Wielkie Łuki to nieduże miasto w Rosji (ok. 90 tysięcy mieszkańców), w obwodzie pskowskim. Jego bogata historia sięga dwunastego wieku. Gród należący do Republiki Nowogrodzkiej bywał często lennem sąsiadów: Księstwa Włodzimierskiego, Księstwa Kijowskiego, tatarskiej Złotej Ordy, a nawet dwa razy – w czternastym i piętnastym wieku – był przez krótki okres lennem Korony Królestwa Polskiego. O mieście tym zrobiło się głośno w tym roku, za sprawą pomnika, który odsłonięto tam i poświęcono 15 sierpnia (data w Rosji nie tak znacząca jak dla nas – katolików). I nie był to pomnik któregoś z dawnych bohaterów przywołanych z bogatej historii miasta, ale kogoś nam dobrze znanego i z Wielkimi Łukami niezwiązanego żadnym specjalnym węzłem, a mianowicie Józefa Wissarionowicza Stalina. Pomnik jest okazały, ośmiometrowy, ze stosownym postumentem, a postać Wielkiego Wodza w mundurze, z odkrytą głową spogląda w dal z dumą i zadowoleniem. Pomnik ustawiono nie na miejskim skwerze ani nie w parku czy na bulwarze, ale na ogrodzonym placu miejscowych zakładów Mikron, produkujących stelaże i metalowe półki dla przemysłu. Prawosławny duchowny, który błogosławił pomnik, zanim skropił go obficie wodą święconą w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, zwrócił się do zgromadzonych w niewielkiej liczbie ludzi: „Wprawdzie Kościół ucierpiał w czasach, gdy rządził Józef Wissarionowicz, ale dzięki temu mamy wielu nowych męczen
Zostało Ci jeszcze 75% artykułu
Gdzie ja żyję?
- Wstępniak
Drodzy Czytelnicy,
mówiąc o żałobie, mamy najczęściej na myśli stratę związaną ze śmiercią kogoś bliskiego. A przecież to niejedyne oblicze żałoby. Tracimy pracę, którą lubiliśmy, kończą się wieloletnie przyjaźnie, rozpadają się związki, które miały być na zawsze, przeprowadzam...
- Rozmowa w drodze
Po co nam parafia
Każda parafia terytorialna powinna być personalna – to znaczy zorientowana na tych ludzi, którzy na tym terenie mieszkają. Rozmawiają socjolog religii ks. Remigiusz Szauer i Tomasz Maćkowiak W polskiej publicystyce pojawia się dość często ...
- Felietony | Śląska prowincja
Ciga & dubia
Ciężkie musi być życie czytelnika felietonów w miesięczniku. Zwłaszcza wtedy, kiedy autor chce się odnieść do jakiejś kwestii aktualnej w momencie pisania – jest bowiem duże prawdopodobieństwo, że gdy tekst się ukaże, rzecz będzie już bardzo passé. Tak się mo...
- Przeżyć stratę
Nad grobem
Ludzie obecni na pogrzebie nie radzą sobie z emocjami wynikającymi z brutalnego zerwania przez śmierć jakiejś podstawowej w ich życiu relacji i nie radzą sobie ze strachem przed własną śmiercią. Coraz bardziej mnie to wzrusza i bardzo im współczuję. Tego, ...
- Przeżyć stratę
Droga do przejścia
Od najwcześniejszych lat trzeba się godzić z tym, że świat jest taki, jaki jest. Że rzeczy się kończą, a ludzie odchodzą. To wszystko jest naturalne. A strata to jest droga do przejścia przez cierpienie. Tylko że my nie lubimy cierpieć. Rozmawiają psyc...
- Felietony | Myśli na spacerze
Zaduma
Najpiękniejsze w listopadowych spacerach jest to, że liście pod stopami tak szeleszczą. Lubię ten ich szelest. Lubię też, kiedy nikt nie patrzy, z rozmachem je kopnąć, żeby zobaczyć, jak się wzbijają w powietrze, by lecieć w nieznane. Nie sposób w listopad...
- Przeżyć stratę
Światło od zmarłych
Latarnie stały przy drogach. Okolice, w których je wzniesiono, były czymś wyjątkowym, niemalże świętym, gdzie nie wolno było napadać, grabić i zabijać. Tak jak w kościele było to miejsce uświęcone kultem zmarłych. Rozmawiają kardiochirurg prof. Janusz ...
- Felietony | Koniec świata
Opatrywanie ran Kościoła
Opowiem dzisiaj o dwóch Mariach. Jedna Maria, zwana panią Maryjką, mieszka w Żółkwi tuż obok klasztoru sióstr dominikanek. Często ją odwiedzam. Druga, zwana Maryńcią, już nie żyje, ale siostry przez długie lata się nią opiekowały. Łączy je polskie pocho...
- Sakramenty do reformy
Jak się robi dojrzałych chrześcijan
Bez wsłuchania się w konkretnych młodych nie da się zobaczyć ich nieteoretycznych potrzeb. Często podchodzimy do nich w duszpasterstwie jako ci, którzy wiedzą, jacy oni powinni się stać. Z gotowymi programami, wzorcami, sztancami. I dlatego nie mamy szansy an...
- Sakramenty do reformy
Żegnam, odchodzę
O naszych problemach z córkami, które po bierzmowaniu zatrzasnęły drzwi do Kościoła, rozmawiamy z naszym przyjacielem, księdzem. Zna nas od czasów licealnych. Błogosławił nasz ślub, chrzcił dzieci. Radzimy się, co robić. A ten mówi: „Nic”. Jak to nic? Dzieci ...
- Ile w nas nadziei?
Przyszłe dobro trudne
Iga Świątek może mieć nadzieję na wygranie kolejnego wielkoszlemowego turnieju. Ja, pisząc te słowa, też mogę sobie pomarzyć o podobnym tenisowym zwycięstwie, a nawet naprawdę go pragnąć, nie mam jednak na nie nadziei. Spotkałem kiedyś człowieka, który prz...
- Ile w nas nadziei?
Nadzieja nie zawodzi (nawet optymisty)
Nadzieja nie jest – wbrew obrzydliwym pomówieniom i rozsiewanym fake newsom – matką głupich. Jest raczej matką tych wszystkich, którzy zdjąwszy różowe okulary optymizmu lub ciemne okulary pesymizmu, próbują świadomie kształtować swoją codzienność. „Optymiz...
- Ile w nas nadziei?
Bywaróżnyzm
Nadzieja jest w tym, że uda mi się iść sensowną drogą. Czyli taką, na której będę umiał odróżniać dobro od zła i robić coś na rzecz dobra. Rozmawiają psychoterapeuta prof. Bogdan de Barbaro i Roman Bielecki OP Rozmawiamy po nieudanych meczach re...
- Felietony | Tam i z powrotem
I ty zostaniesz Indianinem
„Z pustej ciekawości zrobiłem sobie test genetyczny i wynik mnie zaskoczył. Okazało się, że mam trochę ponad sześćdziesiąt procent krwi środkowoeuropejskiej, czyli słowiańskiej, ale także po kilka lub kilkanaście procent krwi bałkańskiej, greckiej, szkockiej,...
- Mój rok z Teresą
Windą do Jezusa
„Nie potrafię ciągle zrozumieć, dlaczego we Włoszech tak łatwo ekskomunikują kobiety, na każdym kroku mówiono do nas: »Tu nie wchodźcie… tam nie wchodźcie, bo jak nie, to ekskomunika!…«. Ach, biedne kobiety, jak bardzo się nimi pogardza!” – pisała po powrocie ...
- Felietony | Znaki szczególne
Marzenie senne
Już ją prawie miałam. Tę myśl, tę kałużę i upragnioną historię o babci. Tak jest w snach – byty z różnych porządków wymieniają się kształtami. Ściga się konkrety, które potem po przebudzeniu przypominają ledwie zjawy, rozpadają się niczym spopielone skrawki. ...
- Orientacje
Autor! Autor!
Kino uwielbia podglądać człowieka w momencie, gdy ten czuje się autorem swego życia. Albo gdy podejmuje grę o jego współautorstwo z Opatrznością, losem, okolicznościami. Gorzej, gdy zadowala się podrzędną funkcją kopisty, przepisującego cudze pasaże, przeważn...
- Orientacje
Big data na drodze do szczęścia
Na początku się przyznam, że nie wiem, od czego zacząć. A dlaczego się przyznaję? Dlatego że mam pisać o big data, zaś przed wielkimi zbiorami danych nic się już nie ukryje. Stąd pomysł na szczerość. Jak bardzo przed big data nic nie da się ukryć, wie młod...
- Ogłoszenie własne wydawcy | Orientacje
365 dobrych dni
Uprzedzam od razu, że moja recenzja nie będzie obiektywna. Dlaczego? Ponieważ Wilfrid Stinissen OCD – karmelita bosy, doktor filozofii, rekolekcjonista i autor licznych książek poświęconych życiu wewnętrznemu – jest jednym z moich ulubionych przewodników duch...
- Felietony | Ziółka na serce
Konopejka
Zawsze mówiłem o niej: „moja szkoła”. Na początku nawet „moja skoła”, bo – gdy z kuchennego okna naszego maleńkiego mieszkanka przy ulicy Miłej widziałem rosnące mury jej nowego budynku – dopiero uczyłem się mówić. Kiedy więc przyszedł czas wyboru liceum, wsz...
- Dominikanie na niedziele
Dzieci Baranka tańczą
Ap 7,2–4.9–14 / Ps 24 / 1 J 3,1–3 / Mt 5,1–12a [1 listopada 2023 / Uroczystość Wszystkich Świętych] Święci z sąsiedztwa – prawdziwi bohaterowie tego wielkiego święta. Dla mnie zwyczajni ludzie, którzy starali się po prostu być dobrzy, dla siebie i innych. Chci...
- Dominikanie na niedziele
Skromność
Mi 1,14b–2,2b.8–10 / Ps 131 / 1 Tes 2,7b–9.13 / Mt 23,1–12 [5 listopada 2023 / XXXI niedziela zwykła] Do najbardziej znanych teologicznych sformułowań Świętego Tomasza z Akwinu należy zdanie: „łaska buduje na naturze”. Innymi słowy to, co pochodzi od Bo...
- Dominikanie na niedziele
Głupie panny
Mdr 6,12–16 / Ps 63 / 1 Tes 4,13–18 / Mt 25,1–13 [12 listopada 2023 / XXXII niedziela zwykła] W przypowieści Pana Jezusa obok panien roztropnych występują także nierozsądne. To eufemizm, dosłownie bowiem greckie słowo należałoby przetłumaczyć jako „głupie”, „o...
- Dominikanie na niedziele
Mikroświat
Prz 31,10–13.19–20.30–31 / Ps 128 / 1 Tes 5,1–6 / Mt 25,14–30 [19 listopada 2023 / XXXIII niedziela zwykła] Rozdał cały swój majątek. Jednemu słudze dał pięć talentów, drugiemu trzy, a ostatniemu jeden. Łącznie osiem talentów. Cały majątek. Myślę o i...
- Dominikanie na niedziele
Krok przed nami
Ez 34,11–12.15–17 / Ps 23 / 1 Kor 15,20–26.28 / Mt 25,31–46 [26 listopada 2023 / Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata] Kończymy rok liturgiczny. Podsumowuje go prawda o tym, że Jezus Chrystus jest królem wszechświata. Przy takim tytule chęć o...
-
-
-
-
Oceń