Orientacje

Tego nie było w scenariuszu

Filmowe historie opowiadające o ludziach chorych, o rozpadających się związkach i o życiowych tragediach brutalnie nam przypominają, jak kruche jest życie i jak łatwo stracić zdrowie, pracę, przyjaciół. A jednocześnie podkreślają, jak cenna jest każda chwila, dlatego warto się zatrzymać i docenić to, co się ma. Nie trzeba myśleć tylko o tym, co dopiero nadejdzie, pozwalając, by codzienność przeciekała przez palce. Szkoda czasu na pisanie scenariusza, który rozsypie się jak domek z kart w starciu z nieprzewidywalną rzeczywistością. Nie warto obrażać się na życie tylko dlatego, że nie dostosowuje się do naszych oczekiwań. Trzeba się skupić na „teraz” i pozwolić mu wybrzmieć. Bez memento mori pewnie nie byłoby carpe diem.

Żyjemy w czasie, czyli Sztuka pięknego życia

Komedia romantyczna z chorobą w tle? Może się to wydawać dziwne, ale działa. Zwłaszcza gdy mamy dwójkę atrakcyjnych młodych bohaterów, między którymi od początku pozytywnie iskrzy. Tobias jest mężczyzną z sercem na dłoni, a Almut to charakterna szefowa kuchni, która nie chodzi na kompromisy. Poznają się w bardzo nietypowy sposób – Almut potrąca Tobiasa, gdy ten wchodzi bezmyślnie na ulicę. Mimo niezbyt obiecujących początków znajomość szybko nabiera rozpędu. I nawet rak, który pojawia się w organizmie kobiety, zapowiadając, że film niekoniecznie skończy się słowami „żyli długo i szczęśliwie”, nie pozbawia tego filmu uroku i romantyzmu, nie wysysa z niego szczęśliwych, a często nawet zabawnych momentów. Brak chronologii w scenach z życia bohaterów na początku filmu jest trochę dezorientujący, ale pozwala złapać oddech i docenić, jak wiele para razem przeszła. Niestety nie wybrzmiewa to w polskim tłumaczeniu tytułu, które przypomina raczej hasło reklamujące nowy poradnik lifestyle’owy. Oryginalny We Live in Time podkreśla coś zupełnie innego – że nasze życie jest ograniczone w czasie, ale niezależnie od tego, jak długo żyjemy, może być spełnione i szczęśliwe. To od nas zależy, co z nim zrobimy. Almut i Tobias na poważnie się zastanawiają, czy w obliczu nawrotu choroby zacisnąć zęby i drugi raz przejść przez piek

Zostało Ci jeszcze 75% artykułu

Kup miesięcznik W drodze 2025, nr 01, a przeczytasz cały numer

Wyczyść
Tego nie było w scenariuszu
Magdalena Wojtaś

absolwentka filologii polskiej i germańskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza. Mieszka w Poznaniu....

Produkt dodany do koszyka

Zobacz koszyk Kontynuuj zakupy

Polecane przez W drodze