krople wody na szybie
fot. Olia Gozhe / UNSPLASH

Chyba każdy felietonista piszący do miesięcznika, zasiadając przed ekranem komputera, myśli o tym, żeby jego tekst, który ukaże się dopiero za trzy tygodnie, nie stracił na aktualności. Dziś, a kończy się powoli pierwsza dekada marca, mam pragnienie zgoła przeciwne: chciałbym, aby przynajmniej część z tego, co napiszę, a także to, co czuję w tej chwili, oraz to, wokół czego kręcą się bezustannie moje myśli, za miesiąc zdezaktualizowało się zupełnie. Byłbym szczęśliwy, gdyby czytelnik kwietniowego numeru, czytając mój tekst, ziewnął i mruknął pod nosem: Co tam ten Krupa jakieś stare kotlety odgrzewa.

W Petersburgu od kilku dni przepiękna pogoda. Śnieg i błoto znikają z ulic, lekki przymrozek szczypie delikatnie w policzki, a nad nami błękitne niebo i jasnozłote słońce – wiosna. Jak tu nie wspomnieć piosenki Tamary Miansarowej (ciekawa biografia, oj, ciekawa!), którą – za przykładem radzieckich dzieci – nuciłem w dzieciństwie: „Niebo jak len, słońce jak sen/ Oto rysunek malucha,/ I kilka słów – literek rząd / nieśmiało wciska się w kąt:/ Zawsze niech będzie słońce,/ Zawsze niech będzie niebo,/ Zawsze niech będzie mama,/ Zawsze niech będę ja!”. Łezka się w oku kręci. Co czuli wtedy moi ro

Zostało Ci jeszcze 75% artykułu

Wykup dostęp do archiwum

  • Dostęp do ponad 7000 artykułów
  • Dostęp do wszystkich miesięczników starszych niż 6 miesięcy
  • Nielimitowane czytanie na stronie www bez pobierania żadnych plików!
Wyczyść

Zaloguj się

Szklany sufit
Paweł Krupa OP

urodzony 4 lipca 1965 r. w Żyrardowie – dominikanin, doktor teologii, historyk mediewista, studiował w Krakowie, Paryżu i Rzymie, charyzmatyczny kaznodzieja, rekolekcjonista, dyrektor Instytutu Tomistycznego w Warszawie (2010-2016), od 2020 roku dziekana dekanatu północnego...

Produkt dodany do koszyka

Zobacz koszyk Kontynuuj zakupy

Polecane przez W drodze