Niedawno miałem okazję posłuchać i zobaczyć, jak żyją dominikanie we francuskojęzycznej części Belgii. Jedną z rzeczy, której z początku nadziwić się nie mogłem, była struktura finansowa klasztorów. Otóż każdy dominikanin, który przychodzi do danego domu, musi samodzielnie znaleźć pracę, etat, źródło utrzymania. Bracia w poszczególnych klasztorach umawiają się bowiem tak, że każdy z nich wnosi do wspólnej kasy określoną sumę pieniędzy, z których finansowane są wikt i opierunek oraz opłaty za media i inne usługi niezbędne do utrzymania budynku. Resztę zarobionych pieniędzy każdy z dominikanów przeznacza na kupno osobistych rzeczy, książki, przejazdy, wakacje. Gdy natomiast klasztor musi przeprowadzić konkretną inwestycję, wykraczającą poza bieżące utrzymanie, bracia robią zrzutkę, dzięki czemu możliwy staje się zakup urządzeń wspólnego użytku czy remonty. Dominikanie imają się w związku z tym różnych zajęć. Niektórzy mają etaty pastoralne – są proboszczami, wikarymi, kapelanami więziennymi. Etaty te przydziela biskup danej diecezji, ponieważ
Zostało Ci jeszcze 75% artykułuWykup dostęp do archiwum
- Dostęp do ponad 7000 artykułów
- Dostęp do wszystkich miesięczników starszych niż 6 miesięcy
- Nielimitowane czytanie na stronie www bez pobierania żadnych plików!
Oceń