Mantua to senne prowincjonalne miasto, położone między trzema sztucznymi jeziorami stworzonymi pod koniec XII wieku przez budowniczego z Bergamo Alberta Pitentina. Wcześniej mieszkańcy miasta byli regularnie zalewani przez wody rzeki Mincio. Sztuczne jeziora pozwoliły nie tylko na regulację czasowego nadmiaru wody w rzece, ale stanowiły także naturalną ochronę przed napaścią: z terytoriami na zachód i południe od miasta łączyły je tylko wąskie, łatwe do obrony groble.
Ze względu na wodę klimat jest tu nieznośny – gorąco i parno w lecie, zimno i wilgotno w okresie zimowym, gdy miasto spowija gęsta mgła.
Ale Mantua jest szczególnym miejscem także z innych względów: znajduje się bowiem w najdalszym zakątku Lombardii, tuż przy granicy z Veneto i Emilią-Romanią, jest ziemią graniczną, ze wszystkimi tego konsekwencjami, i przez wieki niezależnym i potężnym księstwem rodziny Gonzagów.
***
Z tej rodziny najciekawsze postacie to Ludwik II (1412–1478) oraz żona Franciszka II, Izabela d’Este (1474– -1539). Pierwszy, wyrafinowany humanista i mądry władca, zaprosił do Mantui jednego z najsławniejszych architektów wczesnego renesa
Zostało Ci jeszcze 75% artykułuWykup dostęp do archiwum
- Dostęp do ponad 7000 artykułów
- Dostęp do wszystkich miesięczników starszych niż 6 miesięcy
- Nielimitowane czytanie na stronie www bez pobierania żadnych plików!
Oceń