Liturgia krok po kroku
Ml 3,1–4 / Ps 24 / Hbr 2,14–18 / Łk 2,22–40
[2 lutego 2025 / Ofiarowanie Pańskie]
Dawniej Ofiarowanie Pańskie nazywano świętem Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny, ponieważ wspominane wydarzenie dotyczyło obrzędu wywodu – kobieta po urodzeniu dziecka zostawała nieczysta przez siedem dni, ósmego dnia obrzezywano chłopca, ona natomiast przez 33 dni nie mogła „dotykać niczego świętego ani wchodzić do świątyni” (Kpł 12,4). Rytualna nieczystość nie miała związku z winą moralną. Przeciwnie, kobieta potrzebowała odosobnienia, ponieważ dotknęła stwórczej mocy Boga. Danie życia jest przekroczeniem granicy pomiędzy tym, co leży w gestii człowieka, a tym, co prawdziwie boskie.
Stary Testament podkreśla, że człowiek nie jest godny przebywać w tym, co należy do Boga. Ostatecznie ludzie wygnani z Edenu żyją obarczeni winą. Ilekroć zajrzą za zasłonę pomiędzy nimi a Bogiem, tylekroć potrzebują oczyszczenia – czasu na przetrawienie tego doświadczenia i spokornienie wobec spotykającego ich zaszczytu. W tym sensie oczyszczenie przeżywali Zachariasz, Szaweł i Mojżesz. Pieczęcią potwierdzającą obrzęd oczyszczenia były dwa gołębie złożone w ofierze: jeden w ofierze przebłagalnej, bo zaszczyt udziału w przekazaniu życia spotkał kogoś niegodnego, a drugi w ofierze całopalnej, bo cud narodzin popychał matkę do pełnego oddania się Bogu.
Rodzice Jezusa wykorzystali czterdziesty dzień po narodzinach syna również na to, aby przedstawić Go Panu. Zwyczaj ten jest związany z historią narodu wybranego. Sięga nocy paschalnej, podczas której Bóg oszczędził pierworodnych Izraela, a przez to wziął ich w posiadanie – odtąd mieli Mu służyć. Jednak, gdy synowie Lewiego dowiedli, że bardziej niż inni chcą służyć Bogu (pozabijali czcicieli złotego cielca), wówczas zastąpili pierworodnych. Odtąd pozostali Izraelici musieli płacić lewitom za to, że pełnią służbę w miejsce ich synów (wykupić ich).
Święty Łukasz mówi, że Chrystus jest prawdziwym barankiem paschalnym, który nie będzie ofiarą zastępczą jedynie za pierworodnych Izraela, ale za wszystkie narody. Jest pierworodnym Boga, który nie sprzeniewierzy się w służbie Jemu. Jest też kapłanem, który złoży ofiarę na ołtarzu swojego człowieczeństwa. Dlatego święto Ofiarowania Pańskiego jest zapowiedzią paschy Chrystusa, a przyniesiona do kościoła gromnica ma przypominać o paschale.
Oceń