Powtarza się wciąż, słyszę to od zamierzchłego dzieciństwa przeżytego na warszawskim Powiślu, od początku, na nowo, rzucony od niechcenia jak niewinna oczywistość, jak przysłowie ludowe lub ojczysta prawda, wtręt w rodzaju: „Gwałciciel… pójdzie do więzienia, ...

10 października. Jestem na meczu klasy okręgowej Wilga Garwolin – Mazowsze Grójec. Okej, zdaję sobie sprawę, że to może nie jest wstęp zachęcający do lektury. Ale mam taką teorię, że im niższa klasa rozgrywkowa, tym więcej prawdziwego sportu. Lubię więc zaglą...

Tak się o nich mówi – o tych dniach grudniowych, ciemniejących już o piętnastej. Mówi się, że są najkrótsze w roku, a przeżywam je odwrotnie – jak oceany do przepłynięcia, grzęzawiska do przebrnięcia. Szczyt, a raczej dno, osiągniemy 21 grudnia. Wtedy się nas...

To będzie smutne Boże Narodzenie. Pełne bólu. Nikt z nas nie wie nawet, gdzie, z kim i jak będzie je obchodził. Czy to będzie własny dom, czy szpital? A może jakaś hala przerobiona na szpital? Długa, pełna lęku niepewność o zdrowie i życie odebrała nam chęć r...

Całe życie zbieram historie, które potem opowiadam. A storyteller, jak mówią. Na koniec tego smutnego roku opowiem wam więc historię. Do pewnego księdza w dużej, wielkomiejskiej parafii w niedzielny poranek młode małżeństwo przyprowadziło znajomą, która no...

Nie mam totalnej obsesji porządku. Znoszę spokojnie bałagan w kuchni i w moich szpargałach. Ale bałagan w myśleniu znoszę zdecydowanie gorzej. Wobec zalewu apeli, oświadczeń, stanowisk, manifestów, plakatów i krzyków podczas ostatnich tygodni w głowie dudni m...

Pewnego pięknego dnia pewien piękny pan poinformował nas, Ryszarda Kapuścińskiego i mnie, że Wisława Szymborska dostała Nobla, bo jest Żydówką. „Wiesz, dlaczego tak mówią?” – spytał potem Rysiek. „Przez kompleksy: nie wierzą, że są w stanie coś zdobyć własnym...

Były ostatnie ciepłe dni, nie tylko astronomicznie. Znów miała ochłodzić się atmosfera społeczna. Wkrótce znów miały zacząć rosnąć liczby, wszyscy się spodziewali, że jesień będzie groźna. Zaryzykowałam więc, wsiadłam do samolotu. Żeby sobie przypomnieć po mi...

Pierwszy raz zostałem imigrantem w 1992 roku. W czerwcowy poranek, zaopatrzony w zaświadczenie o stypendium studenckim, które, chociaż nie pokrywało kosztów zwykłego utrzymania w Paryżu, to jednak wystarczyło, żebym mógł uzyskać wpis na uczelnię (potwierdzeni...

Gdyby życie toczyło się normalnie, spora część Polek i Polaków komentowałaby dziś wyniki XVIII Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego. Podobnie jak występy polskich sportowców na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio. Kibice sportowi żyją w czteroletnim rytmie ol...

Jeden z moich byłych współbraci zwykł powtarzać, że każdy jezuita powinien w życiu napisać, albo przynajmniej przeczytać chociaż jedną książkę. Różnie z tym bywa. Są jednak kwestie, na których jezuita znać się powinien. Jedną z nich jest pycha. Nieskromnie – ...

Jedną z konsekwencji bycia farorzem jest możliwość słuchania, a czasem słyszenia (bo nie wypada napisać „podsłuchiwania”) dialogów parafian. Różnią się one zasadniczo od dialogów studenckich z uniwersyteckich korytarzy. Między innymi dlatego, że profil wiekow...

Niedawno objąłem nowe obowiązki w zarządzie Fundacji św. Józefa. Wiąże się to między innymi z koniecznością regularnego bywania w Warszawie. Kusi mnie, żeby rozwinąć wątek Ślązaka w stolicy, ale jeszcze tym razem się oprę (choć na dłuższą metę opór jawi mi si...

Zanim kwarantanna zamknęła przed nami drzwi sal wystawowych, petersburski Ermitaż pokazywał zwiedzającym obraz Sandra Botticellego Madonna della Loggia z Galerii Uffizi we Florencji. Może chciano w ten sposób pocieszyć amatorów malarstwa włoskiego renesansu p...

Długi stół czeka na drewnianym patio. Z drzew spadają pierwsze liście. Kelner ustawia kieliszki, kładzie niewielkie karty z menu. Zawsze zamawiam to samo: otwarte ravioli z kalafiora. Wymyślił je kolega z osiedla, z którym ganiałam po podwórkach i rozbijałam ...

Czułość to może i nawet za dużo. Kiedyś wydawała mi się w sam raz, teraz nie mam już takich marzeń. Są niebezpieczne. Wystarczy łagodność – delikatniejsza forma czułości. Czułość trochę oblepia, zabiera wolność, w miarę jak zaczyna oczekiwać wzajemności. N...

Pojechałem samochodem szukać roku 1967. To jest geriatryczna wersja rzucenia wszystkiego i wyjechania w Bieszczady lub „wsiąścia” do pociągu byle jakiego. Żyjemy w porze sprzyjającej erupcji stanów załamania. Nie można uciec tam, gdzie nie nosi się masecze...

To nie była miłość od pierwszego wejrzenia. Co więcej, początkowe wrażenie było na tyle negatywne, że byłem zdecydowany, aby wracać, ale ponieważ nie za bardzo wiedziałem, kogo miałbym poinformować o mojej rezygnacji, postanowiłem, że jeszcze się trochę rozej...

„Kochane Lato z Radiem, już nie mogę, więc piszę…”. Każdy nosi w sercu jakieś wakacyjne przygody i każdy musi je kiedyś opowiedzieć. Ja też opowiem. Trzy. Bo piosenka Kabaretu OT.TO miała trzy zwrotki, a poza tym jezuici zawsze mówią o trzech rzeczach. Z...

Lektura tekstów poświęconych kwestii kapłańskiego celibatu, a zwłaszcza zdanie pani Ewy Kusz, powtórzone przez ojca Romana Bieleckiego we wstępie do lipcowego numeru „W drodze”: „argumentem za zniesieniem celibatu, gdyby takie decyzje kiedykolwiek zapadły, ni...

Oprowadzając wycieczki po Stadionie Narodowym, wizytę zaczynam zawsze w pobliżu pomnika Kazimierza Górskiego. Przyjeżdżają goście z całej Polski, w różnym wieku, na różnym poziomie. Wskazując na pomnik, pytam: Czy wiecie państwo, kim był Kazimierz Górski? ...

Wskazówka prędkościomierza kiwa się poniżej siedemdziesiątki. Nie dociskam, nic mnie nie goni. Głaszczę wzrokiem łagodne pagórki pól, drzewa przy miedzach, domy z lekko spadzistymi dachami, podniesionymi, gdy syn się ożenił, gdy córce urodziły się dzieci, a p...

Od kiedy w szkole podstawowej Maria Freyowa, nauczycielka polskiego, opowiadała ze szczegółami sceny, jakie zapamiętała z wojny polsko-bolszewickiej, nie powinienem się dziwić żywej, a jednocześnie archaicznej pamięci. Do dziś jestem wdzięczny surowej pani Ma...

Zwykle kiedy siadam do pisania, dzwoni telefon, ktoś się dobija do drzwi albo przypominam sobie, że miałem coś pilnego do zrobienia. Nie inaczej było tym razem. Szczęśliwie domofon odezwał się dopiero, gdy zaczynałem stawiać pytanie: „O czym by tu napisać?”. ...

W ciągu dwóch tygodni odbyłem dwie podróże pociągiem: do Krakowa i do Trójmiasta. Nic nadzwyczajnego. Kiedyś to była norma. Co tydzień jeździło się na jakiś mecz, wywiad, spotkanie. Na dworcach czułem się jak w domu, a do Krakowa, Poznania, na Śląsk czy nad m...

Jestem rozbiegany, nie będę więc tutaj udawał skupienia. Poeci włoscy (Sandro Penna, Pier Paolo Pasolini) nauczyli mnie, że równoprawna z drogą długiej refleksji i uspokojenia jest droga niepokoju, gorączki pretekstu przeniesionej z życia do tekstu z liter i ...

Są takie śląskie wyrazy, które lubię szczególnie. Część z powodu ich brzmienia, część dla sprzężeń etymologicznych. Mam też zbiór swoich ulubionych ze względu na skojarzenia z dzieciństwem. Tytułowy fyrlok zdecydowanie do nich należy, choć i za brzmienie nale...

Stół wciąż stoi tam, gdzie zawsze. W dużym pokoju, pod oknem. Koronkowy biały obrus dodaje mu godności, ale nie może zasłonić mocno zdartej politury, która – jak pomarszczona skóra – przebija przez koronkowe sploty. Na stole dwie doniczki fioletowych storczyk...

Świat ponoć ostatnio wyhamował, a ja z niczym się nie wyrabiam. Ten felieton też wyślę do redakcji spóźniony. Czuję się jak narciarka zjazdowa. Zakręt po zakręcie muszę kłaść cały ciężar ciała na jednej albo na drugiej nodze, żeby nie wypaść z trasy. A może l...

Jedną z książek, które przeczytałem podczas kwarantanny, jest znakomita monografia poświęcona kościołowi św. Katarzyny w Petersburgu, autorstwa nieżyjącej od ponad dwudziestu lat Romualdy Hankowskiej. Szkoda, że nie mogę już z nią porozmawiać, bo jej dzieło j...

Każdy polityk, który chce osiągnąć sukces, musi znaleźć własny styl rządzenia. Donald Tusk już znalazł. „Dziennik”, 20.01.2009 „Odwołany, bo postawił się premierowi” Według rozmówców „Dziennika” minister mógł jeszcze uratować głow...

Księdza Józefa Życińskiego spotkałem po raz pierwszy w 1986 roku w Krakowie, podczas studiów filozoficznych. Miałem z nim wykład z kosmologii. Oczytany w najnowszej, amerykańskiej literaturze przedmiotu, Ksiądz profesor otwierał przed studentami szerokie inte...

Aktorzy – moi przyjacieleBez których byłbym ślepy, głuchyI wiersz mój – bez was – suchy, kruchyJak zarzucone w książce zieleMoże pisanką jest pisanieSkorupką cienko malowanąNaiwną wiarą w ZmartwychwstanieSztuką kopalną, zapomnianąMoże jest tak. Lecz jeśli sta...

Kochany Profesorze! Obudziłeś mnie, odchodząc z tego świata. Obudziłeś mnie wyraźnie, bo zamierzałem pospać, aby wyleczyć przeziębienie. Ale ktoś kazał mi wstawać. I wtedy otrzymałem wiadomość o Twojej śmierci, Profesorze. A mieliśmy ostatnimi czasy szczeg...

Kilka tygodni temu w brytyjskim mieście Derby rada miasta odmówiła parze zielonoświątkowców prawa do adopcji. Powód? Podczas rozmowy kwalifikacyjnej pracownik socjalny zadał Eunice i Owenowi Johnsom pytanie o ich stosunek do homoseksualizmu. Kandydaci nieopat...

Prowincje wracają Prowincje wracają na weekend do domuAle już nie są dla nich kraje zawarszawyWarszawy też nie dla nich. Takie to sprawy – Kto jesteś? A nie wiadomoPewno Polak, lecz mniejszyNa ten dzień dzisiejszyTrzeba pobyć z rodziną, która jest p...

Kiedyś wdałem się w dość ożywiony spór na forum www.jezuici.pl/rozmawiamy. W końcu jedna z internautek przysłała mi post z cytatem z Drugiego Listu do Tymoteusza: „A sługa Pana nie powinien się wdawać w kłótnie, ale ma być łagodnym względem wszystkich […]. Po...

Wyszedł spośród nas. Przyznawał się do nas. Bywał między nami. Mówił do nas, a my słyszeliśmy go na własne uszy. Podawał nam rękę i zapraszał do swego stołu. Błogosławił. Nauczał i stawiał wymagania. Przede wszystkim nie zasłaniał sobą Chrystusa, ale ukazywał...

Nie wiem, czy to maniera poznańska, czy też ogólnopolska? Nie wiem, czy ci, którzy składają mi takie życzenia, są do końca świadomi, co mówią. Może powtarzają za innymi, próbując opanować emocje? Jakież ubogie i straszne byłoby życie, gdyby zasady przyjemnośc...

Po pierwsze: uwierzyć w teorię zamachu. Kto twierdzi, że w Smoleńsku nie dokonano zamachu, bo nie ma na to żadnych dowodów, jest prawdopodobnie rosyjskim agentem, wyborcą Platformy Obywatelskiej albo aspirującym pseudointeligentem z prowincji, podatnym na ...

Umierają rzeczy, a wraz z nimi nazwy, które im nadawaliśmy. Czasem zostają w słownikach, w żywej pamięci coraz rzadziej. W jakiś sposób umiera więc stary świat i rodzi się nowy. Trzeba go nazwać, bo jeśli tego nie zrobimy, wszystko stanie się bardzo niejasne....

Przeczytałem niedawno artykuł Sebastiana Dudy Badacze Pana Boga opublikowany na łamach „Polityki”. Tekst dość stary, bo z października, ale temat ciekawy i wciąż aktualny. Duda bowiem – nawiązując do VIII Kongresu Teologów Polskich, który odbył się w Poznaniu...

Paweł Apostoł twierdził co prawda, że Chrystusowy krzyż jest zgorszeniem dla Żydów, ale dla Josepha Weilera, wierzącego Żyda, zgorszeniem jest to, że Europa chce usuwać krzyże z miejsc publicznych. ”Jeśli lekceważy się tożsamość religijną kogoś, to tym samym ...

Chciałbym nie mieć racji – ale przyznam się, co czuję. Otóż mam wrażenie, że coś chce w nas powoli wygasić pamięć o księdzu Jerzym. Lepiej zresztą opowiem, dlaczego tak czuję. W dniu, w którym odbywała się msza kanonizacyjna na Placu, dotarłem wczesnym ran...

Jakaż to szkoda, że zanika zwyczaj wznoszenia toastów i wygłaszania przemówień podczas uroczystych posiłków. Jaka to szkoda, że czynności niższej (objadanie się) nie towarzyszy już czynność wyższego rzędu podnosząca czynność zjadania czy pożerania potraw na w...

Jeden z polskich portali zamieścił klip wideo z przemówieniem Władimira Putina na niedawnej konferencji prasowej w Zurychu. Wyrażał on wdzięczność działaczom FIFA za wybór jego kraju jako organizatora mundialu w 2018 roku i we wzruszający sposób opowiadał o h...

„Okoliczności się zmieniają, lecz metoda pozostaje ta sama. Polega na wdrukowaniu w kolektywną wyobraźnię archetypu Zła. Od czasów wojny, ta złowieszcza figura przybierała różne formy: faszysty, kapitalisty, imperialisty, kolonialisty, ksenofoba, rasisty, obr...

Kiedy Benedykt XVI ustanowił specjalną strukturę ordynariatu personalnego, by ułatwić duchownym (w tym biskupom) anglikańskim przejście do pełnej jedności z Kościołem katolickim, podniósł się wrzask, że taki akt zaprzecza duchowi ekumenicznego dialogu. A prze...

Kiedy wstąpiłem do zakonu, skończyła się sielanka. Życie rozrzuciło nas po świecie. Z braćmi widywaliśmy się coraz rzadziej, bo każdy poszedł swoją drogą. Jeden przesiadywał we Francji, dwaj pozostali w Niemczech. Spotykamy się regularnie na cmentarzu w Szcze...

Nie był to piórnik. W wysokiej, miękkiej skrzyni z aksamitu leżał rotny kapitan Axel. Pochowany w listopadzie albo grudniu 1655 roku w Miechocinie. Miechocin to nadwiślańska parafia mojej matki, ecclesia zaś jest pod wezwaniem św. Marii Magdaleny, prastara, b...

Oszklona winda wznosi się z zadziwiającą szybkością. Zamiast cyfr oznaczających piętra – metry i centymetry dzielące nas od ziemi, zmieniające się błyskawicznie na elektronicznym wyświetlaczu. Stop. Wyjście na platformę widokową, niewielką, ciasną, na której ...

Dawniej nie doceniałem tego typu zaproszeń. Uczestniczenie w zjazdach absolwentów wydawało mi się śmieszne i niepoważne – w tym samym czasie można było tyle zrobić z młodzieżą. Teraz się ucieszyłem, że będzie okazja powrócić do Prudnika. Chociaż na kilka dni....

Niech będzie Jack, bo tak lubił. Nie lubił Clive. A poza tym był jasną postacią. Widać to w jego zdaniach – prostych, logicznych, pewnych, gdy ścierał się z najtrudniejszymi tematami. Niosą w sobie blask, pewność, subtelny dowcip i nadzieję, czyta się je, jak...

„Kościół w błogiej drzemce” – oznajmił na www.rp.pl Piotr Semka. Publicysta boleje nad tym, że „Kościół nie zauważył na czas nowego trendu”. I pyta: „Dlaczego hierarchowie nie są w stanie przemówić wspólnym głosem w ważnych sprawach?”. A na koniec dodaje, że ...

Na początku września powróciłem z urlopu w Polsce. Wakacje polegały na spotkaniach ze znajomymi, przyjaciółmi, rodziną. Okazało się, że nie było to takie łatwe. Atmosfera w ojczyźnie jest napięta. Polityka w pełnym zwarciu, a w dodatku jeszcze krzyż przed Pał...

Dobiegają końca nasze wakacje, siedzę z grupą ostatnich gości i domowników w kaplicy Domu świętego Jacka na Jamnej. Podczas porannej modlitwy moje oczy raz po raz spoglądają na resztkę grubej świecy. Wkrótce minie dwadzieścia lat, odkąd ta świeca, wysoka i du...

Europa, mimo długoletnich starań polityków i intelektualistów, nie może zrzucić z siebie ponurego widma Obcego. Historia starego kontynentu roi się od opowieści o przybyszach, imigrantach, napływowych pracownikach, ich nowym, skomplikowanym życiu w nowym m...

Przez odwróconą lunetę wyglądało to na martwą naturę z wędzidłem. Ale kiedy rankiem Bóg szarpał cuglami i wędzidło wchodziło głęboko w rozwarty gapowato pysk Wisły i domierzającego do niej Sanu – potrafiło się zaroić: Żydzi biegali po pustym sklepie, ruszali ...

Jest wszędzie, przenika wszystkie sfery życia, choć wszyscy się od niej odżegnują i robią wielkie oczy, gdy im się zarzuca niestosowne zachowanie. Wylewa się hektolitrami z telewizji, z billboardów, wypełnia puby, stadiony i najbardziej intymne zakątki ulic. ...

W związku z beatyfikacją Ojca Świętego Jana Pawła II oraz naszym wyjazdem na tę uroczystość do Rzymu wielu dziennikarzy zwraca się do mnie z pytaniem: beatyfikacja tak, ale co dalej? Nie stroniąc od mediów, grzecznie opowiadam o ciągu dalszym i kontynuacji...