Ewangelia według św. Jana
Mdr 7,7-11 / Ps 90 / Hbr 4,12-13 / Mk 10,17-30
Mądrej głowie dość dwie słowie. Ciekawe, że w potocznym myśleniu mądrość zostaje umiejscowiona właśnie w głowie jako domena myśli. Biblia umieszcza ją raczej w „stawach, szpiku, duszy i duchu” (Hbr 4,12). Na styku ducha i ciała, tam gdzie myśl zamienia się w działanie.
Głupota też manifestuje się w czynach lub ich zaniechaniu. Niestety – często dopiero w ruinach spowodowanych jej działaniem dopada nas ostry sąd Słowa, rozcinającego na pół wszelkie przemądrzalstwo. W ten sposób ujawnia się jałowość rozmyślań, które okazały się bezcelowym mieleniem słów.
Nawet pytania – mające świadczyć o mądrości pytającego – same z siebie nie prowadzą do mądrości. Człowiek pytający Jezusa o to, jaką drogę ma podjąć, by osiągnąć życie – zatrzymuje się na progu decyzji. Być może blokadę stanowi zbyt wiele piętrzących się w głowie myśli na temat tego, co może stracić.
„Jeśli wasza światłość, wiedza, nauka, mądrość prowadzi do dobrych uczynków, wówczas pochodzi z miłości. Jeśli jest użyta na mnożenie zła, nie jest ani światłością, ani nauką, ani prawdą, ani miłością” (kardynał Stefan Wyszyński).
Oceń