Ewangelia według św. Jana
Ap 11,19a;12,1.3-6a.10ab / Jdt 13,18-20 / Kol 1,12-16 / J 19,25-27
Nadanie Matce Pana tytułu Królowej Polski jest paradoksalne. Jako naród oddajemy królowanie w ręce córki Izraela, która mówi o sobie, że jest służebnicą Pana.
Która ziemi się uczyłaś przy Bogu, w której ziemia jak niebo się stała, daj nam z ognia pas i ostrogi, ale włóż je na człowiecze ciała.
Która jesteś jak nad czarnym lasem blask – pogody słonecznej kościół, nagnij pochmurną broń naszą, gdy zaczniemy walczyć miłością.
Przytoczyłem fragment wiersza Modlitwa do Bogarodzicy, napisanego na kilka miesięcy przed powstańczą śmiercią przez narodowego wieszcza Krzysztofa K. Baczyńskiego. Patriotyzmu poeta uczył się m.in. pod okiem swej rodzonej matki Stefanii, nauczycielki i autorki podręczników szkolnych, katoliczki i polskiej patriotki, pochodzącej ze zasymilowanej rodziny żydowskiej. Drugą nauczycielką była Bogurodzica, w modlitwie, która była przynagleniem do ewangelicznej walki: „nagnij pochmurną broń naszą, gdy zaczniemy walczyć miłością”. Siłą rzeczy, ze względu na pochodzenie i przywiązanie do chrześcijaństwa, patriotyzm Baczyńskiego był otwarty i ewangeliczny. Chrześcijaństwo oznacza poddanie ewangelizacji wszystkich obszarów życia, w tym przywiązania do ziemskiej ojczyzny i narodu. Już pierwsze przykazanie przestrzega przed traktowaniem narodu jako wartości nadrzędnej i ostatecznej. Nacjonalizm ze swej istoty jest bałwochwalczy, gdyż uzurpuje sobie prawo do zawłaszczenia ziemskiej ojczyzny jako daru Boga. Uznanie królowania Jezusa uzdalnia do „wyjścia z samych siebie, z obszaru własnych przekonań, jeśli te stają się przeszkodą, jeżeli zamykają horyzont, którym jest Bóg” (papież Franciszek). Maryja „walczy miłością” i zaraz po odpowiedzi na słowo Boga idzie służyć Elżbiecie. W słowach Baczyńskiego o walce miłością dostrzegam proroctwo dotyczące najważniejszego „starcia”. Pomimo hekatomby Powstania Warszawskiego zwycięstwo przyszło dwadzieścia lat później, gdy biskupi polscy, „walcząc miłością”, zwrócili się do biskupów niemieckich tymi słowami: „Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”.
Oceń