świecą w ciemności. Podobno mogą zjadać plastik. Mowa o grzybach. Wciąż mało o nich wiemy. Czyżby szły na ratunek ludzkości? Fauna i flora w języku potocznym zostały sobie poślubione w nierozerwalną frazę. Ale nie m...
Port zagubionych dusz Obudził mnie szum fal. Słońce świeciło prosto w twarz. Koło mojego legowiska, na które składał się ręcznik i skórzana walizka pod głową, kręciły się wygłodniałe koty. Ocierały się o moje nogi, miauczały, pomrukiwały. S...
Pogrzeb był tłumny, ale bez przesady. Procesja, która prowadziła prałata Kolankę z kościoła Chrystusa Króla na odległy o dwa kilometry cmentarz, była mimo wszystko skromniejsza niż ta w Boże Ciało. Nieważne, i tak można zaryzykować stwierdzenie, że był to naj...
Siedzieli od pięciu minut przy herbacie. Bez słowa. Wanda tylko wzdychała. – Co ci jest? – odezwał się w końcu.– Nic, niedługo umrę – powiedziała ze spokojem. Spojrzała na rozjaśnioną nagle tym wyznaniem twarz męża.– Widzę, że cię to cieszy.– Tak, kochanie, b...
Spojrzał zaciekawiony na pakunek w szarym papierze. – Co to? – spytał, przenosząc wzrok na uśmiechnięte tajemniczo twarze przyjaciół. Na jego imieniny przybyli Piotr, Norbert, Krystian. Plus on – Wacław, dzisiejszy solenizant – to już był cały PKWN. Polski Ko...
Stanisław Madej, dobiegający pięćdziesiątki kawaler, po śmierci matki, nabywa stary dom w Puszczy Noteckiej i realizuje marzenie życia - mieszka w naturze. Codziennie fotografuje ptaki w lesie. Pewnego dnia poszukując w koronie drzew wilgi odkrywa...
W zeszłym roku zmarła moja matka. Miała 82 lata. Zmarła, w jej przypadku, jest określeniem nieodpowiednim. Uśmiechnęła się i przestała oddychać. Błogosławiona śmierć. Przeżyła ojca o czterdzieści jeden lat. Kiedy zmarł, miała czterdzieści ...
Markowi Jańskiemu Oczywiście, że poeta czy prorok może zobaczyć sens życia w jednej sekundzie, w ziarenku piasku, ale dla mnie, człowieka, który wszystko roztrwonił i nie potrafił nic dojrzeć pod powłoką zdarzeń, to jest pewi...
Janowi Chrzanowskiemu 1. Kupiłem specjalny numer „Newsweeka”. Dziesięć godzin temu zmarł Papież. Chyba już parę razy szykowali te pośmiertne wydania. Ciągle ich robił w konia. Spojrzałem jeszcze raz na bilet, by się upewnić, o&nb...
Aldonie i Tadziowi Zyskom 1. Nie wiedziała, co począć z tym snem… Obudziła się „skąpana w miłości”. W całym ciele czuła niewypowiedzianą rozkosz, a właściwie — wypowiedzianą. „Czułam się, jakbym zjadła kawałek mojej u...
7 czerwca 2006 To, co się wczoraj zdarzyło, nie da się pomieścić w jednym dniu. Niedorzeczność. Przecież się pomieściło. Ale jak serce ma objąć te wszystkie sprzeczności i wzruszenia? Rano byłam na pogrzebie przyjaciela, a po południu na ślu...
Pamięci Zdzisia Nowickiego Ja nie wiem, jakiej jestem narodowości, proszę pana. Ja byłam sierota. Miałam tylko babkę od strony mamy. Była wysłana z Ukrainy do Kazachstanu i zabrała mnie z sobą. Ona teraz starienka i ta...
Znalazłem go w kościele. Spoglądał w niebo przez dziurę w dachu. Może patrzył, a może się modlił. Musiał być bardzo zatopiony w tym obrazie, gdyż dopiero na dźwięk mojego głosu powrócił do rzeczywistości. Trzy dni temu msza, w czasie której uroczyście wprowad...
Pan W., pracownik wypożyczalni książek w miasteczku N., obchodził trzydziestolecie pracy. Uroczystość była skromna, jak całe dotychczasowe życie bibliotekarza. Pan W. pracował w peryferyjnej placówce wbrew swoim aspiracjom, lecz w zgodzie z naturą...
Droga Elu,odnaleźliśmy się w kolejce po mięso, jak za dawnych czasów. Bardzo się cieszę. Kiedyś raz w tygodniu spotykaliśmy się w parafii. Teraz raz na pięć lat w sklepie, a mieszkamy na tym samym osiedlu. Ale prawdę powiedziawszy, nawet niektórych żyjących w...
Pan Bóg jest bardzo dobry. Nie pozostawia nas w samotności. Przeciwnie: chce nas wszystkich zaprosić do siebie, abyśmy mogli z Nim mieszkać w wielkim, wysokim domu, podobnym do księgi. Tak wielkim i tak wysokim, jak szopka u franciszkanów, która tylko na pozó...
— Zimno — powiedział, wychodząc przed dom. Prychnął, potrząsnął ramionami i postawił futrzany kołnierz. Mróz szczypał go w policzki na powitanie, łapał mocno, trzymał i puszczał ze śmiechem. Figlarz. Buty na śniegu trzeszczały, śnieg trzeszczał...
Jakieś dwa tygodnie temu dotarło do mnie, że jestem w ślepym zaułku. W poniedziałek po rannej mszy wszedłem do trójki i spytałem, kto chce przyjąć Pana Jezusa. Zgłosił się Przybylak. Na sali leżał nowy pacjent, Waldemar Marciniak....
Pożółkłe akta zawierały się w jednym tomie. Reszta prawdopodobnie przepadła w czeluściach prokuratury. To, co się zachowało, miało jednak dla Bogdana Wygódzkiego szczególną wartość. Po blisko trzydziestu latach mógł wrócić do sprawy, która nękała go...
Zadzwoniłem do niej dwa tygodnie temu w sprawie zamiany mieszkania. Dała ogłoszenie w gazecie. Wymieniliśmy adresy i telefony. Zaintrygował mnie jej głos. Czekałem niecierpliwie na spotkanie. Nie podniecała mnie jednak aż tak bardzo sama zamiana m...
Jerzemu i Andrzejowi z gorącym podziękowaniem W szpitalu czekało na mnie miejsce pod samym oknem z rachitycznym drzewem na horyzoncie. Nie pierwszy raz byłem w szpitalu i znałem panujące tam obyczaje. Tym razem w pokoju czteroosobowym numer...
„Tylko raz zapłakałam przy Tobie. Powiedziałeś, że boli Cię od tego głowa. Nigdy więc już tego nie zrobiłam. Nie wiem, skąd miałam na to siły. Jak matka może nie płakać, gdy odchodzi jej dziecko? Synku, przepraszam Cię, że nie wierzyłam w cud, w Two...
Pamięci Szymona Giętego. Tak, można powiedzieć, że to ja wszystkiemu zawiniłam. To ja zadecydowałam, że Franek Skrzypek ma być przyjęty na stacjonarny, a Jerzy Brodak pozostanie jeszcze w hospicjum domowym, aż się zwolni łóżko. Do...
Dochodziła jedenasta w nocy. Dobrze, że już moi poszli spać. Nastawiłam pranie. Usiadłam w fotelu. W końcu można odetchnąć. Wyciągnęłam kartkę świąteczną, którą machinalnie wsadziłam w hospicjum do torebki. Dzień był tak zwariowany, że nie...
Do Gdańska przyjechał w połowie lipca z listami, półtora miesiąca spędził w siodle, zanim tu dotarł. To była daleka wyprawa, może nie najdalsza z tych, na które wyruszał, ale daleka. Na Wschodzie inny świat, lżej człowiekowi znosić wielkie...
Miał stary Jofka psa, a był to pies szczególny. Mówiono o nim Bury, bo taką miał sierść, ale Jofka nazywał go Migus, bo szybki był i sprytny. Ten pies znany był w całej okolicy, bo prócz zalet, które posiadają psy, odebrał również całkiem ...
1. Od stacji metra wiał wiatr. Był tak silny, że zdmuchiwał czapki z głów chłopców, którzy przeskakiwali przez barierki, żeby nie kasować biletu; podrywał do lotu kapelusze mężczyzn w czarnych płaszczach taszczących swoje czarne walizeczki. Był ...
Prawdopodobnie nie powinienem nikomu o tym mówić ani tym bardziej pisać o tym w miesięczniku. Być może rzeczywiście spotkania z zarządem są moją prywatną sprawą i nie muszę drażnić tych, którzy z jakichś powodów nie lubią władzy,...
Profesor trzy dni nie mógł jeść ani spać. Jak przekazać całej ludzkości, że znalazła się u kresu swojej drogi i czekała ją śmierć pewna i szybka? Czy miał do tego prawo? Mógł się przecież mylić. Anzelmus od ponad ćwierć wieku był wykładowcą...
Marek Andrzejewski nie zgadza się z motywami, którymi kierowali się ludzie przyznający Adamowi Michnikowi Medal Świętego Jerzego, z oczywistych powodów kojarzący się ze smokiem, co dodatkowo uzasadnił ksiądz Adam Boniecki w artykule Smok zła is...
1 Nie miał absolutnie ochoty tam jechać. Na myśl, że po raz trzeci będzie musiał poprosić szefa o przedłużenie terminu oddania projektu robiło mu się niedobrze. Dawno by się z tym uporał, gdyby nie ten cholerny pech. Lawina. Czy do końca życia ma płacić za...
1. Czekał w pokoju przyjęć około dziesięciu minut. Był tu już wielokrotnie, ale dopiero teraz przyglądnął się baczniej wiszącym na ścianie portretom rządców diecezji. Dziwna prawidłowość. Obrazy przedstawiały na przemian dostojników otyłych, z podgardlem, ...
Wszystko zaczyna się w piątek. Wieczorem, zaraz po „Teleexpresie” kręte rury odkurzaczy przysysają się do dywanów i blok zaczyna mruczeć niczym gigantyczna pszczoła, która na chwilę przysiadła na trawniku w samym środku wielkiej, płaskiej wiosk...
Jego ojciec był dyplomowanym lekarzem. Swoją praktykę w Gdańsku prowadził przez dwadzieścia lat, wcześniej mieszkał w Toruniu. Na początku nie było mu łatwo, czuł się obco w wielkim, portowym mieście. Prócz dalekiego krewnego, który pozwolił mu u siebie zamie...
Prolog Ta stale zawężająca się przestrzeń, to najbardziej przeraża. Najpierw świat stojący otworem, zdawać by się mogło, nieskończony — pola, lasy, ulice miasta, wielki oddech, rower, ścieżki do pracy i z pracy, wielkość poranka i aksamitna cisza...
Noc. Do świtu jeszcze daleko. Przyniosłem już wodę z cysterny. Nie chcę, by ktokolwiek mnie widział. Nie mam sił znosić pogardliwych spojrzeń, gestów, okrzyków, splunięć. Chciałbym, żeby zapomnieli. Tak dawno nie wychodziłem z ruin mojego domu w d...
Incognito Nieczęsto zdarza mi się korzystać z uprzejmości innych kierowców i prosić o podwiezienie. Kilka lat temu łapałem okazję na przystanku kilkadziesiąt kilometrów od Warszawy. W końcu zatrzymał się jakiś samochód. — Do Warszawy...
