Pan Jezus, wzywając do nawrócenia, nakłania nas do zmiany sposobu myślenia, a nie do zmiany postępowania.
Na początku Wielkiego Postu po raz kolejny usłyszymy Jezusowe wezwanie: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mk 1,15). Kaznodzieje odmienią te słowa przez wszystkie przypadki, zachęcając nas do zmiany. Wielu z nas zrobi sobie wielkopostne postanowienia, z których na koniec się rozliczymy. I pewnie stwierdzimy, że znów nie udało nam się nawrócić tak, jak byśmy tego chcieli. A może błąd tkwi nie tyle w sposobie realizacji nawrócenia, ile w dogłębnym zrozumieniu tego, czym ono jest?
Pierwotne pęknięcia
Liturgia Kościoła na początku Wielkiego Postu kieruje nas do raju, w którym pojawił się grzech. W swojej teologicznej intuicji opis życia w Edenie jest wręcz genialny. Uświadamia nam bowiem, że grzech nie jest moralizmem religijnym, lecz sytuacją na wskroś egzystencjalną. Nie jest przekroczeniem normy prawnej, lecz rozpadem dotychczasowego porządku rzeczy, pęknięciem w naszej ludzkiej kondycji oraz w sposobie myślenia o świecie, o sobie samym, o drugim człowieku oraz o Panu Bogu. Zapewne zdajemy sobie sprawę z tego, że grzech zrywa komunię. Najczęściej jednak zerwana komunia oznacza dla nas niemożność przystąpienia do Eucharystii podczas mszy świętej. Tylko że komunia eucharystyczna jest widzialnym potwierdzeniem komunii znacznie głębszej, która zostaje naruszona przez grzech. O tę pierwotną komunię toczy się batalia w tym, co nazywamy naszym nawróceniem.
Grzech zniszczył przede wszystkim pierwotną relację między człowiekiem i Bogiem – do tej pory przechadzali się po ogrodzie jak przyjaciele, teraz zaś Adam i Ewa skryli się przed Panem w zaroślach. Pękła również relacja człowieka z drugim człowiekiem. Adam i Ewa zaczęli zrzucać na siebie winę: To nie ja, to ona. Pękła również relacja z samym sobą – odkryli, że są nadzy. Została utracona pierwotna przezroczystość, którą trzeba było zamaskować figowymi gałązkami. Ostatecznie również pękła relacja człowieka z całym stworzeniem. Ona zmiażdży ci głowę, ty zmiażdżysz jej piętę. Nawrócenie jest więc procesem przywracania pierwotnych relacji.
Punkt i proces
Katechizm Kościoła katolickiego mówi o tym, że w naszym życiu są dwa nawrócenia. Pierwszym i podstawowym nawróceniem jest chrzest, przez który człowiek otrzymuje odpuszczenie wszystkich grzechów oraz dar nowego życia (KKK 1427). Wydarzenie to może być zaktualizowane w ja
Zostało Ci jeszcze 85% artykułuKup miesięcznik W drodze 2025, nr 03, a przeczytasz cały numer
Oceń