Czasami podczas formacji niektóre młode kobiety dochodzą do tego, że to, co je kiedyś spotkało, miało znamiona wykorzystania seksualnego… I niekoniecznie ze strony księży. Często byli to dobrzy wujkowie, ojczymowie, czasami dziadkowie, po prostu członkowie bliższej lub dalszej rodziny.
Rozmawiają Ewa M. Victoria Nakonieczna PDDM i Katarzyna Kolska
Dlaczego siostry milczały przez tyle lat?
Nie tylko siostry milczały. O niektórych sprawach po prostu się nie mówiło. Ale świat się zmienia. Mamy dostęp do coraz większej ilości informacji, budzi się nowa świadomość i w związku z tym wiele rzeczy wychodzi na światło dzienne – w różnych środowiskach, także w Kościele.
Czy to, że media zaczęły nagłaśniać pewne sprawy i ujawniać skandale, dodało wam odwagi, by upomnieć się o swoje?
Nie do końca. Na pewno ułatwiło ujawnienie pewnych kwestii, ale z drugiej strony zostały one niejednokrotnie przerysowane.
Jak wy, siostry zakonne, czujecie się traktowane przez księży?
Jest bardzo wiele sióstr, którym księża okazują szacunek, doceniają ich talenty, wykształcenie, pracę, świetnie współpracują. Widać to chociażby ze strony papieża Franciszka, który powołuje kobiety konsekrowane do pracy w różnych watykańskich dykasteriach. I to są piękne, budujące przykłady. A z drugiej strony mamy też wiele trudnych doświadczeń, niejasnych zachowań. Po prostu – tam, gdzie są ludzie, tam się też pojawiają problemy.
Były takie czasy, które mam nadzieję odchodzą w przeszłość, że niektórzy księża traktowali zakonnice jak głupie, niedouczone gąski…
Wiele zależy od kultury osobistej człowieka. Jeśli komuś jej brakuje, to właśnie w taki sposób się to wyraża. Ale to nie dotyczy tylko księży. Wystarczy przypomnieć, że kobiety jeszcze nie tak dawno nie były dopuszczane do głosowania, nie zawsze były też dobrze traktowane w swoich domach, na przykład przez mężów. Takie zachowanie ma swoje korzenie w tym, jak ktoś został wychowany i czy się z tym identyfikował. A skoro wspomniała pani o głupich gąskach, to chcę podkreślić, że zgromadzenia żeńskie bardzo teraz inwestują w siostry i niektóre z nich są o wiele bardziej wykształcone specjalistycznie niż niejeden ksiądz.
To prawda i nawet sobie pomyślałam, że może to nie tylko księża powinni głosić siostrom rekolekcje, ale to siostry z powodzeniem mogłyby głosić rekolekcje księżom.
To się już czasami zdarza, czy to w seminariach, czy w męskich zgromadzeniach zakonnych. Wiem też, że czasami o wygłoszenie rekolekcji proszone są osoby świeckie, które również mają świetne przygotowanie teologicznie.
Czy siostra kiedykolwiek została źle potraktowana przez księdza?
Osobiście nie. Ale słyszałam takie opowieści od innych sióstr. Byłam nawet świadkiem takich sytuacji. I muszę powiedzieć, że różnie sobie te osoby z tym radzą. Są takie siostry, do których to nie dociera, które nie widzą, że ktoś źle je traktuje. Albo tłumaczą: On taki jest, trudno, trzeba się z tym pogodzić. Niektóre bardzo to przeżywają, a nie zawsze potrafią się obronić.
Nie jest już tajemnicą, że siostry zakonne były wykorzystywane seksualnie przez księży. Czy takie przypadki siostry komuś zgłaszały, czy raczej wolały to przemilczeć, ukryć?
Nie wiem, jak było.
Zostało Ci jeszcze 85% artykułuWykup dostęp do archiwum
- Dostęp do ponad 7000 artykułów
- Dostęp do wszystkich miesięczników starszych niż 6 miesięcy
- Nielimitowane czytanie na stronie www bez pobierania żadnych plików!
Zaloguj się
Oceń