Tessa Capponi-Borawska

Podczas modlitwy zawsze proszę o miłosierdzie dla wszystkich naszych przodków. Ale choć mieliśmy w naszej rodzinie czarne charaktery, to mamy też wzory wielkiego patriotyzmu florenckiego. Rozmawiają historyczka Tessa Capponi-Borawska i Dominik Jarczews...

Przeczytałam niedawno w polskiej prasie tekst pewnej dziennikarki na temat włoskiego południa. Ton wypowiedzi był serdeczno-paternalistyczny z elementami irytującego zachwytu. Autorka utyskiwała, że wszystko we Włoszech chyli się ku upadkowi, a na południu pa...

Podczas minionych świąt Bożego Narodzenia najgłośniejszym i najbardziej udanym programem włoskiej telewizji państwowej był spektakl, w którym sławny aktor i reżyser Roberto Benigni wygłaszał monolog na temat dziesięciu przykazań. Przedstawienie to, podzielone...

Oktawę wielkanocną spędziłam we Florencji. Któregoś wieczoru wybrałam się ze znajomymi do mojej ulubionej winiarni „Le Volpi e l’Uva” (Lis i winogrona) przy Piazzetta de Rossi na kieliszek schłodzonego białego friulano. Rozmowa toczyła się wokół włoskich obyc...

Około półtora roku temu napisałam w felietonie: „Warszawska księgarnia Czuły Barbarzyńca jest od lat miejscem kultowym. Można tam w przyjaznej atmosferze szperać na półkach i czytać książki bez żadnych ograniczeń, a w dodatku serwują pyszne kanapki (moje ulub...

Początek Wielkiego Postu zastał mnie we Włoszech, gdzie z okazji Jubileuszowego Roku Miłosierdzia pojechałam na samotną, jednodniową pielgrzymkę do Rzymu. Jako cel wybrałam bazylikę Santa Maria Maggiore. Dzień był słoneczny i ciepły, a Rzym piękny jak zwyk...

Zima mi nie służy – kiedy piszę ten tekst, za oknem jest szaro, ponuro i potwornie zimno. Nic mi się nie chce. Uciekam więc w lekturę. Dzieci podarowały mi pod choinkę świetną książkę – Wyjście z Egiptu André Acimana w bardzo dobrym tłumaczeniu Elżbiety ...

Początek sezonu zimowego przywitaliśmy z mężem we Florencji. Boże Narodzenie w tym roku obchodzimy w Polsce, więc skorzystałam z okazji, żeby spędzić z rodzicami krótki okres przed świętami. Mój pobyt w rodzinnym mieście zbiegł się z początkiem Roku...

Od trzech lat z moją przyjaciółką Małgorzatą Buttittą siedzimy nad tłumaczeniem książki, którą mogłabym nazwać biblią kuchni włoskiej. Chodzi o dzieło Pellegrina Artusiego La scienza in cucina e l’arte di mangiar bene (Nauka w kuchni i sztuka dobrego jed...

Jednym z moich ulubionych widoków jest ten, który można podziwiać z Mostu Złotników we Florencji, szczególnie wczesnym rankiem, w słoneczny jesienny dzień. Wszystko dookoła jest skąpane w złotym świetle, a czystość powietrza jest prawie namacalna. Dech w p...

Przyjaciółka umieściła ostatnio na swoim profilu na Facebooku wywiad ze mną, który ukazał się w „Wysokich Obcasach” w listopadzie 2009 roku. Tekst nosił tytuł Konfrontacja z szarą słoniną. Opowiadałam w nim o moim przyjeździe z Włoch do Polski w ostatnich lat...

Mam swoją ulubioną kawiarnię na Mokotowie, nazywa się Kubek w Kubek. Założyły ją trzy młode matki, które nie chciały już pracować w korporacji. W Kubku podają bardzo dobrą kawę, świetne śniadania, pyszne ciasta (w sezonie zimowym polecam czekoladowe ze słonym...

Palazzo Medici Riccardi na obecnej Via Cavour (kiedyś Via Larga) był pierwszą siedzibą Medyceuszów we Florencji. Mieści się tam słynna kaplica z przepięknymi freskami Benozza Gozzolego, przedstawiającymi orszak Trzech Króli. Tym, którzy będą we Floren...

W ubiegłym miesiącu pisałam o VII Ogólnopolskim Tygodniu Biblijnym, podczas którego zachęca się wiernych do codziennego czytania fragmentu Pisma Świętego. Temat tygodnia brzmiał: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Ruszyłam na własną rękę z osobist...

Dzień pierwszy Dzisiaj podczas mszy świętej ksiądz proboszcz ogłosił, że rozpoczyna się VII Ogólnopolski Tydzień Biblijny pod hasłem „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”, i zachęcił wiernych, by przeczytali codziennie fragment Pisma Świętego. Zdecydowa...

Początek wiosny przywitałam we Florencji. 25 marca, w dniu Zwiastowania Pańskiego, podczas konferencji naukowej rozpoczęliśmy obchody 800-lecia obecności rodziny Capponich w życiu publicznym Florencji. W 1215 roku Cappone Capponi został członkiem cechu jedwab...

Koniec zimy przywitałam w Londynie. Pojechałam odwiedzić córkę, która jest jednym z szefów kuchni w bardzo dobrej restauracji. Praca jest wykańczająca, ale bardzo kreatywna i Flavia mimo zmęczenia czerpie z niej wiele satysfakcji. Niemal za każdy...

We Florencji święto Zwiastowania, które Kościół obchodzi 25 marca, zbiegało się z początkiem roku cywilnego (aż do 1750 roku) i z przyjściem wiosny. Tego dnia tłum pielgrzymów z miasta i okolicznych wsi szedł do bazyliki Zwiastowania NMP oddać ...

Wybieram post nie po to, żeby szukać cierpienia, tylko żeby panować nad pewnymi moimi skłonnościami. Anna Sosnowska: Okres przygotowania do świąt paschalnych nazywamy wielkim postem, a przecież bywa, że ten wątek postu jakoś nam umyka. Tessa Capponi...

Wśród wielu obsesji, które z wiekiem bynajmniej mnie nie opuszczają, jedna każe mi się pojawiać na lotnisku czy też na dworcu kolejowym o wiele wcześniej, niż wymagałby tego rozkład lotów czy rozkład jazdy pociągów. Nie znoszę robić czegokolwiek na ostatnią c...

Na początku kwietnia zmarł profesor Giovanni Sartori, jeden z najwybitniejszych politologów drugiej połowy XX wieku. Dla rodziny i przyjaciół „Vanni”. Jego książki Teoria demokracji i Homo videns – telewizja i postmyślenie zostały przetłumaczone na język pols...

W Polsce używa się masła i smalcu, we Włoszech głównie oliwy. Dodajemy inne zioła, więc kuchnia włoska pachnie inaczej niż kuchnia polska. Inaczej kroimy i dzielimy mięso. Stosujemy też inne połączenia smaków. Katarzyna Kolska: Czy w pani kuchni wciąż ...

W XVI wieku nie dzieliło się win na białe, czerwone, ciężkie, lekkie itp., ale wybierano je według complexio każdego człowieka. Najpierw trzeba było ustalić tzw. naturę wina, a potem dostosować je do człowieka według płci, wieku, profesji i klasy społecznej. ...

Moją jesienną chandrę ukoiła inscenizacja opery Armida Jeana-Baptiste’a Lully’ego w Warszawskiej Operze Kameralnej, z przepiękną muzyką, światłem, kostiumami, świetną Marceliną Beucher w roli tytułowej czarodziejki oraz ślicznymi tańcami zespołu Nordic Baroqu...

Umówiłam się z Bogiem na dziesięć minut codziennego narzekania, bo w tym smutnym jesiennym okresie naprawdę mam na co narzekać. Bóg jest dobrym Ojcem. Rozumie i słucha cierpliwie. Nie mówi do mnie „weź się w garść” ani nie wymaga, żebym policzyła wszystkie ta...

Pewien florencki taksówkarz wyznał mi, że dla niego i jego kolegów wrzesień i październik to złote miesiące: turystów wciąż dużo, ale trochę innego rodzaju, są bardziej „powolni”, skupieni i – co najważniejsze – zamożni, stąd oczywiście jego zachwyt. Rzeczywi...

We Włoszech trwa potworna susza. Ten rok jest jednym z najcieplejszych i najbardziej suchych od ponad dwustu lat. Około dwie trzecie pól uprawnych wzdłuż Półwyspu Apenińskiego jest bez wody i coraz trudniej je nawadniać, aby ratować zbiory. Dziesięć regionów ...

Budynek Wydziału Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego przy ulicy Browarnej był okropny pod każdym względem. Wyjątkowo brzydki i niefunkcjonalny, zimny w zimie, a duszny w lecie. Dariusz Bartoszewicz, autor Spacerowników warszawskich, w jednym ze swoich art...

Pałac Canigiani na via de Bardi został zbudowany po części na miejscu niektórych domów zakupionych przez Canigianich w XV wieku, po części zaś na miejscu dawnego szpitala dla pielgrzymów dedykowanego św. Łucji, a znajdującego się obok kościoła pod tym samym w...

Podczas ostatniej wizyty we Florencji odwiedziłam po raz kolejny bazylikę Santa Maria Novella. Mimo że to jedna z najważniejszych florenckich świątyń, znajduje się ona nieco na uboczu turystycznego centrum. Od 1221 roku jest siedzibą zakonu dominikanów. Dziś ...

Stara część ulicy de’ Bardi we Florencji to wąska droga, która od placu S. Maria Soprarno biegnie równolegle z rzeką w kierunku dzielnicy S. Niccolo. Kiedyś był to rzymski trakt Via Cassia, przecinający rzekę Arno mniej więcej w okolicy Starego Mostu. Zanim d...

Czytam właśnie niezwykle interesującą książkę King’s Counsellor (Doradca króla) – dzienniki wojenne sir Alana Lascellesa zwanego „Tommy”, który przez lata był prywatnym sekretarzem króla Jerzego VI. Zaciekawiła mnie jego postać podczas oglądania serialu The C...

4 marca 1472 roku w Sienie decyzją rady generalnej miasta powołano do istnienia tak zwany Monte di Pietà, czyli Bank Pobożny. Powstał on z myślą o mało zamożnych osobach, którym miał udzielać nisko oprocentowanych pożyczek. Taki był początek najstarszego bank...

W ostatnich tygodniach państwo polskie kupiło słynną kolekcję rodziny książąt Czartoryskich. Wokół tego wydarzenia rozgorzała dyskusja zarówno co do zasadności samego zakupu, jak i wysokości zapłaconej ceny. Pomijając co skrajniejsze deklaracje z wyraźnymi ak...

4 grudnia 2016 roku Włosi wzięli udział w referendum, które miało zdecydować o zmianie konstytucji. Konstytucja Republiki Włoskiej została uchwalona w latach 1946-1948 przez Zgromadzenie Ustawodawcze (Assemblea Costituente), składające się z przedstawicieli w...

30 października wczesnym ranem obudził mnie silny wstrząs. Moje łóżko tak podskakiwało, że omal z niego nie wypadłam. Trwało to zaledwie chwilę, ale przez kolejne kilkanaście minut leżałam jak sparaliżowana. Nie miałam odwagi wstać. Powtarzając słowo „terr...

Jesień zawsze skłania mnie do nostalgicznych refleksji na temat naszej egzystencji. Wiem, że to oczywistość, ale istnieje bezpośredni związek pomiędzy naturą, która sposobi się do zimowego snu, a starzeniem się. Gdybym należała do osób tryskających optymizmem...

Sabbioneta jest małym miastem położonym na południowy zachód od Mantui, w samym środku tak zwanej basso mantovano, czyli niziny mantuańskiej. Na pierwszy rzut oka nie jest to urokliwa kraina: płaski pejzaż po obu stronach prostej drogi, przerywany od czasu do...

Mantua to senne prowincjonalne miasto, położone między trzema sztucznymi jeziorami stworzonymi pod koniec XII wieku przez budowniczego z Bergamo Alberta Pitentina. Wcześniej mieszkańcy miasta byli regularnie zalewani przez wody rzeki Mincio. Sztuczne jez...

Już od dzieciństwa przełom sezonu letniego i jesieni zbiegał się zawsze z moim osobistym końcem roku. Przychodzą mi tu na myśl słowa włoskiego barda Francesca Gucciniego, który nazywał wrzesień „il mese dei ripensamenti sugli anni e sull’eta” – „miesiącem prz...

„Miłość znaczy, że nigdy nie trzeba mówić przepraszam” napisał w swojej książce Love Story Erich Segal. Nie wiem, co miał na myśli, ale zupełnie się z nim nie zgadzam. W miłości trzeba umieć wypowiedzieć to arcytrudne słowo. Tylko jak? Stosunkowo łatwo jes...

 Jakiś czas temu w zakamarkach mego komputera znalazłam plik, o którym zapomniałam. Nazywa się „Diario di una lamentosa” (Dziennik osoby narzekającej). Prowadziłam go dawno temu. Czytając teraz te kilka stron, zdałam sobie sprawę, jak radykalnie, w pewny...

Niedawno z najmłodszym z moich dzieci poszłam do kina na Hobbita – kolejne zmaganie się reżysera Petera Jacksona z twórczością J.R.R. Tolkiena. Muszę się od razu przyznać, że nie należę do fanów ekranizacji dzieł słynnego angielskiego pisarza, a sam film, ...

Kochany Ojcze Święty, jest już wieczór, a Ty, prawdopodobnie, odmawiasz kompletę po bardzo długim i męczącym dniu. Patrzę przez okno mojej sypialni na słabo oświetlone i pokryte śniegiem dachy Warszawy. Wokół mnie jest bardzo cicho. Tak, Ojcze Święty, t...

Rozmyślam od pewnego czasu nad słowem „powołanie”. W języku włoskim mówimy „vocazione”, słowo to pochodzi od łacińskiego czasownika „vocare” (wołać), który z kolei jest tłumaczeniem greckiego „kaleo”. „Kaleo” znaczy nie tylko wołać, ale także wołać po imieniu...

Trzej Królowie cieszą się we Florencji szczególną estymą. Już kilka lat temu powrócono do organizowania 6 stycznia uroczystego przejazdu orszaku królewskiego, co jest nawiązaniem do tradycyjnej procesji niezwykle popularnej we Florencji od drugiej połowy XIV ...

Świętować czas Adwentu znaczy umieć czekać;Musimy czekać na wydarzenia największe, najgłębsze i najbardziej czułe na tym świecie,a tego nie można zrobić w hałasie,ale według boskiego prawazakwitania, dorastania i stawania się.Czekanie to sztuka, o której nasz...

Wśród moich ulubionych książek, które leżą zawsze na nocnym stoliku, jest jedna, do której wracam, gdy ogarnia mnie lęk i przygnębienie i kiedy myślę o śmierci. Nosi ona tytuł As I lay dying – Meditations upon returning (Na łożu śmierci – Rozważania po powroc...

Istnieje legenda Indian Cherokee opowiadająca o starszym człowieku, który rozmawia ze swoim wnuczkiem. Chłopiec jest wściekły i sfrustrowany z powodu jakiejś utarczki z rówieśnikami. W przypływie złości wykrzykuje, że ich „nienawidzi”. Dziadek mówi na to: „Po...

 Kochana Łucjo, chciałabym ci opowiedzieć pewną historię, która się zdarzyła naprawdę. Twoi rodzice zaprosili mnie na kolację, siedziałam przy stole w miłym towarzystwie. Była tam też twoja babcia, urocza starsza pani. W pewnej chwili opowiedziała nam o ty...

Mam zawsze poczucie winy, gdy jadę na wakacje. Po pierwsze, dlatego że zawsze zostawiam za sobą masę spraw niezałatwionych, a po drugie, dlatego że mam w tyle głowy coś, co mówi mi, że bezczynne leżenie na nadmorskiej plaży jest raczej niemoralne. Nie ukry...

Skłonność do irytacji jest, jak mówią niektórzy, oznaką starzenia się. Im bardziej jesteśmy zaawansowani w latach, tym mniej bywamy odporni na kłopoty z małymi, nieznośnymi problemami, które życie przynosi nam każdego dnia. Nie mówię tu o sytuacjach kryzysowy...

Córeczko moja, niedługo wychodzisz za mąż i jest oczywiste, że po prawie trzydziestu latach małżeńskich doświadczeń chciałabym powiedzieć Ci coś ważnego, przekazać zebrane doświadczenia, dać dobre rady, jak matka córce, jak należy i jak nie należy traktowa...

Przed laty ktoś podarował mi kieszonkowe wydanie Boskiej komedii Dantego. Noszę je teraz w torbie i czytam ponownie, gdy tylko mam czas. Pisma Dantego, a szczególnie Boska komedia, towarzyszyły mi od dzieciństwa. Pierwszy fragment, którego nauczyłam się...

Początek wiosny jest dla mnie, już od wielu lat, czasem refleksji i rozważań na temat śmierci. Moje uczucie dobitnie określa Thomas Stearns Eliot w pierwszych linijkach Ziemi jałowej: Najokrutniejszy miesiąc to kwiecień – spod ziemi Martwej – wyciąga g...

W Dialogach Grzegorza Wielkiego znajdziemy opowieść o tym, jak pewna młoda mniszka, spacerując po ogrodzie warzywnym przy klasztorze, zobaczyła piękną główkę zielonej sałaty. Wyglądała tak apetycznie, że nie mogła się oprzeć i zjadła ją łapczywie bez uczynien...

Chciałam napisać o modliwie. Temat wydawał mi się tak bardzo aktualny właśnie dlatego, że dotyczy, i powinien dotyczyć, naszego codziennego życia. Pełna dobrej chęci zabierałam się wielokrotnie do roboty pod wpływem tej całkiem trafnej na moje oko intuicji...

Nowy rok skłania zawsze do myślenia o tym, co było, i o tym, co będzie. Jest to banalne zajęcie, ale poniekąd nie do uniknięcia. Ten umowny koniec, w nocy pomiędzy 31 grudnia a 1 stycznia, przestał od dawna mieć dla mnie jakikolwiek urok. O wiele większą w...

Mam coraz więcej problemów z czytaniem. Nie chodzi (jeszcze) o wzrok, ale o zapamiętywanie czytanego tekstu. Zauważyłam to, przygotowując ubiegłego lata wykład z cywilizacji włoskiego renesansu i jego wpływu na Europę (a także roli Florencji ja...

Pojechałam do Kodnia na pielgrzymkę. Ostatni raz byłam tam w 1986 roku razem z mężem, naszą trzymiesięczną córeczką Cosimą i jej ojcem chrzestnym Pawłem Sapiehą, wówczas już bardzo starszym panem. Był piękny sierpniowy dzień. Wyjechaliśmy z Warszawy...