Jak się modlić Pismem Świętym
Rdz 2,7-9;3,1-7 / Ps 51 / Rz 5,12-19 / Mt 4,1-11
Pierwsza niedziela Wielkiego Postu stawia nas od razu w sercu walki duchowej, która się toczy w świecie. Kusiciel kusi Jezusa, tak samo jak teraz kusi nas indywidualnie, ale także wspólnotowo: w społeczeństwie i w Kościele. Oczywiście nie chodzi o to, by wszystkich straszyć diabłem, bo czasem nie trzeba kusiciela, byśmy sami wybierali to, co nam szkodzi, co nas zniewala i co nam nie pozwala się rozwijać. Dojrzałość i wolność wyrażają się tym, że bierze się odpowiedzialność za swoje wybory, decyzje i postępowanie, a nie szuka winnych.
Diabeł chce, by na jego polecenie Jezus potwierdził, że jest Synem Bożym. Chodzi mu o to, by Jezus robił to, co on chce. Ma mu oddać cześć i być mu posłuszny.
My również jesteśmy kuszeni przez oszczercę (po grecku diabolos), przez innych i przez samych siebie, by „sprawdzać” Boga, więcej posiadać i mieć władzę (w jakiejkolwiek postaci). Przede wszystkim jesteśmy kuszeni do egoizmu i skupienia na sobie. Dlatego, myśląc o Wielkim Poście, dobrze odejść od takiej formy pokuty, która przypomina gimnastykę duchową: postanawiam, zaciskam zęby i albo się cieszę, że mi się udaje, albo się smucę, że nic z tego nie wychodzi. Nawet pokuta może być egocentryczna, bo nadal wszystko kręci się wokół mnie.
A tu chodzi o wolność, która najpełniej się wyraża w oddaniu się Bogu. Jezus przecież wyraźnie mówi Szatanowi: „Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz” (Mk 4,10; Pwt 6,13). Staję się wolny poprzez miłość Boga i innych ludzi. Staję się wolny poprzez darowanie siebie, wychodzenie ze skupienia na sobie, poprzez poszerzanie serca i spojrzenia, które potrafią objąć nas potrzebujących. Staję się wolny poprzez posłuszeństwo Bogu, życiowemu zadaniu odkrywanemu w świetle słowa Bożego i wyzwań codzienności.
Co nam po wolności, jeśli nie można jej nikomu ofiarować? Wolność nieofiarowana staje się samowolą, a w konsekwencji oddaniem się w niewolę samotności i egoizmu. A dar dzisiejszego zwycięstwa Jezusa nad Szatanem obejmuje każdego z nas: „Ku wolności wyswobodził nas Chrystus, a zatem trwajcie w niej i nie poddawajcie się na nowo pod jarzmo niewoli” (Ga 5,1).
Oceń