Ten duchowy portret wybitnego Katalończyka to lektura obowiązkowa dla każdego fana sztuki. Poniżej prezentujemy niektóre wzmianki medialne, które ukazały się na temat książki.
gosc.pl, Patrick Sbalchiero – „Antoni Gaudí: Boży architekt” – Wydawnictwo W drodze:
Książka Patricka Sbalchiero o światowej sławy architekcie Antonim Gaudím nie jest kolejnym podręcznikiem architektury. Nie omawia stylów czy prądów epoki i tego, jak na ich tle prezentowała się twórczość Katalończyka. W zamian autor kreśli portret duchowy człowieka, który swoje życie – i swoją sztukę – ofiarował Bogu. Artysty, który odrzucał blichtr i uznanie współczesnych, wiódł proste życie, stronił od poklasku. Ponad czterdzieści lat poświęcił dziełu życia – bazylice Świętej Rodziny (…).
Pełna treść dostępna jest na stronie: gosc.pl.
Książka Patricka Sbalchiero o światowej sławy architekcie Antonim Gaudím nie jest kolejnym podręcznikiem architektury. Nie omawia stylów czy prądów epoki i tego, jak na ich tle prezentowała się twórczość Katalończyka.
W zamian autor kreśli portret duchowy człowieka, który swoje życie – i swoją sztukę – ofiarował Bogu. Artysty, który odrzucał blichtr i uznanie współczesnych, wiódł proste życie, stronił od poklasku. Ponad czterdzieści lat poświęcił dziełu życia – bazylice Świętej Rodziny. Pytany o postępy pracy, bez wahania odpowiadał: „To nie ja buduję Sagrada Família, to Sagrada Família buduje mnie” (…).
Pełna treść informacji prasowej dostępna jest na stronie: radionadzieja.pl.
kultura.wiara.pl, Antoni Gaudí. Boży architekt:
Gaudí wpisuje się w najbardziej nieprawdopodobny scenariusz historii Boga i ludzkości, nazwany przez tradycję świętością.
Książka Patricka Sbalchiero o światowej sławy architekcie Antonim Gaudím nie jest kolejnym podręcznikiem architektury. Nie omawia stylów czy prądów epoki i tego, jak na ich tle prezentowała się twórczość Katalończyka. W zamian autor kreśli portret duchowy człowieka, który swoje życie – i swoją sztukę – ofiarował Bogu. Artysty, który odrzucał blichtr i uznanie współczesnych, wiódł proste życie, stronił od poklasku. Ponad czterdzieści lat poświęcił dziełu życia – bazylice Świętej Rodziny. Pytany o postępy pracy, bez wahania odpowiadał: „To nie ja buduję Sagrada Família, to Sagrada Família buduje mnie”.
W 1992 roku w Kościele katolickim rozpoczął się proces beatyfikacyjny Sługi Bożego Antoniego Gaudíego (…).
Pełna treść dostępna jest na stronie: kultura.wiara.pl.
60plus.pl, Nowości W drodze – luty 2024 r.:
Wśród lutowych nowości dominikańskiego Wydawnictwa W drodze znalazły się trzy tytuły. Dwie propozycje na Wielki Post tj.: praca zbiorowa „Triduum Paschalne. Przewodnik” oraz „Ostatnie dni Jezusa” autorstwa Jana Meli i Łukasza Popko OP, a także duchowa biografia – „Antoni Gaudí. Boży architekt” Patricka Sbalchiero (…).
Pełna treść dostępna jest na stronie: 60plus.pl.
przewodnik-katolicki.pl, „Antoni Gaudí. Boży architekt”, Patrick Sbalchiero:
Autora interesowało go możliwie najwierniejsze przedstawienie „krajobrazu życia wewnętrznego” artysty. Tak też powstała „biografia duchowa Gaudiego”.
Książka Patricka Sbalchiero o światowej sławy architekcie Antonim Gaudím nie jest kolejnym podręcznikiem architektury. Nie omawia stylów czy prądów epoki i tego, jak na ich tle prezentowała się twórczość Katalończyka. W zamian autor kreśli portret duchowy człowieka, który swoje życie – i swoją sztukę – ofiarował Bogu (…).
Pełna treść dostępna jest na stronie: przewodnik-katolicki.pl.
radiopoznan.fm, Patrick Sbalchiero „Antoni Gaudí. Boży architekt”:
Książka Patricka Sbalchiero o światowej sławy architekcie Antonim Gaudím nie jest kolejnym podręcznikiem architektury. Nie omawia stylów czy prądów epoki i tego, jak na ich tle prezentowała się twórczość Katalończyka. W zamian autor kreśli portret duchowy człowieka, który swoje życie – i swoją sztukę – ofiarował Bogu. Artysty, który odrzucał blichtr i uznanie współczesnych, wiódł proste życie, stronił od poklasku. Ponad czterdzieści lat poświęcił dziełu życia – bazylice Świętej Rodziny. Pytany o postępy pracy, bez wahania odpowiadał: „To nie ja buduję Sagrada Família, to Sagrada Família buduje mnie” (…).
Pełna treść dostępna jest na stronie: radiopoznan.fm.
info.dominikanie.pl, Nowości W drodze – luty 2024 r.:
Wśród lutowych nowości dominikańskiego Wydawnictwa W drodze znalazły się trzy tytuły. Dwie propozycje na Wielki Post tj.: praca zbiorowa „Triduum Paschalne. Przewodnik” oraz „Ostatnie dni Jezusa” autorstwa Jana Meli i Łukasza Popko OP, a także duchowa biografia – „Antoni Gaudí. Boży architekt” Patricka Sbalchiero (…).
Pełna treść dostępna jest na stronie: info.dominikanie.pl.
miesięcznik „W drodze” (nr 03/2024), Duchowa biografia katalońskiego „architekta mnicha”, Magdalena Kaniewska:
Dzięki tej nieoczywistej biografii mamy szansę poznać Gaudíego, jakiego jeszcze nie znaliśmy. Większość książek o sławnym katalońskim architekcie opowiada o jego geniuszu twórczym. W publikacji Antoni Gaudí. Boży architekt przeczytamy oczywiście o jego dziełach, ale przede wszystkim się dowiemy, co za nimi stało. Odkryjemy duchowy portret artysty.
Choć życie Gaudíego dalekie było od przygód bohatera klasycznej powieści, to jednak podczas lektury wyłania nam się postać niezwykła – człowieka o bogatym wnętrzu, nakierowanym w całości na Boga.
Dla Katalończyka sztuka była pielgrzymowaniem w kierunku Pana. Wszystko podporządkował pracy połączonej z kontemplacją. Mimo że nigdy nie złożył formalnych ślubów, żył radami ewangelicznymi i w posłuszeństwie Kościołowi. Nie bez przyczyny też zaraz po śmierci został nazwany „Bożym architektem” – „architektem mnichem”.
Tworzenie było dla niego formą duchowego exodusu, od życia w świecie do ofiary składanej Bogu na wzór św. Józefa. Jako wielki czciciel Świętej Rodziny dał temu wyraz w dziele swojego życia – budowie Sagrada Família, przy której spędził 43 lata.
Autor książki Patrick Sbalchiero, zafascynowany osobą Gaudíego, w ośmiu rozdziałach zaprezentował: krótką historię Katalonii i Barcelony, życie „Bożego architekta”, jego sylwetkę, poglądy i silną wiarę, a także przebieg jego procesu beatyfikacyjnego. Na koniec przytoczył modlitwę o łaski za wstawiennictwem Antoniego Gaudíego.
Taki zabieg pozwala czytelnikowi lepiej poznać życie człowieka wykształconego, spełniającego się zawodowo, interesującego się medycyną, przyrodą i sztuką, a przy tym mistyka i patrioty, a także zrozumieć: wierzącego artystę, sens sztuki sakralnej oraz znaczenie kultury chrześcijańskiej i katalońskiej… By ostatecznie zainspirować się do pogłębienia relacji z Tym, który wszystko stwarza.
„Przewodnik Katolicki”, 25 lutego 2024 r., Wewnętrzny krajobraz:
Dzięki niemu Barcelona ma swój własny styl genius loci. Organiczne kształty, inspiracje naturą, kolorowe mozaiki i charakterystyczne krzywe linie, które, jak mówił, „należą do Boga”, trudno pomylić ze stylem innych twórców. Antoni Gaudi, genialny kataloński architekt. Książka Patricka Sbalchiero to nie jest kolejny podręcznik architektury, katalog prac wybitnego artysty czy też jego dogłębna biografia. To raczej portret duchowy człowieka, który swoje życie i sztukę ofiarował Bogu. Nakreślony przez autora „krajobraz życia wewnętrznego” Gaudiego ukazuje spojrzenie artysty na wiarę i jego rozumienie sztuki. „To nie ja buduję Sagrada Familia, to Sagrada Familia buduje mnie” – odpowiadał pytany o postępy prac nad bazyliką, będącą symbolem nie tylko katalońskiej stolicy, ale i znakiem rozpoznawczym europejskiej kultury. Książka składa się z ośmiu rozdziałów prezentujących krótką historię Katalonii i Barcelony, życie Gaudiego, jego sylwetkę, poglądy i wiarę, a także przebieg procesu beatyfikacyjnego, który rozpoczął się w 1992 r.
„Echo Katolickie”, 21 marca 2024 r., Architekt Pana Boga:
7 czerwca 1926 r., późnym popołudniem, na jednej z barcelońskich ulic tramwaj linii 30 potrącił przechodnia. Kilka osób przeniosło poszkodowanego na bok. Nieboraka uznano za nędzarza: wychudzony, w wytartym do granic możliwości ubraniu, pospinanej agrafkami kurtce i butach nałożonych na gołe stopy, nie miał przy sobie pieniędzy ani dokumentów. W jego kieszeniach znaleziono kilka orzechów laskowych, szkic przedstawiający fasadę budującego się kościoła Sagrada Familia i Ewangelię. Rannego przewieziono do hospicjum dla ubogich. Dopiero następnego dnia kapelan ze zdumieniem rozpoznał w nim słynnego Antoniego Gaudiego. Przyjaciele chcieli umieścić go w dobrym szpitalu, ale odmówił, twierdząc, że jego miejsce jest wśród ubogich. Dwa dni później zmarł.
Architekt Pana Boga
Na 2026 r. planowane jest ukończenie świątyni Sagrada Familia Barcelonie, dzieła Antoniego Gaudiego, sługi Bożego Kościoła katolickiego, jeszcze za życia nazwanego Bożym architektem.
7 czerwca 1926 r., późnym popołudniem, na jednej z barcelońskich ulic tramwaj linii 30 potrącił przechodnia. Kilka przeniosło poszkodowanego na bok. Nieboraka uznano za nędzarza: wychudzony, w wytartym do granic możliwości ubraniu, pospinanej agrafkami kurtce i butach nałożonych na gołe stopy, nie miał przy sobie pieniędzy ani dokumentów. W jego kieszeniach znaleziono kilka orzechów laskowych, szkic przedstawiający fasadę budującego się kościoła Sagrada Familia i Ewangelię. Rannego przewieziono do hospicjum dla ubogich. Dopiero następnego dnia kapelan ze zdumieniem rozpoznał w nim słynnego Antoniego Gaudiego. Przyjaciele chcieli umieścić go w dobrym szpitalu, ale odmówił, twierdząc, że jego miejsce jest wśród ubogich. Dwa dni później zmarł. Jego pogrzeb stał się w Barcelonie wielkim wydarzeniem.
Chłopak z Katalonii
A. Gaudi urodził się 25 czerwca 1852 r. Jego dzieciństwo upłynęło w Riudoms położonym ok. 100 km od Barcelony, malowniczo usytuowanym międzyMorzem Morzem MorzemŚródziemnym a Pirenejami, gdzie mieszkał z rodzicami, siostrą i bratem. Od dziecka kochał przyrodę Katalonii, rysowanie i długie wędrówki, które łagodziły bóle reumatyczne – cierpiał na nie przez całe życie. Kiedy jako dziesięciolatek poszedł do pracy w fabryce bawełny, jej dyrektor odkrył zamiłowanie chłopca do arytmetyki oraz geometrii i przekonał rodziców, by kształcili syna. W szkole ojców pijarów w Reus ujawnił się talent- rysowni-czy, wyobraźnia i fotograficzna pamięć Antoniego. W 1868 r. rozpoczął naukę w szkole przy klasztorze karmelitów w Barcelonie, a potem wstąpił do Wyższej Barcelońskiej Szkoły Architektury. Jeszcze w trakcie studiów, które ukończył w 1878 r., A. Gaudi podejmował się prac w biurach znanych architektów. Był człowiekiem o wielkiej wyobraźni i zmyśle dekoracyjnym, eksperymentował ze światłem materiałami budowlanymi, nowymi formami konstrukcji. Zaprojektowane przez niego budowle, jak Casa Mila czy pałac Giiel, były niezwykłe w miejskiej zabudowie. Cechowały je krzywe linie ścian, opływowe kształty, zawiłe zdobienia i oryginalne desenie nawiązujące do świata przyrody.
Katechizm z kamienia i szkła
W latach 70 Bractwo św. Józefa – religijne stowarzyszenie działające w Barcelonie – zaplanowało budowę kościoła, który byłby zadośćuczynieniem za grzechy narodu katalońskiego. W momencie zakupu terenu pod miejsce kultu uznano, że nadaje się on do wzniesienia okazałej świątyni. Ze względu na konflikt z architektem pozyskano do dzieła A. Gaudiego, który objął kierownictwo budowy. Zmienił całkowicie projekt, a jego realizacja, która przez następne cztery dekady życia pochłonęła Gaudiego całkowicie – zmieniła także jego.
Projekt kościoła Sagrada Familia – Świątyni Pokutnej Świętej Rodziny był monumentalny: zakładał min. budowę pięciu naw, bastydy, zewnętrznego obejścia, trzech fasad, 18 wież – poświęconych Jezusowi, Marii, czterem ewangelistom i 12 apostołom – oraz centralnej wieży o ponad 172 m wysokości. ” Rozmiar budowli przekraczał wszystko, co wcześniej widziane było na katalońskim niebie” – stwierdza Patrick Sbalchiero, autor książki ” Antoni Gaudi. Boży architekt”, która przetłumaczona na polski ukazała się nakładem wydawnictwa W drodze . ” Gaudi rozumiał świątynię Sagrada Familia jako artystyczne odtworzenie historii przymierza między Bogiem a ludźmi. Chciał ukazać najważniejsze momenty, siostrę, ojca, w końcu siostrzenicę, której wychowaniem się zajmował, jakby ” sprzyjało” oddaniu się jednemu celowi. Człowiek, który na początku swojej kariery był typem dandysa: lubował się w jeżdżeniu dorożką, stołowaniu w najlepszych restauracjach i paleniu cygara, nieoczekiwanie odrzucił wszystko, co oferuje świat. Gaudi był głęboko religijny od najmłodszych lat. Miłość do Boga i Maryi zaszczepiła w nim matka, rozwinęły szkoły, ale to Sagrada Familia wyniosła ją na wyżyny. Zdaniem jego duchowego biografa świadomie wybrał tryb życia, który można nazwać monastycznym: porzucił wszelkie czynności świeckie i skoncentrował się na praktykach religijnych, podjął się ciągłej ascezy, by naśladować Chrystusa, a przy tym robił wszytko, aby zachować dobrą kondycję fizyczną i móc służyć powierzonemu mu zadaniu. Żył jak pustelnik, żywił się skromnie, podejmując nieustanne posty i długie spacery. Dzień rozpoczy
Modlitwa o udzielenie łask za wstawiennictwem Antoniego Gaudiego
Boże, Ojcze nasz, który napełniłeś swojego sługę Antoniego Gaudiego, architekta, wielką miłością do całego stworzenia i gorącym zapałem do naśladowania tajemnic dzieciństwa i męki Twojego Syna, spraw, abym z pomocą DuchaŚwiętego umiał poświęcać się, wykonując każdą pracę dobrze. Obdarz Twego sługę chwałą ołtarzy i udziel mi za jego wstawiennictwem łaski, o którą Cię pokornie proszę. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Jezusie, Maryjo, Józefie Święty! Zachowajcie nas w pokoju i otaczajcie opieką nasze rodziny! ( trzy razy)
ty tej historii: stworzenie świata, pracę człowieka na ziemi, zapowiedź przyjścia Chrystusa przez proroków go Starego Testamentu, tajemnice ludzkiego życia w Jezusie, siedem sakramentów, siedem darów Ducha Świętego, błogosławieństwa, śmierć naturalną, czyściec, sąd ostateczny, piekło, raj. Ten kościół zbudowany na planie krzyża łacińskiego jest katechizmem z kamienia i szkła, autentycznym naczyniem wypełnianym światłem pochodzącym z góry” – napisał P. Sbalchiero (…).
„Gazeta Lubuska”, „Nowiny”, „Gazeta Wrocławska”, „Dziennik Łódzki”, „Polska Metropolia Warszawska”, „Tygodnik Głogowski”, 13-16 marca, 12 kwietnia 2024 r., Architektura Gaudiego na chwałę Boga:
Architektura Gaudiego jest tak silna, że stała się ona dziś synonimem Barcelony. Ale ta książka opisuje go jako człowieka i pokazuje, że tworzył z myślą o Bogu.
kultura.wiara.pl, Opowieść o Antonim Gaudím, autorze „katechizmu z kamienia i szkła”, Piotr Sacha:
To nie pierwsza i z pewnością nie ostatnia biografia Gaudíego. Patrick Sbalchiero sportretował geniusza architektury, akcentując wątki związane z religijnością twórcy bazyliki Sagrada Família w Barcelonie.
To opowieść o człowieku, który zanotował: „Piękno jest odblaskiem prawdy. Ponieważ sztuka jest pięknem, bez prawdy nie ma sztuki”. Zanim jednak francuski autor odsłoni historię życia tytułowego „Bożego architekta”, proponuje czytelnikowi skróconą historię Katalonii. Nie sposób zrozumieć Gaudíego w oderwaniu od jego ukochanej małej ojczyzny. Przybliża też nieco losy rodziny bohatera. Wtrąca anegdoty z jego życia. Jak ta, gdy na pierwszym roku studiów Antoni postanowił zinwentaryzować księgozbiór uczelnianej biblioteki według własnej metody klasyfikacji.
Oceń