List do Galatów
Mdr 12,13.16–19 / Ps 86 / Rz 8,26–27 / Mt 13,24–43
[23 lipca 2023 / XVI niedziela zwykła]
Przygotowanie tego rozważania zajęło mi dużo czasu. Z jednej strony wiele obowiązków, z drugiej – niełatwe teksty liturgii słowa. Trzy przypowieści – choć każda inna, to jednak podobne. Rozmowy z braćmi, poszukiwanie. Momentami czułem się głupi – kompletnie nie potrafiłem zrozumieć, co mówił mi przyjaciel. Tylko się załamać. Przyparty do muru jeszcze raz usiadłem do modlitwy i usłyszałem jedno słowo: Cierpliwości!
Bo czyż nie trzeba cierpliwości i sporego samozaparcia, by patrzeć, jak dobre ziarno miesza się z chwastem na jednej roli? Na chwast, który wyjaławia glebę i plącze swoje korzenie z korzeniami zboża. Przecież plon może być mniejszy, a wyrwany za wcześnie może zniszczyć wszystko. Czy nie potrzeba cierpliwości, by patrzeć na ten wolno wyrastający z ziarnka gorczycy krzew, pod którym już tu i teraz chciałbym znaleźć schronienie? Czy nie potrzeba cierpliwości, by zakwasić aż trzy miary mąki, by upiec chleb dla ponad setki ludzi?
Bóg – w odróżnieniu od dzisiejszego świata – nigdy nie obiecywał nam, że wszystko pójdzie łatwo i szybko. Najlepsze zasiane ziarno może być zniszczone przez najgorszy chwast. Źle dodany kwas, brak troski mogą sprawić, że ciasto będzie do wyrzucenia. I tak jest w naszym życiu, w którym ciągle słyszymy o sukcesie (i to najlepiej szybko osiąganym). O tym, że nie możemy dokonać złych wyborów, bo będziemy nikim. A Bóg mówi nam: Cierpliwości!
Bóg sam jest względem nas cierpliwy. Pozwala nam do ostatniego momentu wybrać, czy wyrośnie z nas chwast czy ziarno. Czeka, aż Jego królestwo w naszym sercu stanie się wielkim drzewem. W końcu ma cierpliwość, by ciasto rosło, aż będzie w stanie wykarmić wielu.
Dlatego poddajmy się Bożemu prowadzeniu, Bożej uprawie. Dajmy się zakwasić Słowem Bożym i sakramentami. I nie oczekujmy, że wszystko zmieni się z dnia na dzień. Cierpliwości! A gdy jej zacznie brakować, jeszcze gorliwiej wołajmy do Ducha: Przyjdź!, bo On zawsze przychodzi z pomocą naszej słabości (por. Rz 8,26).
Oceń