Nieludzki charakter radykalizmów nie ma w sobie odcienia pejoratywnego. Jest prawdą o człowieku, który może być nie tylko człowiekiem. Rezygnacja z radykalizmu byłaby rezygnacją z boskiej części naszego powołania.
Słowo „radykalizm” nie występuje ani razu w Biblii. Tak samo „radykalny” i słowa pochodne. Przynajmniej w najbardziej powszechnym w Polsce tłumaczeniu Biblii Tysiąclecia. Podobnie zresztą i w innych językach. Jedynym miejscem, gdzie używa się słowa „radykalnie”, jest Księga Estery. Chodzi o dekret królewski, który nakazywał, aby wszyscy Żydzi „wraz z żonami i dziećmi wyginęli doszczętnie od miecza przeciwników” (Est 3,13f). Tam, gdzie Biblia Tysiąclecia używa słowa „doszczętnie”, możemy spotkać włoskie słowo radicalmente (CEI), niemieckie radikal (EIN) czy francuskie radicalement (FBJ).
Takie użycie słowa przypomina o jego etymologii. „Radykalny” wywodzi się od łacińskiego radix – „korzeń”, co wskazuje na taki sposób myślenia lub postępowania, które odznacza się bezkompromisowością. Korzeń staje się symbolem kompromisu. Radykalny podgląd czy działanie wytną wszystko, co stanie na ich drodze, nie zostawiając ani korzenia, czy mówiąc inaczej, wyrwą wszystko z korzeniami, aby osiągnąć zamierzony cel.
Nieobecność w Biblii słów „radykalny” czy „radykalizm” nie oznacza nieobecności słów i postępowań radykalnych. Kiedy zajrzymy na watykańską stronę z dokumentami i przemówieniami papieskimi, znajdziemy tam na przykład informację, że trzej ostatni papieże używają setki razy słowa „radykalizm” w przeróżnych konfiguracjach, często odnosząc się do Biblii. Ostatni ślad mamy 25 kwietnia 2024 roku. Tego dnia papież Franciszek spotkał się z 50 tysiącami przedstawicieli Akcji Katolickiej, którzy przybyli do Watykanu z najdalszych zakątków Italii. Ojciec Święty zachęcał między innymi, abyśmy nigdy nie tracili z oczu „objęcia Ojca, które zbawia, paradygmatu życia i serca Ewangelii, wzoru radykalnej miłości (modello di radicalità dell’amore), która się żywi i inspiruje bezinteresownym i zawsze nadmiernym darem Boga (por. Mt 5,44–48)”1.
Odniesienie papieskie do miłosiernego ojca marnotrawnego syna z Ewangelii Łukasza i do Kazania na górze z Ewangelii Mateusza przenosi nas do tego, co w powszechnym odczuciu rozumiemy najczęściej – do radykalizmu ewangelicznego. Jeśli bowiem w Biblii spotykamy wiele radykalizmów, jak chociażby wycięcie wszystkich mieszkańców Aj (por. Joz 8), zabicie 850 proroków Baala i Aszery przez proroka Eliasza (por. 1 Krl 18) czy nieroztropny ślub Jeftego, którym pozbawił życia swoją jedyną córkę (por. Sdz 11), to mówiąc o radykalizmie Ewangelii, radykalnych
Zostało Ci jeszcze 85% artykułuKup miesięcznik W drodze 2024, nr 06, a przeczytasz cały numer
Oceń