Święty Józef. Niedopowiedziana historia
Lb 6,22-27 / Ga 4,4-7 / Łk 2,16-21
Kolorowy druk powstaje poprzez nakładanie czterech warstw farby. Każda jest innego koloru. Jeśli nie ma choćby jednej z nich, zdjęcie czy reprodukowany obraz są mało czytelne, szare, gdyż brakuje im pełnej palety barw, któraś z nich przeważa i obraz jest zafałszowany w stosunku do rzeczywistości. Metaforę o barwach można także zastosować w opisie historii ludzkiej.
W kalendarzu 1 stycznia jest dniem Nowego Roku. Przypomina nam o historii świata, która wyraża się przez upływający czas, wydarzenia polityczne, historyczne. To pierwsza warstwa historii ludzkiej. Jest też warstwa historii indywidualnej – mojej historii. Wpisuje się ona w historię świata: moje narodziny, moja rodzina, moja ojczyzna, moje dzieci, moja praca itd. Wszystko to, co tworzy moje indywidualne życie, to druga warstwa historii. Dla nas, chrześcijan, jest jeszcze trzecia warstwa, którą nazywamy historią zbawienia. Dopiero ona nadaje pełny blask, ostrość, sens i odsłania piękno historii ludzkości. To dzięki niej Miriam – prosta żydowska dziewczyna z Nazaretu, córka Joachima i Anny (to jej historia indywidualna), za czasów Heroda i Cezara Augusta, „gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz” (to historia świata ówczesnego), staje się „Świętą Bożą Rodzicielką” (to historia zbawienia).
Może się zdarzyć, że ktoś dostrzega przede wszystkim wymiar historii świata i realizuje się zawodowo, społecznie lub politycznie z uszczerbkiem dla pozostałych wymiarów. Inny może się zamykać w swoim życiu indywidualnym i rodzinnym, narażając się na egoistyczne spojrzenie na świat i innych ludzi, jeszcze inny, uznając wyłączność lub prymat historii zabawienia, może realizować się w jałowej dewocji oraz ucieczce w sprawy ostateczne i nie dostrzegać związku swego życia z historią tego świata.
W życiu każdego z nas jest potrzebna równowaga w dostrzeganiu i przeżywaniu nakładających się wymiarów naszego życia. Prośmy Pana o otwarcie oczu, abyśmy widzieli, że jesteśmy powołani do „wielkich dzieł Bożych” drogami naszej doczesności.
Oceń