List do Rzymian
Ap 11,19a; 12,1.3–6a / Ps 45 / 1 Kor 15,20–26 / Łk 1,39–56
[15 sierpnia 2023 / Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny]
We wnętrzu tajemnicy Wniebowzięcia Maryi z ciałem i duszą, jak wyznaje to Kościół katolicki, jest wcielenie Jezusa. Podobną wrażliwość znajdujemy również w pozdrowieniu anielskim, kiedy dokładnie w połowie tej maryjnej modlitwy wypowiadamy słowa o Jezusie – „błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus”. Tu właśnie zaczyna się rozumienie dzisiejszego święta. W Łukaszowej opowieści o spotkaniu Maryi i Elżbiety znajdziemy kilka tytułów maryjnych. Pierwszy: „błogosławiona jesteś między niewiastami”, oznacza, że wszystko w Niej jest łaską i z łaski. W scenie zwiastowania anioł nazywa Ją „pełną łaski” – już wtedy bowiem była gotowa na spotkanie z Bogiem i wszystko w Niej poddane było Jego woli. Maryja jest wołaniem Izraela o Boga, czekaniem na Niego, ale błogosławieństwo to dar, to wybór Boga. Spośród milionów kobiet Ją właśnie uczynił matką swojego Syna, Ją pobłogosławił. I to jest drugi tytuł, którym Elżbieta obdarowuje Maryję. Starsza krewna zna Boskie zwiastowanie, sama stała się brzemienna pomimo późnego wieku. Uczy się macierzyństwa, niosąc w swoim łonie Jana Chrzciciela, który wskaże Zbawcę. Ale to Maryja zna Jezusa w sposób szczególny, ponieważ w Jej wnętrzu utkane zostało ciało Pana. Dlatego nazywana jest Arką Przymierza. Jej odpowiedź na słowo anioła, dar z siebie i poddanie się działaniu Ducha Świętego przygotowują ziemskie życie Zbawiciela. Ona dała Mu dom! Kiedy jest więc zabierana do nieba z ciałem i duszą, Jezus włącza ten dom i sposób życia w wieczność. Maryja już teraz cieszy się pełnią zbawienia, a tym samym mówi do Kościoła: Nie traćcie nadziei. Życie „teraz” ma sens, możecie przyoblec je w łaskę, odpowiedzieć na Boże wezwania i przeprowadzić w nowe miejsce. W Bogu jest nasza przyszłość. W końcu Elżbieta mówi: „Błogosławiona jesteś, która uwierzyłaś”. Doskonale wie, że tylko w słuchaniu i poddaniu się słowu życie jest czytelne, przestaje być błądzeniem, a staje się drogą. Ta, która zapukała do drzwi Elżbiety, ma na imię Miriam. Niektórzy tłumaczą to imię jako „piękna pani”, ale znane jest też tłumaczenie: „napawająca radością”. Miriam przychodzi, żeby przypomnieć o radości z powodu Boga!
Oceń