Wpisy i notatki w kalendarzu. Słowa, pod którymi kryją się najprzeróżniejsze spotkania, aktywności, podróże. Hasła, które w chwili zapisywania były jedynie niezbyt określoną przyszłością, a teraz mienią się feerią przeżytych już uczuć i doznanych wrażeń. Imio...
Zazdroszczę Pawłowi Krupie, że – jak sam wspomniał w październikowym felietonie – kiedy nie może pisać o obecnej rzeczywistości, ucieka w historię i tam szuka schronienia. Jako niehistoryk z takiego schronienia skorzystać nie mogę. Ale nawet gdybym mógł, to b...
W Polsce byłem! Właściwie to jeszcze jestem, ale gdy ten tekst ukaże się drukiem, będę już – co daj Boże – ponownie w Tomsku. W Polsce jestem co roku i można by rzec, że to nic szczególnego. Ale to nie byłaby prawda. Każda z wakacyjnych wizyt w Ojczyźnie jest...
Zapewne lepiej brzmiałoby w oryginale: J’accuse! Byłoby nie tylko bardziej europejsko, ale też bardziej elitarnie. Ale ze mnie żadna elita. Nie mówię po francusku, nie nazywam się Emil Zola, nie piszę listu otwartego do prezydenta republiki francuskiej, a mój...
„Jest we mnie duże zniechęcenie i chyba powoli tracę nadzieję, że droga, którą sobie obraliśmy w naszej grupie skrzywdzonych, jest rzeczywiście słuszna. Być może popełniliśmy błąd, że za bardzo uwierzyliśmy w ludzi i w to, że szczerość z naszej strony spowodu...
Dwa miesiące od jego wyboru, a wrażenie takie, jakby – poza byciem papieżem – nic innego w życiu nie robił. W obowiązki człowieka, któremu powierzono troskę – bynajmniej nie tylko duchową – o prawie półtora miliarda ludzi, wszedł z niesamowitą naturalnością, ...
Spośród tekstów pisanych w bólu zaraz po katastrofie smoleńskiej najbardziej poruszył mnie ten opublikowany w „Rzeczpospolitej”, autorstwa Zdzisława Krasnodębskiego, zatytułowany Już nie przeszkadza. Napisany w bardzo osobistym i emocjonalnym tonie pokazywał,...
Nasz problem z Franciszkiem i z każdym innym papieżem – czy to w kwestii ukraińskiej, czy jakiejkolwiek innej – polega na tym, że to my mówimy papieżowi, co powinien robić, a nie chcemy usłyszeć tego, co następca Piotra pragnie powiedzieć nam. Rozmawia...
Parę lat temu – jeszcze przed pandemią i przed wojną – razem z nauczycielami naszej szkoły w Tomsku przyleciałem do Polski na bodajże dziesięciodniową służbową wycieczkę. Chodziło przede wszystkim o zapoznanie ich ze sposobem działania jezuickich szkół w Gdyn...
W ciągu ponad czterdziestu lat życia w Towarzystwie Jezusowym przeżyłem bardzo wiele odejść z zakonu. Nie piszę, że „za mojej bytności w Towarzystwie wielu współbraci odeszło z zakonu”. Nie, to nie odzwierciedlałoby pełnej prawdy. Ja te odejścia przeżyłem. Os...
W zeszłym miesiącu w katedrze w Nowosybirsku wyświęcono na biskupa pomocniczego naszego współbrata – pochodzącego z Niemiec i od czternastu lat pracującego w Rosji ojca Stephana Lipke. To u nas rzadkość. Nawet to, że obecny papież jest jezuitą, niczego tu nie...
Termin jest na tyle archaiczny, że nie obejdzie się bez dodatkowych wyjaśnień. A żeby wszyscy mogli je zrozumieć, to zajrzyjmy do Wikipedii: „Pocztówka dźwiękowa – odmiana płyty gramofonowej produkowana w Polsce i krajach bloku socjalistyc...
Ojciec kapelan Wojciech ze Ziółkowic, kapłan Towarzystwa Jezusowego (vulgo jezuita) do Jaśnie Wielmożnego Pana Hetmana Koronnego. Jaśnie Wielmożny Panie Hetmanie, w pierwszych słowach mojego listu nisko się Waszej Miłości kłaniam i wprost z mego chutoru...
Ponoć od momentu wcielenia nie ma w życiu ludzkim takiej sytuacji, w której Pan Bóg nie byłby obecny, w której by nam nie towarzyszył, prawda? Takie jest nasze przekonanie. Jednak życie weryfikuje nasze przekonania. Zderza je z rzeczywistością i to zderzenie ...
Od wielu lat w ostatnią sobotę września niezmiennie wyrusza z Tomska, ale po raz pierwszy było aż tak wielu uczestników: dwieście trzydzieści osób. Oprócz tomskich parafian byli jeszcze goście z różnych zakątków Rosji. Przyjechali nie tylko z położonych nieda...
Znajduje się w samym centrum miasta. Położony na wzgórzu – kilkadziesiąt metrów od miejsca, gdzie w 1604 roku został założony Tomsk – jest obiektem często odwiedzanym przez mieszkańców, a jego charakterystyczna, klasycystyczna bryła na trwałe wpisała się w mi...
To był ostatni seans. W małym kinie przy krakowskim Rynku oprócz mnie były jeszcze cztery osoby. Siadłem w drugim rzędzie. Dobrze zrobiłem. Dzięki temu przede mną nie było nikogo, kto obracając się w moją stronę, mógłby zobaczyć, jak płaczę. Choć to nie był t...
Lubię gotować. Zawsze lubiłem. Nawet wtedy, kiedy w poszarzałych od biedy i upokorzenia siermiężnych czasach PRL-u nie za bardzo było co gotować, bo reglamentowana była nie tylko wolność, ale i wszystko inne. Jeszcze w podstawówce – oprócz chodzenia do piwnic...
Jedynie człowiek nierozsądny działa pochopnie, pod wpływem bliżej nieokreślonych bodźców. Nie tylko lekceważy fakty, ale nie bierze też pod uwagę tego, kim jest, do czego dąży, jakie ma pragnienia, silne strony i słabości. Konieczność rozeznawania wiąż...
Religijny perfekcjonizm to taka tabletka z krzyżykiem powleczona pobożnością dla łatwiejszego łykania. Rzeczywiście przynosi chwilową ulgę i daje iluzoryczne poczucie dowartościowania, ale efekty uboczne jej działania są bardzo niszczące. Jeden z bardz...
Pytanie jest krótkie, ale dość dramatyczne, bo czasy niepewne, zagubić się łatwo, a drogę odnaleźć trudno. I jeszcze nie za bardzo jest kogo pytać. Coraz mniej bowiem tych, którym ufamy – z biskupami i papieżem włącznie – i których odpowiedzi jesteśmy gotowi ...
Bilans sześćdziesięciolecia1. Temat trudny, więc w poszukiwaniu inspiracji dwa tytułowe słowa wpisałem w wyszukiwarkę. Zapewne w związku z przysługującymi po sześćdziesiątce ulgami senioralnymi odpowiedź, a właściwie odpowiedzi otrzymałem natychmiast. Wszystk...
„To było w Krakowie, przed kościołem św. Anny. Wszedłem tam na chwilę modlitwy przy grobie św. Jana Kantego. Gdy wychodziłem, na schodach usłyszałem za sobą: »Proszę księdza!«. Odwróciłem się i zobaczyłem młodą kobietę. Nigdy jej wcześniej nie widziałem. Spyt...
Zacznę od przeprosin. Bardzo przepraszam księdza Mirosława Tykfera, że w czerwcowym numerze pominąłem milczeniem jego majowy felieton W obronie logiki pokojowej, w którym odnosił się (krytycznie) do tego, co napisałem (bardzo krytycznie) w moim kwietniowym fe...
