Temat przywództwa i wpływu, jaki świeccy wywierają na wspólnotę Kościoła budzi sporo emocji i zainteresowania mediów. Poniżej prezentujemy niektóre wzmianki medialne, jakie ukazały się wokół książki „Świecki lider w Kościele”.
niedziela.pl, Świecki lider w Kościele:
Czy należy rozmawiać w Kościele o przywództwie i wpływie, jaki wywierają na jego wspólnotę świeccy? Czy jest na to miejsce, jeśli wziąć pod uwagę rolę, jaką odgrywa hierarchia – diakoni, prezbiterzy i biskupi? Autor na oba pytania odpowiada twierdząco. W centrum rozważań stawia teoretycznie oczywistą tezę, że świeccy są Kościołem i mają w nim do odegrania ważną rolę. Pokazuje, że ich zadanie nie polega jedynie na odbieraniu treści – mogą podjąć aktywną służbę, a nawet koordynować działaniami innych, stawać się liderami mniejszych wspólnot i swoją apostolską aktywnością wpływać na przyszłość Kościoła.
Książka ukazała się jako czwarty tytuł serii „Pszenica i Kąkol”, która powstaje we współpracy Wydawnictwa W drodze z Dominikańskim Centrum Informacji o Nowych Ruchach Religijnych i Sektach. Seria wypływa z praktyki i wiedzy doświadczonych teologów, stanowi jednocześnie odpowiedź na konkretne problemy (…).
Pełna treść informacji prasowej dostępna jest na stronie: niedziela.pl.
przewodnik-katolicki.pl, Świecki lider w Kościele, Aleksander Bańka:
(…) W centrum rozważań stawia teoretycznie oczywistą tezę, że świeccy są Kościołem i mają w nim do odegrania ważną rolę. Pokazuje, że ich zadanie nie polega jedynie na odbieraniu treści – mogą podjąć aktywną służbę, a nawet koordynować działaniami innych, stawać się liderami mniejszych wspólnot i swoją apostolską aktywnością wpływać na przyszłość Kościoła (…).
Pełna treść informacji prasowej dostępna jest na stronie: przewodnik-katolicki.pl.
opoka.org.pl, Czy świeccy liderzy są dziś potrzebni Kościołowi?
(…) Książka ukazała się jako czwarty tytuł serii „Pszenica i Kąkol”, która powstaje we współpracy Wydawnictwa W drodze z Dominikańskim Centrum Informacji o Nowych Ruchach Religijnych i Sektach. Seria wypływa z praktyki i wiedzy doświadczonych teologów, stanowi jednocześnie odpowiedź na konkretne problemy.
„Potrzeba autentycznych, świadomych świeckich liderów, którzy w mądrej, dojrzałej i kompetentnej współpracy z kościelną hierarchią będą służyć kościelnej wspólnocie. Jeśli czegoś możemy więc być pewni, to tego, że czas eklezjalnej hierarchii z pewnością nie przeminął. Kościół to Chrystus oraz ci, których On ustanawia jako pasterzy. To przede wszystkim oni są liderami, a przynajmniej powinni nimi być. Jednak Kościół to również świeccy, którzy przez fakt, że nie posiadają święceń, nie są w nim gorsi, a ich rola nie jest bynajmniej marginalna. Z tego właśnie powodu trzeba im pomóc wydobyć tkwiący w nich potencjał. W rzeczywistości nadszedł już bowiem czas budzenia uśpionych – czas formowania świeckich liderów w Kościele” – pisze Aleksander Bańka w książce Świecki lider w Kościele (…).
Pełna treść informacji prasowej dostępna jest na stronie: opoka.org.pl.
info.dominikanie.pl, Nowości naszego wydawnictwa w maju:
W maju dominikańskie wydawnictwo oddaje do rąk czytelników trzy tytuły: Świecki lider w Kościele Aleksandra Bańki, Teologia ciała w godzinę Jasona Everta oraz List do Hebrajczyków. Katolicki Komentarz do Pisma Świętego Mary Healy (14 tom serii).
Czy należy rozmawiać w Kościele o przywództwie i wpływie, jaki wywierają na jego wspólnotę świeccy? Czy jest na to miejsce, jeśli wziąć pod uwagę rolę, jaką odgrywa hierarchia – diakoni, prezbiterzy i biskupi? Autor na oba pytania odpowiada twierdząco. W centrum rozważań stawia teoretycznie oczywistą tezę, że świeccy są Kościołem i mają w nim do odegrania ważną rolę. Pokazuje, że ich zadanie nie polega jedynie na odbieraniu treści – mogą podjąć aktywną służbę, a nawet koordynować działaniami innych, stawać się liderami mniejszych wspólnot i swoją apostolską aktywnością wpływać na przyszłość Kościoła.
Pełna treść informacji prasowej dostępna jest na stronie: info.dominikanie.pl.
tygodnik „Idziemy” (nr 22/2023) oraz idziemy.pl, Era świeckich?:
Książka w prosty sposób porządkuje i wyjaśnia możliwe rozumienie przywództwa w Kościele katolickim.
Nie jest jednak akademickim teoretyzowaniem, wyczuwa się, że napisał ją praktyk. Prof. Aleksander Bańka od wielu lat pełni funkcję lidera w katolickiej wspólnocie charyzmatycznej. Zwraca uwagę, że na świeckie przywództwo w Kościele wciąż patrzy się w wielu środowiskach z podejrzliwością lub z przymrużeniem oka. Często także używa się tego pojęcia, nie do końca wiedząc, co ono faktycznie oznacza. Bycie liderem wciąż jest utożsamiane z zajmowanym stanowiskiem lub pełnioną funkcją. Tymczasem Bańka przywództwo łączy z umiejętnością wywierania pozytywnego wpływu na innych. A lidera określa jako osobę, za którą podąża się w nieprzymuszony sposób. Zmienia on wspólnotę od wewnątrz nie tylko własną osobowością, ale przede wszystkim Ewangelią. Nie zastępuje przy tym księdza, przeciwnie – jest powołany do tego, aby mądrze i konstruktywnie z nim współpracować. Autor odpowiada m.in. na pytania: co może, a czego nie powinien czynić w katolickiej wspólnocie lider? Jakie posiada kompetencje w świetle aktualnego prawa kościelnego? Do lektury zachęcam zwłaszcza chrześcijańskich liderów oraz tych, którzy pragną nimi zostać.
doxa.fm, Książka pt.: „Świecki lider w Kościele”:
Wydawnictwo W drodze prezentuje kolejną publikację z serii „Pszenica i Kąkol”. Czwarty tytuł publikacji dotyczących powiązań między teologią, duchowością i praktyką życia chrześcijańskiego nosi tytuł: „Świecki lider w Kościele”.
Autor publikacji, Aleksander Bańka, to doktor habilitowany filozofii, profesor UŚ, politolog, lider Centrum Duchowości Ruchu Światło-Życie Archidiecezji Katowickiej, przewodniczący Rodziny Św. Szarbela w Polsce, znawca Libanu, a także członek Rady Komisji Episkopatu Polski ds. Apostolstwa Świeckich. W książce w centrum rozważań stawia teoretycznie oczywistą tezę, że świeccy są Kościołem i mają w nim do odegrania ważną rolę. Pokazuje też, że ich zadanie nie polega jedynie na odbieraniu treści, ale mają okazję podjąć aktywną służbę, koordynować działaniami innych, a także stawać się liderami mniejszych wspólnot. Swoją apostolską aktywnością mogą wpływać na przyszłość Kościoła.
Publikacja składa się z trzech rozdziałów: Świeccy są Kościołem, Dar i zadanie, Jasne i ciemne strony, Wstępu – Budzenie uśpionych i Zakończenia – Kościół czasów diaspory. Zawiera także przydatną listę polecanych lektur.
Radio Doxa jest patronem medialnym książki.
60plus.pl, Majowe nowości Wydawnictwa W drodze:
Majowe nowości Wydawnictwa W drodze. Są wśród nich: „Świecki lider w Kościele” Aleksandra Bańki, „Teologia ciała w godzinę” Jasona Everta oraz „List do Hebrajczyków. Katolicki Komentarz do Pisma Świętego” Mary Healy (14 tom serii).
Zainteresowanych odsyłamy do informacji na temat poszczególnych publikacji:
„List do Hebrajczyków. Katolicki Komentarz do Pisma Świętego”
„Teologia ciała w godzinę”
„Świecki lider w Kościele”
kultura.wiara.pl, Świecki lider w Kościele:
Świeccy mogą podjąć aktywną służbę, a nawet koordynować działaniami innych
Czy należy rozmawiać w Kościele o przywództwie i wpływie, jaki wywierają na jego wspólnotę świeccy? Czy jest na to miejsce, jeśli wziąć pod uwagę rolę, jaką odgrywa hierarchia – diakoni, prezbiterzy i biskupi? Autor na oba pytania odpowiada twierdząco. W centrum rozważań stawia teoretycznie oczywistą tezę, że świeccy są Kościołem i mają w nim do odegrania ważną rolę. Pokazuje, że ich zadanie nie polega jedynie na odbieraniu treści – mogą podjąć aktywną służbę, a nawet koordynować działaniami innych, stawać się liderami mniejszych wspólnot i swoją apostolską aktywnością wpływać na przyszłość Kościoła.
Książka ukazała się jako czwarty tytuł serii „Pszenica i Kąkol”, która powstaje we współpracy Wydawnictwa W drodze z Dominikańskim Centrum Informacji o Nowych Ruchach Religijnych i Sektach. Seria wypływa z praktyki i wiedzy doświadczonych teologów, stanowi jednocześnie odpowiedź na konkretne problemy (…).
Pełna treść informacji prasowej dostępna jest na stronie: kultura.wiara.pl.
siodma9.pl, Aleksander Bańka o książce “Świecki lider w Kościele”:
„Słowo „lider” weszło już w językowy krwioobieg w Kościele, zasadniczo posługujemy się nim w relacji do osób świeckich, które podejmują jakieś odpowiedzialności, zazwyczaj za grypy formacyjne, modlitewne czy wspólnoty. Coraz większa liczba świeckich świadomie wchodzi w te obszary, w związku z tym pojawiają się pytania: Co oznacza bycie liderem? Jakie obszary przywództwa otwierają się dla świeckich?” – powiedział w poranku Siódma9 Aleksander Bańka, autor książki „Świecki lider w Kościele” (Wydawnictwo W Drodze).
Autor, filozof, profesor Uniwersytetu Śląskiego, związany z ruchem charyzmatycznym, opisuje relacje osób duchownych i świeckich w Kościeleoraz cechy, jakimi powinien się odznaczać świecki lider, formułuje zagrożenia z tym związane. Odnosi się do zjawiska „klerykalizmu” ocenionego przez papieża Franciszka jednoznacznie negatywnie.
„Klerykalizm to zjawisko, które funkcjonuje nie tylko w stronę od osób duchownych do świeckich, ale też my, jako świeccy, sami to czasem tworzymy budując niezdrowe, przerysowane, czołobitne relacje z prezbiterami. To nie pomaga nam, ani księżom, wprowadza do Kościoła coś toksycznego, zatrzymuje impet ewangelizacyjny, wprowadza stagnację, brak naturalności i zdrowego podejścia do siebie nawzajem, uszkadza więzi wspólnotowe. Ta książka ma dwa wektory, z jednej strony jest próbą opisania tego, jak powinny wyglądać relacje świeckich i prezbiterów, z drugiej, żeby zobaczyć co to znaczy być liderem w Kościele i do czego to zobowiązuje” – mówił Aleksander Bańka.
Zapraszamy do wysłuchania całej ROZMOWY.
granice.pl, Świecki lider w Kościele, Danuta Szelejewska:
Pojmowany jako przywódca przewodzący innym, lider nie tylko pozyskuje zwolenników i wywiera na nich wpływ, ale przede wszystkim inspiruje oraz motywuje do osobistego rozwoju. Kwestię roli lidera we wspólnocie wierzących wyjaśnia Świecki lider w Kościele – niewielka publikacja Wydawnictwa Polskiej Prowincji Dominikanów W drodze, która rozwiewając wątpliwości, umożliwia zrozumienie oraz uporządkowanie myśli teologicznej.
Po zamieszczonym we Wstępie obszernym wyjaśnieniu kwestii terminologicznych pojęcia lider, jego autorytetu oraz uregulowanego prawem zakresu aktywnej współpracy hierarchii kościelnej ze świeckimi (synody partykularne i diecezjalne, rady duszpasterskie, katecheza, nadzór nad grupami parafialnymi, niektóre stanowiska kurialne oraz funkcje sądowe, rady ekonomiczne i mediacyjne, organy kolegialne, stowarzyszenia kościelne), Aleksander Bańka analizuje te cechy oraz umiejętności lidera, które słowo Boże wskazuje jako przywódczo wartościowe, po czym – powołując się na prawo kościelne – wyjaśnia teologiczne podstawy zaangażowania świeckich.
Ponieważ konstruktywne przywództwo lidera winno być rozumiane jako dar i zadanie, autor dokonuje szczegółowej analizy jego charakteru (fundament przywództwa), dojrzałej postawy (ewangelizacyjna determinacja), samodyscypliny (zdolność do przewodzenia samemu sobie stanowi podstawę przewodzenia innym) oraz osobistego wzrostu (poszerza perspektywę twórczych zmian, ukierunkowując tym samym na lepsze pełnienie misji czynienia uczniów, prowadzenia ku dojrzałej wierze, a także służby). Przestrzegając przed klerykalizmem, opisuje właściwy model współpracy między świeckimi liderami a hierarchią oraz wylicza szkodzące życiu wspólnotowemu toksyczne interakcje (upokorzenie, surowość i karanie, tłumienie emocji, perfekcjonizm, nadmierna kontrola, nadopiekuńczość, uwikłanie, zależność, pobłażliwość).
Zawarte w publikacji drobiazgowe rozważania są interesujące, przez co wyjaśnionych zostaje wiele trudnych kwestii w sposób całkowicie zrozumiały. W refleksjach autora nie brakuje satysfakcjonujących uzasadnień, na co mają wpływ odwołania do Pisma Świętego, cytaty biblijne (wraz z siglami), passusy z dokumentów Kościoła, wyszczególnione kanony, artykuły z KKK. Pomocne w zrozumieniu skondensowanej treści są fachowe interpretacje, przypisy bibliograficzne, wykaz polecanych lektur oraz bibliografia zawierająca dokumenty Kościoła i opracowania.
Należąca do serii Pszenica i Kąkol niewielka publikacja Wydawnictwa W drodze pokazuje, jak ogromna jest potrzeba obecności świeckich liderów służących, we współpracy z duchownymi, kościelnej wspólnocie. Wynika z niej, iż pełniący w Kościele przywódcze funkcje, winni mieć świadomość, że i oni przyczyniają się do rozwoju oraz wzrostu Kościoła. Przyniesie więc Świecki lider w Kościele korzyść wszystkim pragnącym pogłębić swoją wiarę.
niezawodnanadzieja.bog.deon.pl, Świecki lider w Kościele, Magdalena Urbańska:
Trafiła do mnie niedawno czwarta część serii Pszenica i Kąkol z Wydawnictwa W drodze. Tym razem temat tyleż samo ciekawy, co budzący morze kontrowersji – miejsce i znaczenie świeckiego lidera w Kościele.
Aleksander Bańka trochę mnie zaskoczył. Głębią spojrzenia, odwołaniem się do kościelnych dokumentów i praktycznym wymiarem bycia wierzącym. Pokazaniem tego, że świeccy są w Kościele nie tylko biernymi odbiorcami, którzy mają słuchać i siedzieć cicho, najlepiej w kącie, żeby ich też nie było widać, ale że są nie tylko potrzebni, ale mają realny wpływ na to jak i czym żyje Kościół.
Kim jest lider, również ten świecki? Bardzo spodobało mi się spojrzenie autora, który liderem nazywa tego, który wywiera duży wpływ na innych. Nam często kojarzy się z kimś, komu oficjalnie wręczono dokument z konkretną nazwą funkcji. Pytanie czy to zawsze tak wygląda? Autor pokazuje, że niekoniecznie. Bańka stoi na stanowisku, że jeśli wywierasz mocny, pozytywny wpływ na innych, możesz śmiało nazwać się liderem. I tu zaczynają się pewne trudności, które autor roztrząsa fenomenalnie.
Co z księżmi? Skoro są świeccy, to może niech oni działają, a księża zamilkną? Bańka pokazuje jak ważna jest hierarchia i posłuszeństwo. Mówi o zdrowych relacjach, które są pełne zależności, ale są też budujące, otwarte i mądre. Księża mają swoją rolę, świeccy swoją. Nie wprowadza tutaj jakiś sztywnych podziałów, ale określa zakres tego na co warto zwrócić uwagę (…).
Pełna treść recenzji dostępna jest na stronie: niezawodnanadzieja.bog.deon.pl.
sadeczanin.info, Kościół czasów diaspory:
Chrześcijanie muszą nauczyć się być mniejszością. Muszą zrozumieć, że we współczesnym świecie żyją w rozproszeniu, pośród niechrześcijan, którzy w znaczącym stopniu mają dziś wpływ na kulturę, prawo, na kształtowanie społecznych obyczajów i moralnych zachowań. Czy to powód do lęku, frustracji, wieszczenia nieuchronnego końca Kościoła i wiary?
Kościół znajduje się obecnie w powszechnej sytuacji diaspory – taką tezę jeszcze przed Soborem Watykańskim II, bo na początku lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku, postawił Karl Rahner (zm. 1984). Wydaje się, że dziś nie tylko nie straciła ona na aktualności, ale jeszcze adekwatniej wpisuje się swoimi konsekwencjami w to, co na całym świecie przeżywają katolicy (…).
Obszerniejszy fragment tekstu dostępny jest na stronie: sadeczanin.info.
Polskie Radio, polskieradio.pl, Jan Pniewski i Aleksander Bańka:
W 2018 roku 2.5 mln osób należało do 65 tys. różnych grup przyparafialnych. W wielu z nich animatorami czy moderatorami są osoby świeckie, które prowadzą tam pracę formacyjną i ewangelizacyjną. O reprezentowanej przez nich formie autorytetu i przywództwa mówi w audycji Aleksander Bańka autor książki <Świecki lider w Kościele>.
Zapraszamy do misyjne.pl, Świeccy też mogą być liderami w Kościele [FELIETON]:
„W swej drodze ku chrześcijańskiej dojrzałości uczeń Chrystusa potrzebuje więc przewodnika, który będzie dla niego czytelnym «punktem odniesienia» i mądrym towarzyszem wspierającym proces jego formacji” – pisze prof. Aleksander Bańka w książce „Świecki lider w Kościele”. Właśnie – czy ludzie świeccy mogą być liderami, przywódcami w Kościele? Oczywiście, że tak!
Świecki w Kościele nic nie może. Jest tylko marionetką sterowaną przez duchownych. W wielu z nas wciąż pokutuje to – błędne – przekonanie. Świeccy stanowią zdecydowaną większość Kościoła (duchowni to w sumie tylko niewielki promil ludzi Kościoła) i już z tego powodu wiele mogą i wiele znaczą. Bo nawet jeśli nie mieliby żadnej możliwości aktywnego współdecydowania o Kościele – to zawsze mogą decydować nogami. A to władza bardzo duża – i ma ogromne znaczenie. Ale mogą znacznie więcej. To dzięki świeckim Kościół zmienia się – oddolnie. Laikat może angażować się w przeróżne działania, a jego przedstawiciele mogą być nawet liderami. O tym przekonuje w książce „Świecki lider w Kościele” (Wydawnictwo W Drodze) prof. Aleksander Bańka.
Można robić wiele
Profesor Aleksander Bańka, śląski filozof, sam jest świeckim liderem działającym w Kościele. W ostatnich latach stał się nawet jedną z twarzy świeckiego Kościoła w Polsce – stając się delegatem na Synod o Synodalności. Dlatego warto przyjrzeć się jego refleksjom, zobaczyć, co ma nam do powiedzenia o roli laikatu we wspólnocie, którą razem tworzymy. „Lider – to nie kwestia stanowiska, ale osobistego autorytetu, postawy i sposobu oddziaływania na innych. W Kościele mogą i powinni nimi być zarówno biskupi, prezbiterzy, diakoni, jak i świeccy” – pisze prof. Bańka. I trudno się z nim nie zgodzić. To nie stan (świecki czy duchowny) powinien decydować o tym, co ktoś może zrobić (poza bardzo wąskim zakresem zadań związanych ze święceniami) – ale kompetencje danej osoby. Bo przecież na ekonomii i zarządzaniu finansami znacznie lepiej zna się absolwent kierunku ekonomicznego niż kapłan po teologii (owszem, są i kapłani, którzy kończyli też ekonomię). To ten pierwszy znacznie lepiej poradzi sobie z finansami parafii czy diecezji. Śląski filozof wymienia szereg różnych płaszczyzn, na których świeccy mogą się angażować w życie Kościoła – tych wynikających z Kodeksu prawa kanonicznego, ale i tych, które ukształtowały się po prostu przez życie. Świecki jeśli chce – to może działać i realnie kształtować dzisiaj Kościoła. Oczywiście z zastrzeżeniem, że tym ośrodkiem nadzorującym są jednak bardzo często duchowni – to bariera póki co chyba nie do przeskoczenia. Wciąż kierownicze stanowiska w Kościele – nawet te niezwiązane stricte z przekazem wiary – pełnią w przeważającej części duchowni. A przecież redaktorem naczelnym (czy redaktorką naczelną) katolickiej redakcji mogłaby być osoba świecka. Dyrektorem czy dyrektorką diecezjalnej Caritas – również. Ba, za finanse przecież też może odpowiadać osoba świecka. A wyobraźmy sobie przedstawiciela czy przedstawicielkę laikatu jako rzecznika prasowego (rzeczniczkę prasową) któregoś z biskupów czy jako osobę kierującą muzeum, archiwum czy diecezjalną biblioteką. Ech, to trochę kościół moich marzeń (choć sporadycznie już realizowany – bo pojedyncze przypadki oddania ważnych funkcji w ręce świeckich też się zdarzają) (…).
Pełna treść dostępna jest na stronie: misyjne.pl.
granice.pl, Recenzja książki: Świecki lider w Kościele, Danuta Szelejewska:
Pojmowany jako przywódca przewodzący innym, lider nie tylko pozyskuje zwolenników i wywiera na nich wpływ, ale przede wszystkim inspiruje oraz motywuje do osobistego rozwoju. Kwestię roli lidera we wspólnocie wierzących wyjaśnia Świecki lider w Kościele – niewielka publikacja Wydawnictwa Polskiej Prowincji Dominikanów W drodze, która rozwiewając wątpliwości, umożliwia zrozumienie oraz uporządkowanie myśli teologicznej.
Po zamieszczonym we Wstępie obszernym wyjaśnieniu kwestii terminologicznych pojęcia lider, jego autorytetu oraz uregulowanego prawem zakresu aktywnej współpracy hierarchii kościelnej ze świeckimi (synody partykularne i diecezjalne, rady duszpasterskie, katecheza, nadzór nad grupami parafialnymi, niektóre stanowiska kurialne oraz funkcje sądowe, rady ekonomiczne i mediacyjne, organy kolegialne, stowarzyszenia kościelne), Aleksander Bańka analizuje te cechy oraz umiejętności lidera, które słowo Boże wskazuje jako przywódczo wartościowe, po czym – powołując się na prawo kościelne – wyjaśnia teologiczne podstawy zaangażowania świeckich.
Ponieważ konstruktywne przywództwo lidera winno być rozumiane jako dar i zadanie, autor dokonuje szczegółowej analizy jego charakteru (fundament przywództwa), dojrzałej postawy (ewangelizacyjna determinacja), samodyscypliny (zdolność do przewodzenia samemu sobie stanowi podstawę przewodzenia innym) oraz osobistego wzrostu (poszerza perspektywę twórczych zmian, ukierunkowując tym samym na lepsze pełnienie misji czynienia uczniów, prowadzenia ku dojrzałej wierze, a także służby). Przestrzegając przed klerykalizmem, opisuje właściwy model współpracy między świeckimi liderami a hierarchią oraz wylicza szkodzące życiu wspólnotowemu toksyczne interakcje (upokorzenie, surowość i karanie, tłumienie emocji, perfekcjonizm, nadmierna kontrola, nadopiekuńczość, uwikłanie, zależność, pobłażliwość) (…).
Pełna treść recenzji dostępna jest na stronie: granice.pl.
Oceń