Pierwsze miłostki i rozstania z byle powodu, burze w szklance wody, zawalone studia, ciągłe zmiany kierunków, robienie na złość dorosłym. Niektóre wybryki z młodzieńczych lat wspomina się z sentymentem, opowiadając o nich po latach z rozrzewnieniem i rozbrajającą konstatacją, że przecież wszystko skończyło się dobrze, a człowiek uczy się na błędach. Najgorzej, gdy za błędy młodości rodziców płacą dzieci, które muszą wchodzić w rolę dorosłych. Kino ma jednak cichych drugoplanowych bohaterów gotowych pomóc, daje niespodziewaną drugą szansę, przebłysk nadziei w sytuacji bez wyjścia, odzwierciedlając na ekranie to, czego często nie dostrzegamy w życiu.
Wakacje nad Bałtykiem, czyli Czerwone niebo
Choć w tytule mowa o niebie, to w tym filmie Christian Petzold schodzi na ziemię. Po inspirowanej nordycką mitologią Undine i dziejącym się na dwóch przenikających się planach czasowych Tranzycie niemiecki reżyser decyduje się na prostą w gruncie rzeczy historię. Koniec z powidokami, fantazjami, onirycznością. Mamy za to wakacyjne dolce far niente, choć nie obędzie się bez dramatów. A te są domeną jednego z bohaterów. Leon i Felix spędzają wakacje w domku nad Morzem Bałtyckim. Choć wakacje to może trochę za dużo powiedziane, ponieważ obaj powinni pracować – jeden nad nową książką, drugi, gromadząc zdjęcia do swojego portfolio. Podchodzą do tego skrajnie odmiennie. Leon – z poczuciem obowiązku i misji, skupiony bez reszty na tym, co jest do zrobienia. Felix spędza czas na plaży, wylegując się na piasku, pływając w morzu i korzystając z uroku ciepłych dni. Okazuje się, że oprócz nich w domku przebywa również Nadja, a wraz z nią pojawia się ratownik Devid. Czwórka młodych ludzi, piękne okoliczności przyrody – czy coś może pójść nie tak? W gruncie rzeczy to mogłyby być piękne wakacje, gdyby nie Leon, który wyrasta na najbardziej antypatycznego bohatera tego sezonu –
Zostało Ci jeszcze 75% artykułuKup miesięcznik W drodze 2024, nr 04, a przeczytasz cały numer
Oceń