Dzieje Apostolskie
Iz 2,1-5 / Ps 122 / Rz 13,11-14 / Mt 24,37-44
Każdego dnia musimy się konfrontować z wieloma sytuacjami życia rodzinnego, zawodowego, politycznego. Media zasypują nas informacjami. I na to wszystko Ewangelia mówi nam: „Czuwajcie!”. Co te słowa oznaczają dziś dla ucznia Jezusa? Na pewno nie jest to wezwanie do bierności, do leniwego patrzenia przez okno i obserwowania tego, co się dzieje na ulicy.
Przykładem dla nas niech będzie Noe, dla którego czuwanie oznaczało nie tylko troskę o siebie i swoich najbliższych, ale także wzięcie odpowiedzialności za stworzenie. Ówcześni mieszkańcy Ziemi zatracili się w codzienności, w swoich obowiązkach, zapominając o Bogu.
Także bohaterowie przypowieści Jezusa prezentują taki rodzaj czuwania, który wymaga działania. Zwróćmy uwagę, że wszystkie osoby z dzisiejszej Ewangelii są w ruchu.
Zatem nasze czuwanie ma być zaangażowane, wymaga otwarcia oczu, aby bieda tego świata nas poruszyła. Wtedy możemy budować królestwo Boże w naszych rodzinach, we wspólnotach i w świecie.
Aktywne czuwanie oznacza angażowanie się w konkretną rzeczywistość, tak jak robił to Jezus. Nie możemy zignorować wezwania Ewangelii.
W czasie Adwentu otwórz oczy, zaangażuj się w otaczającą cię rzeczywistość i się ciesz, bo Pan przychodzi.
Oceń