Moja podróż do Tomska miała miejsce w marcu, felieton ukaże się w maju – kawał czasu z punktu widzenia mediów żyjących coraz bardziej dniem, godziną, ba, nawet minutą, ale na szczęście piszę w miesięczniku, gdzie wciąż trwa słuszne przekonanie, że ważne i piękne rzeczy lub zdarzenia po prostu się nie starzeją.
Do jednego z najstarszych miast Syberii zaprosił mnie kolega z łamów, czyli Wojciech Ziółek SJ, żebym wygłosił tam wielkopostne rekolekcje. Nie znaliśmy się osobiście, ale czy dominikanin może odmówić prośbie jezuity? Pytanie jest retoryczne, więc bez większych wahań przyjąłem zaproszenie (małe wahania były, bo jestem domatorem, a Petersburg od Tomska dzieli ponad 4000 kilometrów). Wytarta maksyma, że podróże kształcą, sprawdziła się w moim wypadku już na lotnisku w Petersburgu. Pośród automatycznych dystrybutorów, w których można kupić słodycze, napoje lub gadżety przydatne w podróży, pojawiła się nowość – automat o nazwie Russian trial (Rosyjski ślad). Po chwili zrozumiałem, że nazwa nawiązuje do dziennikarstwa śledczego, w którym określenie „czyjś ślad” oznacza, że w danej sprawie ów „ktoś” maczał palce, dodajmy – niezbyt czyste. Pośród pamiątek, które oferuje nowy dystrybutor, można znaleźć czapki bejsbolówki z napisami takimi jak: „Czy pracujesz dla GRU?” lub „Zagraniczny agent” w wersji rosyjskiej i angielskiej. Dla wyjaśnienia: GRU to rosyjski Główny Zarząd Wywiadowczy, czyli inaczej wywiad wojskowy, natomiast „zagraniczny agent” to
Zostało Ci jeszcze 75% artykułuKup miesięcznik W drodze 2023, nr 05, a przeczytasz cały numer
Oceń