Pierwszy List do Koryntian
Na przełomie maja i czerwca tego roku w Trenčianskich Teplicach na Słowacji odbył się kolejny Europejski Kongres Świeckich Dominikanów. Spotkania takie organizowane są co trzy lata. Ich celem jest integracja i wymiana doświadczeń, a także dyskusja wokół istotnych problemów tej gałęzi zakonu.
W kongresie brali udział delegaci z ponad 20 prowincji świeckich, przedstawiciele Kurii Generalnej: o. David Kammler – promotor Laikatu Dominikańskiego, o. Thomas Chrys McVey – promotor Rodziny Dominikańskiej, o. Rajmund Klepanec – socjusz ds. Europy Środkowej i Wschodniej, o. Prakash Anthony Lohale – promotor Sprawiedliwości i Pokoju, a także prowincjał prowincji słowackiej i promotorzy prowincjalni z kilku krajów. Polaków reprezentowali: przełożona prowincjalna świeckich dominikanów Małgorzata Mazur i członek rady Jacek Wierzbicki.
Temat tegorocznego spotkania brzmiał: Przepowiadanie w zsekularyzowanym świecie i tego dotyczyły konferencje oraz toczące się po nich rozmowy. Wygłoszone referaty pokazały, że mimo różnorodności wynikającej ze specyfiki konkretnych miejsc większość problemów jest podobna. Jednym z głównych jest starzenie się członków fraterni. Coraz większa liczba tercjarzy z racji wieku i stanu zdrowia nie może aktywnie uczestniczyć w życiu wspólnoty. Stąd pojawiło się pytanie o to, jak do takich osób docierać. Kontakt z nimi pozwoliłby wykorzystać ich ciągle istniejący potencjał, dzięki czemu oni sami czuliby się potrzebni, a jednocześnie mogliby się dzielić swoją wiedzą i talentami. Inne zagadnienie dotyczyło tego, jakimi drogami docierać do młodych, by pojawiały się nowe powołania do fraterni. Szczególnie istotne jest to w krajach Europy Zachodniej, gdzie ciągle spada liczba wierzących. Jak wynika z raportu przedstawionego przez o. Davida Kammlera, świeccy dominikanie stanowią proporcjonalnie najliczniejszą gałąź zakonu (ok. 140 000 wobec 3000 braci i 6000 mniszek). I to oni – z racji przebywania w różnych środowiskach – mogą docierać do miejsc niedostępnych kapłanom. Dlatego też debata o języku, formach i treściach współczesnego dominikańskiego przepowiadania, w którym czynny udział mogą i powinni brać tercjarze, wydaje się dziś szczególnie potrzebna i ważna. Wspólną konkluzją było stwierdzenie, że współczesny świat nie potrzebuje słów, ale przykładów – stąd niezbędne jest świadectwo życia pojedynczych osób i całych wspólnot. Nie da się opracować jednego uniwersalnego przepisu skutecznego przekazywania innym wiary. Każda fraternia i każdy świecki dominikanin są wezwani do szukania odpowiednich sposobów, zgodnie ze swoją sytuacją i potrzebami środowiska, w którym żyją.
Kongres był też okazją do wymiany doświadczeń i wielu rozmów kuluarowych, czemu sprzyjały przyjazne warunki, o które zadbali siostry i bracia ze Słowacji, gospodarze spotkania.
W ostatnim dniu odbyły się wybory nowej Rady Europejskiej, w której skład weszło pięć osób. Przełożonym rady został ponownie Gabriel Silva z Portugalii, a pozostali członkowie pochodzą z Francji, Belgii, Niemiec i Irlandii.
Oceń