Jest pewne grono osób zadających sobie pytanie o powołanie zakonne. Lektura dwóch dominikanów: Andrewa Hofera OP, i Benedicta Croella OP przychodzi im z pomocą. Poniżej prezentujemy niektóre wzmianki medialne na jej temat.
ekai.pl, kair.ekai.pl, „Życie ofiarowane. Poradnik dla mężczyzn rozeznających powołanie zakonne” – Andrew Hofer OP, Benedict Croell OP:
Jak poznać, czy Bóg powołuje mnie do zakonu? Czy byłbym tam szczęśliwy? Które wspólnoty brać pod uwagę? Jak właściwie wygląda życie zakonne? Jak się do niego przygotować? Czego unikać? Skąd mieć pewność, że mam powołanie do życia zakonnego? Czym właściwie jest życie zakonne? Uczyniłem głupie i grzeszne rzeczy w przeszłości. To oznacza, że nie mogę być bratem zakonnym czy kapłanem, prawda? Dlaczego mam powierzyć swoje życie wspólnocie zakonnej? Jaka jest różnica między kapłanem diecezjalnym a zakonnym? Jak to jest żyć jako brat zakonny albo kapłan zakonny dzień po dniu? Kościół ma wiele problemów, dlaczego więc miałbym teraz wstępować do zakonu? (…).
Pełna treść informacji prasowej dostępna jest na stronie: ekai.pl, kair.ekai.pl.
wdrodze.pl, Józef Augustyn SJ o książce „Życie ofiarowane”:
„Św. Augustyn powiedział, że cała historia jest walką dwóch miłości: miłości własnej, aż do pogardzania Bogiem, i miłości Boga, aż do pogardzania sobą w męczeństwie. My uczestniczymy w tej walce” (Benedykt XVI).
Życie Ofiarowane. Poradnik dla mężczyzn rozeznających powołanie zakonne, która ukazuje się w Wydawnictwie W drodze, to piękna i bardzo potrzebna książka. Zrodziła się ona w sercach dwu dominikańskich autorów: Andrewa Hofera OP i Benedicta Croella OP, głęboko zatroskanych o Kościół, a w nim – o szczególny charyzmat, jakim jest życie konsekrowane.
1.
Autorzy, choć zdają sobie sprawę z kryzysu, jaki dotyka dzisiaj życie zakonne, nie rozwijają jednak tego tematu, ale całą swoją uwagę koncentrują na pytaniu: jak pomagać młodym mężczyznom usłyszeć i rozeznać głos Boga, wzywającego ich na drogę życia konsekrowanego.
Wielką zaletą książki jest umiejętne łączenie klasycznej teologii życia konsekrowanego, zakorzenionej w wielkiej Tradycji chrześcijańskiej, z codzienną praktyką życia zakonnego. Autorzy mają dla mężczyzn zainteresowanych życiem zakonnym konkretne propozycje, przedstawione zarówno od strony pozytywnej: „co należy robić rozeznając powołanie” (rozdział drugi), jak i od strony negatywnej: „czego nie należy robić, gdy rozeznaje się powołanie zakonne” (rozdział trzeci).
Książka przeniknięta jest głęboką wiarą, że życie konsekrowane w Kościele, nie traci swej aktualności dzisiaj. Autorzy nie obawiają się też przypomnieć zwyczajne, zakorzenione w Tradycji, nauczanie Kościoła o „«obiektywnej wyższości» życia konsekrowanego nad życiem klerykalnym i świeckim w ukazywaniu świętości Kościoła” (…).
Pełna treść recenzji dostępna jest na stronie: wdrodze.pl.
Tygodnik „Idziemy” (nr 52/2022) oraz idziemy.pl, Samuelu, Samuelu!, Patryk Lubryczyński:
Publikacja jest teoretyczną i praktyczną pomocą dla młodych mężczyzn zainteresowanych życiem zakonnym.
Niezależnie od etapu rozeznawania. Solidny materiał otrzymają także duszpasterze powołań. Książka pomoże im ocenić, czy kandydat prawdziwie szuka Boga. Pozycja podaje szczegółowe informacje o różnych formach życia zakonnego. Przykłady świętych pozwolą czytelnikowi poznać charyzmaty zakonów. Głęboko teologiczna treść została ukazana w przystępny sposób. Poradnik jest napisany z wrażliwością. Wyczuwa się przyjacielski ton autorów, którzy dzielą się doświadczeniem zakonnym. Czerpią mądrość od ojców Kościoła, zwłaszcza św. Tomasza z Akwinu, oraz współczesnego nauczania Magisterium. Unikają psychologizacji i pięknoduchostwa. W przedstawianiu drogi zakonnej kierują się z jednej strony realizmem, a z drugiej śmiałością. Młody mężczyzna znajdzie szczery opis radości życia duchowego, ale również wyzwań związanych z przeżywaniem ślubów zakonnych. Otrzyma rady, na co zwracać uwagę podczas wizyty we wspólnocie zakonnej. Dowie się, jakie próby i pokusy czekają na niego po wstąpieniu do zakonu. Lektura zadaje fundamentalne pytanie: Czy jestem powołany, aby ofiarować życie wyłącznie Jezusowi?
ksiazki.wp.pl, Polska drugą Holandią. Wstrząsające dane o polskim Kościele, rozmowa Jakuba Zagalskiego z Łukaszem Wosiem OP:
(…) Rozmawiamy po niedawnym wydaniu książki „Życie ofiarowane. Poradnik dla mężczyzn rozeznających powołanie zakonne” (wyd. W drodze). Co ojciec, który zajmuje się powołaniami od 12 lat, o niej myśli?
Ta książka w wyjątkowy sposób pozwala odnaleźć się na drodze rozeznawania. Jeśli miałbym komuś opowiadać o tym temacie, to polecałbym tę lekturę. Najbardziej podoba mi się rozdział, który opowiada o planie dnia w różnych zakonach, bo mogłem zobaczyć, w czym się różnimy. Ale są też tematy, z którymi się nie zgadzam. Autor kładzie mocny akcent na to, że jeśli ktoś rozeznaje swoje powołanie, to nie powinien angażować się w relacje z kobietami. A przecież każdy zdrowy mężczyzna powinien się angażować. Nie można odkryć swojego powołania czysto teoretycznie. Jeżeli chłopak wchodził w dobre relacje i dał sobie przestrzeń do pobycia z tym pytaniem o drogę życiową, to pozna odpowiedź. Może odkryje w niej kobietę swojego życia, a może męczące zaproszenia od Boga do czegoś innego niż małżeństwo. Najgorzej powstrzymywać się od takich relacji, bo przygotowujemy się do kapłaństwa. Oczywiście nie powinno się wchodzić w relacje na próbę. To też jest okropne (…).
Pełna treść wywiadu dostępna jest na stronie: ksiazki.wp.pl.
„Echo Dnia Świętokrzyskie”, 14 stycznia 2023 r., Życie zakonne dla mężczyzn:
Co to znaczy: wstąpić do zakonu? Ta książka pokazuje, jak mężczyźni mogą rozpoznać u siebie powołanie.
doxa.fm, Książka pt.: „Życie ofiarowane. Poradnik dla mężczyzn rozeznających powołania zakonne”:
Wydawnictwo W drodze poleca tym razem książkę dla osób, które zadają sobie pytania o sens powołania. Jak poznać, czy Bóg powołuje mnie do zakonu? Które wspólnoty brać pod uwagę? Jak się do tego wszystkiego przygotować? Co cieszy, a czego unikać? Kościół ma wiele problemów, dlaczego więc teraz wstępować do zakonu? To część wątpliwości, na które starają się odpowiedzieć autorzy publikacji.
„Życie ofiarowane. Poradnik dla mężczyzn rozeznających powołania zakonne”, to książka, w której autorzy służą wsparciem i praktyczną radą. Benedict Croell OP i Andrew Hofer OP dzielą się własnym doświadczeniem, przywołując również wypowiedzi braci oraz ojców z innych zgromadzeń zakonnych. Wydanie polskie zawiera m.in. głosy polskich zakonników.
Publikacja jest lekturą dla mężczyzn, którzy rozważają możliwość życia zakonnego, ale także pomocą dla promotorów powołań zakonnych. Jej zaletą jest połączenie klasycznej teologii życia konsekrowanego z praktyką życia zakonnego we współczesnych czasach.
Radio Doxa jest patronem medialnym książki.
„Gość Niedzielny”, 4 lutego 2024 r., Odkryć i rozwijać, Bogumił Łoziński:
W zgiełku dzisiejszego często trudno jest usłyszeć wezwanie Boga do życia zakonnego czy kapłańskiego. Jeszcze trudniejsze jest wezwania i zrealizowanie go. Nie jesteś w tym jednak sam.
Czy wybór życia zakonnego jest ucieczką przed trudami życia w świecie? Czy pomimo popełnianych w przeszłości grzechów ciężkich, mogę zostać zakonnikiem? Czy pociąg do kobiet wyklucza życie konsekrowane? – tego rodzaju dylematy często towarzyszą. młodym ludziom, którzy rozważają podjęcie życia zakonnego lub kapłańskiego. Pomocą w ich rozwiązaniu, a także wielu innych wątpliwości, jest praca dwóch amerykańskich dominikanów: o. Benedicta Croella i o. Andrewa Hofera, którzy napisali niezwykle cenną książkę: „Życie ofiarowane. Poradnik dla mężczyzn rozeznających powołanie zakonne”. Warto przybliżyć pierwszą część pracy, w której autorzy zbierają różnego rodzaju pytania i wątpliwości osób myślących o życiu zakonnym i na nie odpowiadają. Dalej wskazują niebezpieczeństwa, które mogą stanąć na drodze powołanego, radzą, co należy zrobić, gdy już podejmiemy pozytywną decyzję, a jednocześnie, czego robić nie powinniśmy. Choć książka dotyczy mężczyzn, kobiety
również znajdą w niej wiele odpowiedzi na swoje wątpliwości związane z rozeznawaniem wezwania Boga.
PUŁAPKI, KTÓRYCH POWINIENEŚ UNIKAĆ
Jacob studiuje na uniwersytecie. Odkrył w sobie powołanie zakonne, ale ma wątpliwości. Niepokoi się, czy zdoła spłacić kredyt studencki po ukończeniu nauki, zastanawia, czy życie zakonne nie jest zbyt nie praktyczne, martwi się swoimi stopniami, grzechami, a także o młodszego brata, który zaczął brać narkotyki. Do tego wujek radzi mu, aby przestał myśleć o zakonie i zaczął żyć odpowiedzialnie, znalazł dobrą żonę (…).
Pełna treść dostępna jest w tygodniku „Gość Niedzielny”, 4 lutego 2024 r., Odkryć i rozwijać, Bogumił Łoziński:
Oceń