Święta, tajemnicza ciekawość wiodąca człowieka do szczęścia potrafi go też wyprowadzić na manowce i zepchnąć na dno piekła. Ten sam człowiek, który jeszcze wczoraj był naszym najlepszym sąsiadem, dzisiaj niesłusznie oskarża nas o kradzież.
„Ważne jest, by nigdy nie przestać pytać. Ciekawość nie istnieje bez przyczyny. Wystarczy więc, jeśli spróbujemy zrozumieć choć trochę tej tajemnicy każdego dnia. Nigdy nie trać świętej ciekawości. Kto nie potrafi pytać, nie potrafi żyć”1. Jeśli wierzyć Wikipedii, autorem tej maksymy jest Albert Einstein, a jeśli nawet nie on, też dobrze, gdyż i tak pomaga ona zrozumieć, dlaczego wszędzie nas pełno. Wynika z niej, że tak na dobrą sprawę źródło ciekawości jest w nas bardzo głęboko ukryte, skoro decyduje o ludzkim wymiarze naszego istnienia. Świadczyć o tym mogą choćby słowniki, w których znajdziemy aż 68 synonimów tego trzysylabowego wyrazu: absorbować, ciekawić, ekscytować, interesować, intrygować, obchodzić, pasjonować, podniecać zainteresowanie, podsycać, porywać, przykuwać, wciągać, wywoływać, zaciekawiać, zaciekawienie, zajmować, zaprzątać, zatrzymywać uwagę, zwracać uwagę, chęć poznania, dociekliwość, fascynacja, głód wiedzy, natręctwo, uwaga, wszędobylstwo, wścibstwo, zainteresowanie, zaintrygowanie, zajęcie, koncentracja, namysł, skupienie, zaangażowanie, zaduma, zamyślenie, angażowanie się, ingerencja, interferencja, interwencja, interweniowanie, mieszanie się, najście, natrętność, oddziaływanie, penetracja, przeszkadzanie, wkroczenie, wmieszanie się, wnikliwość, wtargnięcie, wtrącanie się, wtrącanie się do czegoś, wywieranie wpływu, baczenie, chęć dowiedzenia się, czujność, dostrzeganie, odkrywanie, przyuważanie, skupienie się, skupienie się na czymś, spostrzeganie, spostrzegawczość, wyczulenie, wypatrywanie, zauważanie, zmysł obserwacji.
Woda z zatrutej studni
Ciekawość sprawia, że nie możemy usiedzieć na miejscu, a co tylko wpadnie nam w oko i w ręce, koniecznie musimy obejrzeć, polizać, ugryźć, poddać analizie w laboratorium, a przed tym uszkodzić czy całkowicie zniszczyć, żeby zobaczyć, co jest wewnątrz, pod pokrywą widzialnego. Jeśli tylko znajdziemy się w jakimś miejscu, zaraz wybieramy się dalej, aż w przepaść Kosmosu, a wygląda na to, że nawet dalej. Ledwie jakąś hipotezę zweryfikujemy, zaraz szykujemy zestaw nowych pytań, a jeśli coś pokochamy, zamiast nasycenia, spełnienia, zaczynamy odczuwać coraz bardziej dojmujący głód i tęsknotę za jeszcze pełniejszą pełnią. W rezultacie wychodzi na to, że to, co czasem nazywamy pełnią szczęścia, staje się tylko jego przedsmakiem. „Teraz widzimy niewyraźnie jak w zwierciadle, potem będziemy oglądać twarzą w twarz.
Zostało Ci jeszcze 85% artykułuWykup dostęp do archiwum
- Dostęp do ponad 7000 artykułów
- Dostęp do wszystkich miesięczników starszych niż 6 miesięcy
- Nielimitowane czytanie na stronie www bez pobierania żadnych plików!
Zaloguj się
Oceń