Miał poczucie humoru i dystans. Skromnie się nosił i odżywiał. Śmiano się, że na kolację do kardynała trzeba iść najedzonym. W czasie pobytów w szpitalu usługiwał innym chorym. Przejdzie do historii niewątpliwie jako kardynał miłosierdzia.
Pierwsza scena: wrzesień 1950 roku. Wyświęcony na księdza kilka miesięcy wcześniej Franciszek Macharski zostaje wezwany do kardynała Sapiehy. Kardynał chciałby go wysłać na studia do Szwajcarii, niestety, władze odmówiły młodemu duchownemu paszportu. „Może pójdziesz zrobić doktorat na KUL-u?”, pyta Sapieha. „A może lepiej byłoby wysłać mnie na parafię?”, odpowiada ksiądz. „Tak myślałem. Ale nie chciałem, żebyś się czuł zawiedziony”, cieszy się kardynał. Macharski zostaje skierowany do Kóz koło Bielska-Białej. Zostanie tam przez sześć lat i dopiero po Październiku ’56 uda mu się wyjechać na zagraniczne studia.
Inna scena: w grudniu 1978 roku przychodzi wieść, że następcą Karola Wojtyły w Krakowie zostanie dotychczasowy rektor seminarium ksiądz Macharski. Nie wszyscy klerycy są zadowoleni, także wśród starszych duchownych nastroje są rozmaite. Między księżmi krąży powiedzenie: „Nie wsadza się marchewki tam, gdzie wyrwano dąb”. Wielu uważa, że nowy biskup jest zbyt słabego zdrowia, jak na tak poważny urząd, i długo nie pożyje. Słysząc te opinie, arcybiskup Macharski czasem się denerwuje, a czasem odpowiada żartem: „Jak umrę, napiszą: »Zaschnął w Panu«”. Na swoje biskupie zawołanie wybiera słowa: „Jezu, ufam Tobie”.
Kolejna scena: jest sierpień 1981 roku. Rząd zrywa rozmowy z Solidarnością, ale winą za ich zerwanie obarcza związkowców. W mediach publicznych nasila się antysolidarnościowa propaganda. Związek odpowiada strajkami. Kardynał Macharski jedzie na kolejne posiedzenie Komisji Wspólnej Rządu i Episkopatu. Jest wyraźnie wzburzony, do tego stopnia, że nie przebiera w słowach: „Sądziłem, że po Zjeździe [chodzi o zjazd partii w lipcu tego roku – przyp. WB] będzie wspólnota działania, a jest wspólnota – przepraszam za wyrażenie – lania się. Niemożliwe, żeby panowie nie wiedzieli, że w telewizji przeginają pałę”. Przedstawiciele strony rządowej są tak zaskoczeni, że nie wiedzą, co odpowiedzieć.
Albo taka: pierwsze tygodnie stanu wojennego. Na stanowcze żądanie kardynała milicja udostępnia mu listę int
Zostało Ci jeszcze 85% artykułuWykup dostęp do archiwum
- Dostęp do ponad 7000 artykułów
- Dostęp do wszystkich miesięczników starszych niż 6 miesięcy
- Nielimitowane czytanie na stronie www bez pobierania żadnych plików!
Zaloguj się
Oceń