Książka autorstwa ks. Rosika, który w rzetelny sposób przedstawia praktyki egzorcyzmowania od czasów Starego Testamentu aż do chwili obecnej, budzi spore zainteresowanie czytelników i mediów. Poniżej prezentujemy wybrane wzmianki medialne na temat publikacji.
YouTube.pl, Egzorcyzmy. Obskurantyzm czy rzeczywistość?:
Magazyn do czytania „KSIĄŻKI”, 1 sierpnia 2024 r., Egzorcyzmy:
Zarys historyczny praktyki egzorcyzmowania od czasów Starego Testamentu do dziś. Na początku XXI wieku w każdej diecezji był zazwyczaj jeden egzorcysta (łącznie 41). W 2024 roku liczba ta wyniosła 120, ale i tak okazuje się niewystarczająca.
liturgia.pl, „Egzorcyzmy. Historia, doktryna i praktyka” – nowa książka ks. Mariusza Rosika:
(…) – Cokolwiek mówiliby niektórzy powierzchownie myślący teologowie, diabeł jest dla wiary chrześcijańskiej tajemniczą, ale rzeczywistą, osobową, a nie symboliczną realnością. Co więcej, jest on realnością władczą, złowrogą wolnością przeciwstawiającą się Bogu i panującą nad ludźmi, o czym poucza nas historia ludzkości – ten ogrom nieszczęść, których nie sposób wytłumaczyć działalnością wyłącznie człowieka. Sam człowiek nie ma dość siły, by stawić opór szatanowi. Ale zjednoczeni w Jezusie mamy pewność, że go zwyciężymy – napisał Joseph Ratzinger w książce Egzorcyzmy (…).
Pełna treść dostępna jest na stronie: liturgia.pl.
radiopoznan.fm, Nowości W Drodze – sierpień 2024:
O ile na początku XXI wieku w każdej diecezji był zazwyczaj jeden egzorcysta (łącznie 41), tak w 2024 roku liczba ta wyniosła 120, ale i tak okazuje się niewystarczająca. Pokazuje to, że problem zniewoleń duchowych narasta. Dzięki tej książce czytelnik poznaje zarys historyczny praktyki egzorcyzmowania od czasów Starego Testamentu aż do chwili obecnej. Odkrywa zagadnienia doktrynalne i duszpasterskie związane z obrzędem egzorcyzmu. „Egzorcyzmy” ks. Rosika to niewielka lektura wielkiej wagi (…).
Pełna treść informacji prasowej dostępna jest na stronie: radiopoznan.fm.
zdrowie.pl, Nowości W Drodze – sierpień 2024:
Sierpniowe nowości dominikańskiego Wydawnictwa W Drodze to trzy tytuły: „Jak być szczęśliwym. Recepta na spełnione życie według św. Tomasza z Akwinu” Matta Fradda, z serii „Psychologia i wiara” – „Relacje na detoksie. Jak zmienić szkodliwe nawyki” Laurel Shaler oraz z serii „Pszenica i Kąkol” – „Egzorcyzmy. Historia, doktryna i praktyka” ks. prof. Mariusza Rosika.
przewodnik-katolicki.pl, Książka „Egzorcyzmy. Historia, doktryna i praktyka”:
W pierwszej części autor przedstawia tło historyczne dotyczące egzorcyzmów. W części drugiej zatrzymuje się nad istotnymi kwestiami związanymi z odprawianiem obrzędu egzorcyzmu i modlitwy o uwolnienie od duchowych zniewoleń.
O ile na początku XXI wieku w każdej diecezji był zazwyczaj jeden egzorcysta (łącznie 41), tak w 2024 roku liczba ta wyniosła 120, ale i tak okazuje się niewystarczająca. Pokazuje to, że problem zniewoleń duchowych narasta. Dzięki tej książce czytelnik poznaje zarys historyczny praktyki egzorcyzmowania od czasów Starego Testamentu aż do chwili obecnej. Odkrywa zagadnienia doktrynalne i duszpasterskie związane z obrzędem egzorcyzmu. Egzorcyzmy ks. Rosika to niewielka lektura wielkiej wagi (…).
Pełna treść dostępna jest na stronie: przewodnik-katolicki.pl.
dorzeczy.pl, Nowości W drodze – sierpień 2024 r.:
Sierpniowe nowości dominikańskiego Wydawnictwa W drodze to trzy tytuły: „Jak być szczęśliwym. Recepta na spełnione życie według św. Tomasza z Akwinu” Matta Fradda, z serii „Psychologia i wiara” – „Relacje na detoksie. Jak zmienić szkodliwe nawyki” Laurel Shaler oraz z serii „Pszenica i Kąkol” – „Egzorcyzmy. Historia, doktryna i praktyka” ks. prof. Mariusza Rosika (…).
Pełna treść informacji prasowej dostępna jest na stronie: dorzeczy.pl.
info.dominikanie.pl, Nowości W drodze – sierpień 2024 r.:
(…) Książka składa się ze wstępu, dwunastu rozdziałów, konkluzji oraz listy polecanych lektur. W pierwszej części autor przedstawia tło historyczne dotyczące egzorcyzmów. W części drugiej zatrzymuje się nad istotnymi kwestiami związanymi z odprawianiem obrzędu egzorcyzmu i modlitwy o uwolnienie od duchowych zniewoleń. W konkluzji natomiast wskazuje na aktualność omawianej tematyki (…).
Pełna treść informacji prasowej dostępna jest na stronie: info.dominikanie.pl.
„Polska Metropolia Warszawska”, „Dziennik Bałtycki”, „Dziennik Łódzki”, „Gazeta Lubuska”, 27 września 2024 r., Niezbędnik czytelniczy, Czemu mamy coraz więcej egzorcystów?, Agaton Koziński:
Jeszcze 20 lat temu w Polsce było ok. 40 egzorcystów. Dziś jest ich już 120. Dlaczego ich liczba tak szybko rośnie? Ta książka wyjaśnia ich rolę we współczesnym świecie.
tygodnik „Idziemy” (nr 38/2024) oraz idziemy.pl, Walka trwa:
O ile na początku XXI wieku w każdej diecezji był zazwyczaj jeden egzorcysta, o tyle w 2024 roku jest ich około 120, a liczba ta i tak nie jest wystarczająca.
Pokazuje to, że problem zniewoleń duchowych narasta. Pisze o tym autor we wstępie do niewielkiej książki „Egzorcyzmy”. Pierwsza jej część przedstawia zarys historyczny praktyki egzorcyzmowania, druga – istotne zagadnienia doktrynalne i duszpasterskie związane z odprawianiem obrzędu egzorcyzmu i modlitwy o uwolnienie od duchowych zniewoleń. Jak podkreśla ks. Mariusz Rosik, historia chrześcijaństwa poświadcza, że wciąż toczy się duchowa walka z siłami ciemności o to, by Boże dzieci mogły trwać w miłości Boga, a przez to – w Nim samym. Skuteczną bronią w tym zmaganiu jest częste korzystanie z sakramentu pojednania, trwanie w łasce uświęcającej, przyjmowanie komunii świętej, modlitwa, lektura Pisma Świętego, trwanie we wspólnocie Kościoła, uciekanie się do Maryi i innych świętych.
Książka ukazała się w serii „Pszenica i Kąkol”, dotyczącej powiązań pomiędzy teologią, duchowością a praktyką życia chrześcijańskiego.
„Przewodnik Katolicki”, nr 36/2024, Duchowe zniewolenia:
0 ile na początku XXI w. w każdej diecezji był zazwyczaj jeden egzorcysta, tak w 2024 r. liczba ta wyniosła 120, ale i tak okazuje się niewystarczająca. Pokazuje to, że problem zniewoleń duchowych narasta. Dzięki tej książce czytelnik poznaje zarys historyczny praktyki egzorcyzmowania od czasów Starego Testamentu aż do chwili obecnej. Odkrywa zagadnienia doktrynalne i duszpasterskie związane z obrzędem egzorcyzmu. „Już sama statystyka wynikająca z badań naukowych wyraźnie świadczy o konieczności współpracy egzorcystów z psychiatrami i psychologami. Egzorcysta, który przystępuje do rozpoznania, czy w danym przypadku mamy do czynienia z działaniem demonicznym, czy może raczej z jakąś formą choroby psychosomatycznej rozpoczyna od przyjęcia postawy neutralnej: obydwie opcje są możliwe” – pisze autor. W pierwszej części książki przedstawia tło historyczne dotyczące egzorcyzmów. W części drugiej zatrzymuje się nad istotnymi kwestiami związanymi z odprawianiem obrzędu egzorcyzmu i modlitwy o uwolnienie od duchowych zniewoleń
Radio Nadzieja, Egzorcyzmy, Anna Czytowska:
Radio Kraków, radiokrakow.pl, 7 października 2024 r., Egzorcyzmy. Historia, doktryna i praktyka, Anna Kluz-Łoś:
Badania wykazują, że około 15 procent osób poszukujących egzorcysty ma wyłącznie zaburzenia psychiczne i mniej więcej tyle samo nie wykazuje żadnych zaburzeń psychicznych, zaś około 70 procent stanowią osoby z zaburzeniami psychicznymi połączonymi z trudnościami (zniewoleniami) duchowymi. Czym są egzorcyzmy, dlaczego cieszą się często tak niezdrową popularnością? A może problem jest poważniejszy niż nam się wydaje?
Zapraszamy do wysłuchania ROZMOWY.
„Gość Niedzielny” (47/2024) oraz gosc.pl, 24 listopada 2024 r., Egzorcyzm. Precyzowanie pojęcia, Marcin Cielecki:
Historia egzorcyzmów jest nie mniej dynamiczna niż sam ich przebieg – można wywnioskować po lekturze Egzorcyzmów ks. Mariusza Rosika.
Z pism pierwszych chrześcijan wyłania się obraz nieustannej walki z demonami. Tych ostatnich jest wszędzie pełno: na pustym, w lasach, nad rzekami, i w ludziach. Bitewny krajobraz pierwszych chrześcijan jest zapisem tryumfu imienia Jezus. Jak pisał Orygenes: „Słowa Ewangelii bardzo często wypędzały złe duchy z serc ludzkich, zwłaszcza wtedy, gdy były wypowiadane szczerze, z wiarą i przekonaniem. Imię Jezusa ma zresztą taką władzę nad demonami, że wypowiedziane nawet przez grzeszników wywiera niekiedy określony skutek”.
Często umyka nam, że egzorcyzmy były sprawowane przez wszystkich chrześcijan, niezależnie od płci i posiadanych święceń. Z czasem egzorcyzm zaczyna dzielić się na dwa rodzaje: pierwszy związany jest z przyjęciem chrztu (echo tego znajdziemy w przyrzeczeniu chrzcielnym, gdzie padają słowa: „Czy wyrzekasz się szatana ?”), drugi z posługą wobec opętanych. Na zachowanych ilustracjach egzorcyści przedstawiani są najczęściej w szatach diakonów, co oznacza że obrzęd nie był zarezerwowany dla specjalnie przygotowanych kapłanów. Przeciwnie: był powszechny i nie wymagał specjalistycznych studiów. Być może właśnie powszechność egzorcyzmu sprawiła, że zaczęto używać go w nadmiarze. Traktowano go jako lekarstwo na natręctwa psychiki, potwierdzenie czyjeś wiary, a nawet jako dowód istnienia Boga.
Pierwszy egzorcyzm zostaje spisany dopiero w 1614 r.. Obecnie obowiązuje rytuał zatwierdzony w 1999 r. Już choćby ta garść informacji pokazuje, jak ciekawą drogę przeszedł ten obrzęd. Autor oddziela prawdę od fikcji i wyjaśnia, że wymóg poznania imienia demona (kluczowa scena w każdym horrorze) nie jest niezbędny do egzorcyzmu. Celem ks. Rosika było rzeczowe nakreślenie historii, doktryny oraz praktyki obrzędu. O ile z dwóch pierwszych zadań wywiązał się z powodzeniem, o tyle w tym trzecim pozostawia niedosyt. Autor wspomina o dwóch rzeczach interesujących, jak tchnięcie egzorcysty nad opętanym oraz możliwość użycia soli w trakcie obrzędu. I poza wymienieniem – ani słowa więcej o tym, że nie zostało to wyjaśnione, gdyż rozbudza ciekawość i rodzi domysły. A chyba nie taki był zamysł autora.
lubimyczytac.pl, Danuta Szelejewska:
Egzorcyzm nie jest magicznym aktem lecz realnym uwalnianiem od złego ducha siłą i obecnością Ducha Świętego. Książka Egzorcyzmy to fakty dotyczące Historii, doktryny i praktyki egzorcyzmowania poprzetykane konkretnymi przypadkami uwolnień od wykazujących zwyżkową tendencję duchowych zniewoleń. Do wiarygodności przedstawionej w lekturze treści czytelnik będzie miał okazję ustosunkować się osobiście.
Ksiądz Mariusz Rosik (członek Zespołu Ekspertów ds. Egzorcyzmów przy Konferencji Episkopatu Polski) kreśląc ogólny zarys historyczny praktyki egzorcyzmowania, rozpoczyna od czasów Starego Testamentu i judaizmu pozabiblijnego (wierzenia mezopotamskie, prawo izraelskie, późna tradycja biblijna), wprowadza w świat starożytnych Greków i Rzymian (niewiele opisów egzorcyzmów) oraz realia Nowego Testamentu (ewangelie synoptyczne opowiadają o wypędzaniu duchów nieczystych oraz podkreślają potrzebę wiary opętanego, jego bliskich i egzorcysty), po czym skupia uwagę czytelnika na czasach poapostolskich (skuteczność chrześcijańskich egzorcystów była najbardziej docenianą posługą wierzących w Chrystusa) i – licząc od wieków średnich do dnia dzisiejszego – na coraz bardziej ożywianej praktyce egzorcyzmowania (formuły egzorcystyczne, zalecenia liturgiczne, modlitwy, rytuały, cele zapobiegawcze, wiara ludowa, tendencje apokaliptyczne, wreszcie odnowienie obrzędów wypędzania złych duchów w ramach odnowy liturgicznej oraz zatwierdzenie Międzynarodowego Stowarzyszenia Egzorcystów).
Publikacja Wydawnictwa W drodze jest przenikliwa, co ma ogromne znaczenie zwłaszcza w czasach obecnych, przepełnionych wątpliwościami i niedowierzaniem co do podstępnego działania szatana atakującego wszystkie sfery ludzkiego życia. By uwiarygodnić to, czego uczy Kościół w sprawie omawianej kwestii, ksiądz Mariusz Rosik – opierając się na oficjalnych dokumentach Kościoła – wykazuje potrzebę walki z Szatanem, skupia się na związanych z posługą egzorcyzmowania podstawowych zagadnieniach duszpasterskich (obowiązujący obecnie rytuał egzorcyzmu, odróżnienie egzorcyzmu od modlitwy o uwolnienie spod wpływu złych mocy), wylicza źródła duchowych zniewoleń (traumy, grzechy, praktyki okultystyczne), ustosunkowuje się do kwestii uzdrowienia międzypokoleniowego (przyjmowanie tezy o wpływie złych duchów przechodzących z pokolenia na pokolenie zaprzecza skuteczności chrztu), a także podkreśla potrzebę świadomego wyrzeczenia się zła oraz wyjaśnia, jaką rolę w czasie egzorcyzmów i modlitwy o uwolnienie pełnią sakramentalia (woda święcona, poświęcony olej, sól). Wszystko to – jak wynika z lektury – wraz z formacją egzorcystów oraz koniecznością stałej współpracy z psychiatrami i psychologami, zwiększa szansę na skuteczność posługi egzorcystatu.
Teologiczne rozważania księdza Mariusza Rosika posiadają podłoże biblijne, przedstawiają stanowisko Tradycji oraz Magisterium Kościoła, na co składają się liczne fragmenty Pisma Świętego (wraz z siglami), passusy z dokumentów soborowych, komentarze papieskie, refleksje teologów i świętych, wypowiedzi księdza Gabrielego Amortha (nieżyjący już dziś główny egzorcysta diecezji rzymskiej) oraz spostrzeżenia innych egzorcystów. Są potwierdzone historycznie fakty, daty, nazwiska, liczby, przepisy kanoniczne, wyniki badań, hipotezy, pytania i odpowiedzi. Pomocą służą ułatwiające odbiór treści liczne wcięcia w tekście, przypisy (bibliograficzne i wyjaśniające) oraz umożliwiające zgłębienie zagadnienia polecane lektury (wraz z komentarzami).
Kolejna z serii Pszenica i kąkol książka Egzorcyzmy, przedstawiając fakty dotyczące Historii, doktryny i praktyki, ma na celu wzbudzenie w czytelniku zachęcającej go do walki ze złem autentycznej żarliwości.
info.dominikanie.pl, Egzorcyzmy. Historia, doktryna i praktyka:
Fragment książki „Egzorcyzmy. Historia, doktryna i praktyka” autrstwa ks. prof. Mariusza Rosika w ramach serii „Pszenica i Kąkol”, która ukazuje się nakładem Wydawnictwa W drodze we współpracy z Dominikańskim Centrum Informacji o Nowych Ruchach Religijnych i Sektach.
Pod koniec XIX wieku nasiliły się tendencje apokaliptyczne, wiążące się często z przekonaniem o rosnącej władzy Szatana nad światem. Odpowiedź na te nurty można znaleźć między innymi w działalności wybranego w 1878 roku na Stolicę Piotrową Leona XIII. W 1886 roku papież dołączył do opcjonalnych modlitw odmawianych po mszy świętej wezwanie skierowane do św. Michała Archanioła,
a cztery lata później dodał (dekretem Kongregacji ds. Kultu) do Rytuału rzymskiego Exorcismus in satanam et angelos apostaticos. Jeśli chodzi o oficjalne egzorcyzmy sprawowane nad osobami uznanymi za opętane, sprawę regulował Kodeks prawa kanonicznego z 1917 roku. Władzę tę zarezerwowano kapłanom wyznaczonym przez biskupa diecezjalnego. Kapłan taki winien odznaczać się roztropnością, pobożnością i prawością. Aby zakwalifikować osobę do egzorcyzmu, należało przeprowadzić szczegółowe rozpoznanie (kan. 1151). Po raz pierwszy Kodeks formalnie ograniczył egzorcyzmy do kapłanów, nie dopuszczając do ich odprawiania diakonów i seminarzystów niższych święceń, a jednocześnie wyraźnie zezwolił na egzorcyzmy niekatolików (kan. 1152). Kodeks precyzował relację między egzorcyzmami większymi i mniejszymi, stwierdzając, że szafarzami egzorcyzmów, które występują podczas chrztu, konsekracji i błogosławieństw, są ci sami, którzy są prawowitymi szafarzami tych samych świętych obrzędów (kan. 1153). Innymi słowy, każdy kapłan lub diakon mógł odprawić egzorcyzm mniejszy, taki jak egzorcyzm wody święconej i jej apotropaiczne użycie, bez zezwolenia biskupiego (…).
Obszerniejszy fragment książki dostępny jest na stronie: info.dominikanie.pl.
Oceń