Wspaniałość cywilizacji wyłoniła się z wielkich umysłów, kreatywności, świętych i wynalazków. Nie jest zaskoczeniem, że często pojawia się ona w okresach zakłóceń i chaosu. Ale wielkość rozwija się również wtedy, gdy przede wszystkim ludzie są pewni siebie. Kiedy wierzymy – razem – że życie jest dobre, Bóg jest dobry, i że ludzkość jest dobra, stajemy się ludźmi wyjątkowo bezpiecznymi dla innych i dobroczynnymi względem nich. Tworzymy ekscytujące i pomysłowe rzeczy, ponieważ jesteśmy pewni, że jesteśmy częścią historii, która dokądś zmierza, i że chcemy mieć dostęp do czegoś dobrego. […]
Chrześcijańska nadzieja różni się od optymizmu. Optymizm jest naturalną cechą i wspaniałym darem temperamentu, gdy wszystko idzie dobrze, gdy myślimy, że jutro będzie jeszcze lepiej niż dziś. Chrześcijańska nadzieja nie ma nic wspólnego z przekonaniem, że jutro będzie lepsze niż dziś. Oblubienica jest obecna i to jest wystarczający powód do szczęścia, nawet jeśli wszystko inne się rozpada. Jezus zdaje się mówić, że jeśli nawet jedno ziarnko gorczycy wykiełkuje, jeden grosz zostanie znaleziony lub jedna owca odzyskana (zob. Łk 15), to jest to wystarczający powód do wielkiego przyjęcia! Nawet mały znak Boga jest nadal Jego znakiem, a zatem także znakiem rozsądku, sensu i ostatecznej radości. Odrobina Boga wystarczy.
Tekst pochodzi z książki Richarda Rohra Wzorzec mądrości. Porządek – nieporządek – nowy porządek.
Do kupienia w sklep.2ryby.pl/richard-rohr/wzorzec-madrosci
Artykuł pochodzi z miesięcznika W drodze 2024, nr 10. Kup cały numer.
Oceń