Pierwszy i Drugi List do Tesaloniczan
Jk 3,13-18 / Ps 119 / Mt 25,14-23
„Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare” (Mt 13,52).
Te słowa Jezusa doskonale opisują posługę św. Alberta Wielkiego w Kościele. Żyjący w XIII wieku dominikanin uważnie się przyglądał światu, szczególnie interesował się teologią i naukami ścisłymi. Był przekonany, że odkryty ponownie pogański filozof Arystoteles ma coś ważnego do powiedzenia chrześcijanom. Mimo protestów współczesnych sobie teologów studiował pisma Arystotelesa i napisał komentarze do jego nauk. Nie był bezkrytyczny: badał jego myśli i próbował zrozumieć system arystotelesowski z chrześcijańskiej perspektywy. Nie bał się wątpliwości, bo ufał w prawdę Bożego objawienia.
Dzięki swojej odwadze i otwartości Albert stał się mistrzem dla św. Tomasza z Akwinu, jednego z największych teologów Kościoła rzymskiego.
Dziś także dzięki odwadze, otwartości i zaufaniu w Boże objawienie mamy w Kościele wydobywać ze skarbca prawdy rzeczy nowe i stare i w ten sposób służyć królestwu Bożemu, które przychodzi.
Oceń