Już kiedyś na tych łamach wspomniałam, że los rozpieszcza mnie znajomościami z ciekawymi ludźmi, którzy lubią pisać (i ofiarowywać!) ciekawe książki. Czy można sobie wyobrazić większą radość dla bibliofila, będącego zarazem sympatykiem homo sapiens? Anna M...

To Matka Głupich jest zawsze zielona – Nadzieja. Osobiście jestem po jej stronie. Też wolę być głupio zielona niż mądrze pesymistyczna i pozbawiona złudzeń. Czy to jednak od woli zależy? Czy to jest kwestia wyboru, czy też raczej – usposobienia? Mo...

Wędrowaliśmy na piechotę przez cały kraj; jechaliśmy stopem, tłoczyliśmy się w zapchanych pociągach, w autobusach z parafii. Chcieliśmy być z Nim, wszyscy razem – i dać świadectwo. Czekaliśmy na ulicach, długo stojąc w ścisku, by...

Mam ochotę biegać, skakać, wymachiwać rękami i wznosić ekstatyczne okrzyki: wiosna! Tyle piękna wokół! Niebo, słońce, obłoki, kłęby świeżej, delikatnej zieleni, chmury kwitnących drzew, kobierce i kaskady kwiatów, kolory, kolory, kolory, kształty, d...

Od razu go znielubiłam: przemądrzalec! Sam nie potrafi, to i drugim, lepszym od siebie, umiejętności odmawia; typowy krytyk zawodowy. Co prawda ze zdjęcia na okładce spoglądał człowiek myślący i nawet sympatyczny, ale szybko wytłumaczyłam sobie, że ...

Boga najłatwiej znajdziesz nie pisząc o Bogu... ks. Jan Twardowski, Nie tylko o czaplach W tym roku róże oszalały – nie pamiętam takiej obfitości. Kwitną na wyścigi; wielkie, pachnące, doskonale ukształtowane kwiaty pojawiają się ...

Nagle mi się przypomniał – to jest, zarówno prezent, jak i Mól Książkowy – więc zajrzałam na półkę z literaturą angielską na „M”, ale nie było tam Chwały córy królewskiej; nie było jej też w żadnym innym dziale i prawie już zaczęłam żałowa...

„On miał w sobie poczucie miary, jeden z najważniejszych pierwiastków w rozwoju kultury” – powiedział Zbigniew Raszewski o swoim profesorze uniwersyteckim, poloniście Zygmuncie Szweykowskim. Jakby o sobie mówił. Czy ówczesny, tużpowojenny student, prz...

Pożółkły, wytarty, lecz ogólnie w niezłym stanie, Wielki Kalendarz uniwersalny czyli Powszechny dla wszystkich stanów narodu polskiego na rok Pański 1939 wystawiony był w oknie Antykwariatu Naukowego im. J.K. Żupańskiego. Natychmiast go kupiłam. Nawet n...

Szczęściara ze mnie: ludzie przysyłają mi cenne, ciekawe książki, często takie, których sama nie zdołałabym znaleźć i zdobyć. Cały regał w mojej bibliotece zajmują te prezenty – wszystkie opatrzone dedykacjami, podnoszącymi dodatkowo ich wartość.   ...

Piękna pani przedarła się przez tłum dziewcząt otaczających stół, przy którym podpisywałam książki. Było to 1 grudnia we Wrocławiu po spotkaniu autorskim na Targach. – Mam książkę dla pani brata – powiedziała cicho, z naciskiem. – Proszę mu ją przekaz...

Wydawca poprosił mnie o napisanie książki na walentynki – i pomyślałam: dlaczego nie? Każda okazja dobra, by wspierać miłość. Zaczęłam od dobrania materiału poetyckiego – bo książka ma zawierać także wiersze. Jak już, to dobre. Najlepsze. (Bo kto...

Piszę powieści już od ponad trzydziestu lat – a najważniejszą z rzeczy, jakich się dzięki temu nauczyłam, jest szacunek dla różnych punktów widzenia. Układając bowiem swoje fabuły, komponując akcję, konstruując wiarygodne charakterystyki, autor m...

Lubiłabym tam spoglądać, nawet gdyby tego nie nakazywał Marek Aureliusz, cesarz i filozof. „Popatrz wstecz, na tak olbrzymie przemiany mocarstw” – pisał w Rozmyślaniach, sto kilkadziesiąt lat po narodzeniu Chrystusa. – „Możesz i przyszłość przewidzieć. Będzie...

Na Wielkanoc spadł śnieg, a teraz, w kwietniu, temperatura nie przekracza siedmiu stopni. Mimo to rośliny jakoś sobie radzą. Na dolnych piętrach las osnuwa delikatna zielona mgiełka: niepowstrzymana, tajemnicza energia, co roku tak samo zaskakująca ...

Począwszy od naszych dni, młodzież w Polsce nie będzie już miała pojęcia o Syzyfowych pracach i Kamieniach na szaniec. Znajomość tych książek zastąpić ma urzędowe zaświadczenie, że nauczyciele lektur owych z uczniami nie przerobili (co i&n...

Dobry tytuł dla dobrej książki. Dobra książka o dobrym człowieku; napisana przez dobrą córkę. Wszystko zaś razem (Agnieszka Gołas-Ners, Na Gołasa, Świat Książki, Warszawa 2008) to dobre, krzepiące wydarzenie i pyszna lektura. W naszej rodzin...

Znów poznałam kogoś miłego – i to znów za pośrednictwem Czytaczy – ludzi, należących do kręgu wtajemniczonych, rozumiejących się bez słów, wymieniających namiętne informacje o książkach jak o bliskich, kochanych istotach. Mam dziwne szczęście d...

Nadal nie mogę rozstać się z Zambrzyckim... Powieść Kwatera Bożych pomyleńców napisał ten świetny, a celowo zepchnięty w niepamięć autor tuż po październiku 1956 roku. Książka ukazała się w roku 1959, przy czym – podobnie jak dwa kolejn...

Nic tak nie przyciąga ludzkiego oka, jak wizerunek twarzy. Nic nie ciekawi nas bardziej niż opowieść o drugim człowieku. Uważne oglądanie portretów malarskich i rysunkowych może niekiedy pomóc w percepcji portretów literackich. Otóż – bywa, że ...

Władysław Zambrzycki, młody, elegancki mężczyzna w świetnie skrojonym garniturze, wszedł do sklepu Wedla w przedwojennej Warszawie i spytał, czy są czekoladowe literki. Były, oczywiście – cały alfabet – służyły zapewne do wypisywania imion lub ...

Najpierw przyjeżdżaliśmy tu na wakacje, potem – pomieszkiwaliśmy przez ciepłą połowę roku, wreszcie, przed paru laty, porzuciliśmy miasto i osiedliśmy na stałe. Wokół mamy obfite lasy, jeziora, śliczne, pofałdowane tereny morenowe i rozległe, płaski...

Znów wielka radość: ukazała się dobra książka. Poznaję to zazwyczaj od razu, bo mam uczucie, jakbym odnalazła jeszcze jeden element ogromnej, pięknej układanki. Klik! – i element wpasowuje się od razu w wielką całość, w miejscu nie zawsze oc...

A może ten świat nie wiruje na oślep pod działaniem bezdusznego wiatru lub nieszczęścia, lecz raczej krąży pod wpływem sił niewidzialnych, lecz potężnych, spoczywających wciąż w tych matczynych dłoniach? Stanisław Falkowski, Ciężkie norwidy Chodzi z...

Minęło tropikalne lato, pracowita pora dla roślin. Bardzo się wysiliły tego roku; obfite, ciepłe deszcze sprawiły, że ruszył bujny wzrost. Wprost nie poznaję swoich sosen, jodeł i klonów; z krzaczków magnolii zrobiły się rozłożyste drzewa. Niepos...

Szczerze mówiąc – ludzie przeszkadzają sobie nawzajem, irytują jeden drugiego, jest ich tak wielu – zbyt wielu! – włażą sobie na głowy. Nie mają dla siebie nie tylko wyrozumiałości i czasu; nie mają dla siebie nawzajem serca. Agresja wzajemna wypełnia życie c...