Skrupulatom na ratunek
8 grudnia mija pięćdziesiąt lat od zakończenia obrad Soboru Watykańskiego II. Zwołany został przez papieża Jana XXIII, otwarty 11 października 1962 roku, a zakończony w 1965 roku przez papieża Pawła VI. Zapoczątkował reformę Kościoła katolickiego poprzez otwarcie go na dialog z innymi wyznaniami, ogólne zarysowanie reformy liturgii, a także zmiany pastoralne i duszpasterskie. Był prawdopodobnie najważniejszym wydarzeniem w dziejach chrześcijaństwa XX wieku. W trakcie obrad wielu teologów i publicystów wyrażało swoje opinie na temat koncepcji i rozwiązań przyjętych przez ojców soborowych. Do dziś oceny jego prac wahają się od entuzjastycznych do niezwykle krytycznych. O próbę podsumowania recepcji myśli Soboru poprosiliśmy ks. prof. Roberta Skrzypczaka, wykładającego teologię dogmatyczną na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie, a także jezuitę ojca Marka Blazę, zajmującego się dialogiem ekumenicznym.
Oceń