Słuchanie na modlitwie
Kalendarz ekumeniczny 2008: Jeruszalaim – Miasto Pokoju, red. Adam Dobrzyński OP, Homini, Księgarnia św. Jacka, Kraków-Katowice 2007
Z niecierpliwością czekałem na Kalendarz ekumeniczny na rok 2008. Pośród wielu wydawnictw to jedno błyszczy szczególnie. Nie spotkałem się z niechęcią żadnego z Kościołów chrześcijańskich oraz judaizmu i islamu wobec przedsięwzięcia, które realizuje dominikanin Adam Dobrzyński. Studiując kalendarz, mam wręcz pewność, że oto trzymam w ręku namacalną zgodę. Kalendarz jest przede wszystkim dziełem wspólnym. Powstał za aprobatą biskupów trzech Kościołów chrześcijańskich, a w skład rady naukowej wchodzą znakomici znawcy wyznań chrześcijańskich oraz judaizmu i islamu.
Tematem przewodnim roku 2008 jest Jerozolima (po hebr. Jeruszalaim, po arab. AlQuds), Święte Miasto trzech religii monoteistycznych. Miasto niepokojące. Tyleż wzniosłe, ile doświadczone. Przestrzeń spotkania Boga i człowieka. Przestrzeń walki między ludźmi w imię Boga. Miasto stojące w ogniu sporów. Zniszczone i utworzone z wielu kultur. Miasto położone na górze pozbawionej pokoju.
Zasadniczą częścią Kalendarza ekumenicznego jest kalendarz właściwy, jednak w rzeczywistości stanowi on margines. Najważniejsze jest tu spotkanie, duchowa pielgrzymka po ulicach Jerozolimy. Przewracając jego kartki, zostajemy wprowadzeni w żywy strumień świadectw, w obecność innych (współ)pielgrzymów. Różnorodność refleksji zapiera dech: od Ojców Kościoła po współczesnych myślicieli. A nie są to ładne formułki, jak przekonują słowa anonimowego Żyda z Jerozolimy: „Rano proszę Najwyższego o miłosierdzie dla wszystkich ofiar przemocy, nienawiści, wojen i konfliktów. W południe modlę się o to, żeby ludzie wszystkich religii szanowali się nawzajem. A wieczorem proszę, żeby było pojednanie między Izraelczykami i Palestyńczykami. I czuję, jakbym mówił do ściany… Mur jest głuchy, ale Pan wysłucha”.
Kalendarz ekumeniczny jest pielgrzymką w czasie. Oprócz czasu liturgicznego (święta, szabat) mamy także czas powszedni. Cenne jest przypomnienie wielu ważnych dat, które stanowią o tym, kim jesteśmy: śmierć Lutra, Tischnera, Turowicza, międzyreligijna modlitwa o pokój w Asyżu, masakra na placu Tienanmen, podpisanie Porozumień Sierpniowych… O, tak, w roku 2008 wszyscy jesteśmy pielgrzymami i wspólnie mówimy: „Przez wzgląd na moich braci i przyjaciół będę mówił: »Pokój w tobie!« Przez wzgląd na dom Pana, Boga naszego, będę się modlił o dobro dla ciebie” (Ps 122,8–9).
Oceń