Ewangelia według św. Jana
Zbliżmy się do tajemnicy Trójcy i zanurzmy się w jej miłości.
„Pierwotne nauczanie religijne nie jest dane w obrębie racjonalnych, dogmatycznych pojęć, lecz w wyrażeniach aluzyjnych, stąd konieczność objaśnienia ich znaczeń. Poza tym wyrażeń tych użyto w języku starożytnym, stąd konieczność uważnego zbadania pierwotnej intencji autorów biblijnych”. Abraham Joshua Heschel pisze te słowa, uzasadniając potrzebę filozofii religii. Przyznając teologii podobną rolę w tłumaczeniu treści Objawienia, jesteśmy świadomi, że ambona zasadniczo nie służy temu celowi. Kaznodzieja ma sięgać po słowa, które obudzą pragnienie Boga. Głoszone słowo powinno zapalać światła, które rozjaśnią mroki obojętności, poczucia osamotnienia, znużenia doświadczeniem religijnej martwoty.
Powiedzieć, że słowa ułożone w metaforę, obraz, aluzję są nieznaczącym bełkotem, to tak jakby miłosny żargon kochanków uznać za przejaw nieprzytomnego bredzenia.
Owszem – zarówno kaznodziejskie muśnięcie słowem, jak strofy układane przez zakochanych mogą być bełkotem, lecz nigdy z natury. Stają się takie, gdy sięgają po nie kaznodzieje i kochankowie głusi na brzmienie tych pieśni.
Warto pamiętać, że w naszej tradycji jest miejsce dla modlitwy psalmami, czyli religijną poezją. Liturgia godzin jest modlitwą, nie zaś wykładem z dogmatyki. Podobnie i kazanie – bliżej mu do śpiewu mającego obudzić serce niż do systematycznego przedstawiania prawd wiary. Tyle tytułem wstępu.
Jak można rozumieć apel: „Zbliżmy się do tajemnicy Trójcy i zanurzmy się w jej miłości?”.
Wezwanie do „zbliżenia” (hebr. Nagash, gr. eggidzo) – jest jednym z kluczowych w Biblii. Podstawowa treść ukryta w wezwaniu do nawrócenia brzmi: powróć do Tego, od którego się oddaliłeś! Poprzez grzech albo zaniedbanie. Poprzez brak modlitwy.
Wezwanie do zbliżenia jest niejako dodaniem otuchy: Bóg jest na Ciebie otwarty. To dlatego „zbliżali się do Jezusa celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać” (Łk 15,1). Wraz z objawianiem się Boga w głębinach Jego Trynitarnej Miłości, coraz żarliwiej rozlega się wezwanie do zbliżenia. „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście” (Mt 11,28). „Przyjdźcie na ucztę!” (Mt 22,4).
Uczta jest symbolem więzi, relacji, zażyłości, komunii. Pan zanurza się w grzechu świata, abym ja nie musiał pozostawać w oddaleniu, ale mógł również w Duchu Świętym zanurzyć się w Nim.
Oceń