Dzieje Apostolskie
Rdz 15,5-18 / Ps 27 / Flp 3,17-4,1 / Łk 9,28b-36
Obchodzimy drugą niedzielę Wielkiego Postu. W zeszłym tygodniu spotkaliśmy Jezusa na pustyni, gdzie był kuszony, dziś widzimy Go na szczycie góry Tabor, gdzie został uwielbiony. Razem z Jezusem ukazują się Mojżesz i Eliasz, których historia również związana jest z górą.
Bóg nie potrzebuje konkretnego miejsca, aby się objawić, ale są takie, w których swoją chwałę okazuje w sposób szczególny.
Niech z tego faktu wypłynie dziś taka refleksja: Bóg objawia się nam na szczytach naszego życia. Dziewiąty rozdział Ewangelii według św. Łukasza jest pełen wydarzeń o głębokiej treści, mamy w nim fragment o wysłaniu uczniów, aby głosili królestwo Boże, jest fragment o rozmnożeniu chleba, wyznanie wiary Piotra, pierwsza zapowiedź męki i śmierci Jezusa, przemienienie oraz uzdrowienie epileptyka. Rozdział ten jest bardzo dynamiczny, podobnie może być w naszym życiu pełnym aktywności i zaangażowania. Bóg chce być z nami pośród naszych radości, nadziei i sukcesów. Wtedy także mamy żyć w świetle słowa Bożego. Mamy modlić się do Ojca, tak jak Jezus powierzał się Jemu w swojej zbawczej misji.
Szukajmy Boga na wysokościach, ale nie zapominajmy, że jest z nami także w cienistych dolinach życia, wtedy gdy doświadczamy smutku, żalu i lęku. Bo i Jezus się modlił w czasie trwogi. Cokolwiek dzieje się w naszym życiu, cichą modlitwą wnośmy do niego światło Ewangelii.
Oceń