Życie zmienia się, ale się nie kończy. Chrześcijańskie przeżycie żałoby
Kpł 13,1–2.45–46 / Ps 32 / 1 Kor 10,31–11,1 / Mk 1,40–45 / 14 lutego 2021 / VI niedziela zwykła
Dzień Zakochanych to świecka tradycja, ale, jak przypomina nazwa „walentynki”, ma świętego patrona, Walentego, którego wspominamy 14 lutego. W tym roku przypada to akurat w szóstą niedzielę zwykłą.
Czytając Ewangelię przeznaczoną na tę niedzielę, pomyślałem o miłości, dotyku miłości, o dobrym dotyku, o dłoniach, przez które tyle dobrego może się wyrazić. Gdyż w dzisiejszej Ewangelii to gest Jezusa – „wyciągnął rękę, dotknął go” (Mk 1,41) – jest dla mnie najważniejszy. W ostatnim czasie bardzo często słyszymy o „złym dotyku”, mówimy też, że „czujemy się dotknięci” przez czyjeś słowa, niesprawiedliwy osąd, gniew, emocje.
Jezus wyciągnął rękę i dotknął trędowatego, co było szokiem dla tych, którzy to widzieli. Trędowaci byli nieczyści, nie wolno było ich dotykać, brzydzono się nimi, a ich miejsce było poza społecznością, w odosobnieniu. Gest Jezusa przywrócił trędowatemu zdrowie, ale przede wszystkim godność i miejsce pośród innych ludzi. Ludzki gest Jezusa, który przywraca człowieczeństwo. Widzimy, jak w ciągu wieków gesty, słowa i troska różnych ludzi przywracały godność odrzuconym, chorym, uzależnionym, zmarginalizowanym. Wystarczy wspomnieć o znanych nam Matce Teresie, Marku Kotańskim, s. Małgorzacie Chmielewskiej czy ks. Andrzeju Szpaku, ale przecież każdy z nas ma doświadczenie dobrego gestu, który komuś dał nadzieję, spokój, pocieszenie.
Ten gest Jezusa to także przypomnienie o wierze, że jesteśmy w rękach Boga, cokolwiek miałoby się dziać w naszym życiu. U Izajasza Bóg mówi: „Oto wyryłem cię na obu dłoniach” (Iz 49,16). Tylko głęboko wierząc w Bożą obecność w naszej codzienności, w każdej chwili życia, możemy zrozumieć, ale przede wszystkim żyć, jak pisze św. Paweł: „Czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie, wszystko na chwałę Bożą czyńcie” (1 Kor 10,31). Nie ma innej drogi do Boga niż przez nasze codzienne życie, bo w codzienności odkrywamy, że wszystko może nas prowadzić do Boga, gdyż „wszystko jest łaską” (św. Teresa z Lisieux).
Oceń