Dz 10,34a.37–43 / Ps 118 / Kol 3,1–4 lub 1 Kor 5,6b–8 / J 20,1–9 lub Łk 24,13–35
[20 kwietnia 2025 / Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego]
Zmartwychwstanie Chrystusa to prawdziwy gamechanger dla ludzkości. Jezus jest pierwszym człowiekiem, który przekroczył granicę śmierci i wrócił do życia, i to życia wiecznego. Wierzymy, że razem z Nim możemy przejść tę samą drogę. Mając tę prawdę w sercu, człowiek wierzący inaczej patrzy na swoje doczesne życie i inaczej postrzega świat. Najważniejszą sprawą jest nie zgubić Zmartwychwstałego i właściwie odczytać znaki, które nam zostawia.
Dlatego wiara ma dużo wspólnego z patrzeniem. W Ewangelii o poranku zmartwychwstania Jan używa aż trzech różnych czasowników, by podkreślić, że gdy wchodzimy w tajemnicę wiary, zmienia się sposób postrzegania rzeczywistości.
Pierwszy etap wiary to przyjście do grobu. Maria Magdalena widzi (βλέπει) odsunięty kamień, a „ów drugi uczeń” zagląda (βλέπει) do wnętrza grobu. Oboje jednak pozostają na zewnątrz. Czasami można zaobserwować wiernych, którzy w niedzielę chodzą do kościoła, ale do niego nie wchodzą. Samo bycie w pobliżu tajemnicy odpowiada ich aktualnym potrzebom religijnym. Patrzą na sprawy wiary tak samo, jak na wszystkie inne sprawy swojego życia.
Drugi etap to wejście do środka. Piotr wchodzi do grobu i widzi (θεωρεῖ) płótna i chustę. Użyty czasownik oznacza spojrzenie refleksyjne. Od niego pochodzą zapożyczone przez język polski słowa „teoria” czy „teatr”. To jest etap wiary teoretycznej. Człowiek chodzi do kościoła i może mieć dużą wiedzę na temat spraw religijnych, ale nie jest w stanie widzieć więcej niż to, co podpowiadają mu zmysły.
Trzeci etap to patrzenie duchowe. Człowiek wchodzi w tajemnicę wiary nie tylko ciałem, ale i duchem. Słyszymy, że drugi uczeń „ujrzał (εἶδεν) i uwierzył”. Ujrzał nie tylko wnętrze grobu, ale także Boże działanie. Zrozumiał, że pusty grób oznacza, iż Jezus rzeczywiście powstał z martwych, tak jak to wcześniej przynajmniej trzy razy zapowiadał. To samo duchowe spojrzenie towarzyszy uczniom podczas każdego spotkania ze Zmartwychwstałym. W ten sposób za pomocą użytego słownictwa Jan pokazuje nam, że wiara to umiejętność dostrzegania obecności i działania Chrystusa, który prowadzi nas przez doczesne życie i śmierć do zmartwychwstania i życia wiecznego w niebie.
Artykuł pochodzi z miesięcznika W drodze 2025, nr 04. Kup cały numer.
Oceń