Ewangelia według św. Marka
Pwt 4,1-2.6-8 / Ps 15 / Jk 1,17-18.21b-22.27 / Mk 7,1-8.14-15.21-23
A gdyby tak dzisiejsze Słowo Boże potraktować dosłownie? A gdyby zaopiekować się sierotami ze szkoły, do której chodzą twoje dzieci? I pomagać wdowie, która mieszka w twojej kamienicy?
A gdyby tak dzisiejszy psalm stał się projektem na życie:
Ten, kto postępuje nienagannie, działa sprawiedliwie
i mówi prawdę w swym sercu,
kto swym językiem oszczerstw nie głosi.
Kto nie czyni bliźniemu nic złego,
nie ubliża swoim sąsiadom,
kto za godnego wzgardy uważa złoczyńcę,
ale szanuje tego, kto się boi Pana.
Kto dotrzyma przysięgi dla siebie niekorzystnej,
kto nie daje swych pieniędzy na lichwę
i nie da się przekupić przeciw niewinnemu.
A gdyby tak naprawdę uwierzyć, że to Prawo, które zostało nam przez Boga objawione w Piśmie Świętym, rzeczywiście jest sprawiedliwe i mądre?
Trudno, prawda? Z jednej strony różni egzegeci mądrale mówią, że nie można Pisma brać dosłownie. Z drugiej strony, sami natrafiamy na opór w swoim sercu. Bo przecież „wiemy lepiej”, bo przecież „trzeba być rozsądnym i nie można być fanatykiem”.
Faryzeusze byli bardzo rozsądni. Precyzyjnie dopasowali Boże Prawo do swojej wizji życia. Skupili się na zewnętrznych gestach, na ludzkich tradycjach. Byli mistrzami życia religijnego – co nie przeszkadzało im gardzić bliźnimi. Przypomnijmy sobie choćby opowieść o modlitwie faryzeusza i celnika w Świątyni. Jezus dokładnie wie, że prawdziwe życie z Bogiem to coś o wiele więcej niż wykonywanie rytualnych gestów i zachowywanie przepisów. Wymaga ono przemiany serca, którą zapowiadał Bóg już przez proroka Ezechiela: „Dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, zabiorę wam serca kamienne, a dam wam serca z ciała”. To dzieło Pana w nas. To On zaszczepia w nas swoje słowo, to On daje Ducha.
A co my mamy zrobić? Zaufajmy św. Jakubowi: „Przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie”. Wtedy doświadczymy, że Słowem Boga naprawdę możemy żyć. A nawet więcej – że bez Niego żyć nie możemy.
Oceń