Uchodźcy i Europa: Trzy tezy, w które lubimy wierzyć
fot. jordan whitfield / UNSPLASH.COM

Uchodźcy i Europa: Trzy tezy, w które lubimy wierzyć

Większość zamachów terrorystycznych w Europie zorganizowali ludzie, którzy wychowali się tutaj. Oni nie recytują Koranu, tylko śpiewają rap, i to nie po arabsku, tylko po francusku albo po angielsku.

Europa skutecznie pomaga uchodźcom, a nawet jeśli popełnia błędy, to i tak ma dobre intencje.

W marcu ubiegłego roku siedziałem w bejruckim biurze Habiba Efrema – szefa Ligi Syriackiej w Libanie, czyli przedstawicielstwa syryjskich chrześcijan w tym kraju. Popijaliśmy smakowitą herbatę z miętą i zajadaliśmy świeże ciasteczka prosto z Damaszku, a Habib opowiadał mi o sytuacji uchodźców z Syrii. W tym czasie Zachód przeznaczał osiem euro na utrzymanie jednego uchodźcy w Libanie. Osiem euro miesięcznie. W obozach w Jordanii zaczynało brakować jedzenia, bo ONZ nie była w stanie zebrać wystarczających środków od państw, których liderzy zasypywali świat frazesami na temat milionów nieszczęśników cierpiących z powodu wojny.

Miesiąc później u wybrzeży Lampedusy utonęło prawie 900 osób. Unia Europejska zrobiła to, co zwykle robi w takich okolicznościach – zorganizowała szczyt Rady Europejskiej. Padły tam szlachetne deklaracje, po czym liderzy europejscy rozjechali się do domów i wszystko zostało tak jak dawniej.

Sytuacja się zmieniła na początku września 2015 roku. Co takiego się stało? Czy może liderzy Unii doszli do wniosku, że zbyt wielu ludzi utonęło w Morzu Śródziemnym? Czy może Francja i Wielka Brytania zrozumiały, że skoro zbombardowały Libię – pośrednio doprowadzając ten kraj do upadku, to mają moralny obowiązek pomóc ofiarom wojny? Może europejscy liderzy postanowili wreszcie się zainteresować losem półtora miliona uchodźców w Libanie albo w irackim Kurdystanie i przeznaczyć więcej środków na pomoc dla nich?

Nic z tych rzeczy. Zmianę polityki wymusiły medialne obrazki: ciało trzyletniego Aylana Kurdiego wyrzuconego przez Morze Egejskie, słowackiej ciężarówki, w której udusiło się ponad 70 osób, dzieci i kobiet czołgających się pod zasiekami na granicy serbsko-węgierskiej, matki z dzieckiem na ręku padającej po ataku węgierskiego policjanta.

Może nie warto narzekać na hipokryzję polityków, tylko się cieszyć, że wreszcie zaczęli działać? Żyjemy w erze obrazkowej, akurat te obrazy miały moc zmienić świat, a więc cieszmy się! Szlachetność zwyciężyła, kanclerz Angela Merkel zaprosiła wszystkich chętnych uchodźców do Niemiec, ostatecznie do końca roku na kontynent przybyło ponad milion ludzi. Zima powstrzymała napływ, najprawdopodobniej w marcu setki tysięcy kolejnych uchodźców ruszą w kierunku Euro

Zostało Ci jeszcze 85% artykułu

Wykup dostęp do archiwum

  • Dostęp do ponad 7000 artykułów
  • Dostęp do wszystkich miesięczników starszych niż 6 miesięcy
  • Nielimitowane czytanie na stronie www bez pobierania żadnych plików!
Wyczyść

Zaloguj się

Uchodźcy i Europa: Trzy tezy, w które lubimy wierzyć
Dariusz Rosiak

urodzony w 1962 r. – polski dziennikarz radiowy i prasowy, reportażysta nominowany do Nagrody Literackiej „Nike”. Przez wiele lat był związany z "Rzeczpospolitą", gdzie publikował w dodatku "Plus Minus". Autor cyklu feliet...

Produkt dodany do koszyka

Zobacz koszyk Kontynuuj zakupy

Polecane przez W drodze