Czy Chrystus naprawdę umierał opuszczony przez Boga? Jeśli tak, to jakie jest ostateczne znaczenie tej deklaracji Syna Bożego? I co może znaczyć, że Bóg opuścił Jezusa Chrystusa?
W encyklice Fides et ratio Jan Paweł II pisze, że śmierć Jezusa jest skałą, o którą rozbija się filozofia, myśl człowieka, każdy projekt teologii budowany tylko na rozumie1. Objawienie judeochrześcijańskie utkane zostało ze słowa obietnicy. Ale wydaje się, że to słowo obietnicy w Wielki Piątek zostało roztrzaskane na drobne kawałki. Wydarzenie śmierci ponownie okazuje się silniejsze niż jakakolwiek obietnica. Nawet ze strony Tego, który w czasie swojej działalności uchodził za Bożego Pomazańca. Rdzeń tej śmierci wyraża modlitwa Jezusa: „Boże mój, Boże, czemuś Mnie opuścił…”. Te słowa umierającego Jezusa, zaczerpnięte z Psalmu 22, prowokują do postawienia wielu pytań. Przede wszystkim: Czy są to autentyczne słowa Jezusa wiszącego na krzyżu, czy też zostały Mu przypisane przez pierwszą wspólnotę uczniów? Czy Chrystus naprawdę umierał opuszczony przez Boga? Jeśli tak, to jakie jest ostateczne znaczenie tej deklaracji Syna Bożego? I co może znaczyć, że Bóg opuścił Jezusa Chrystusa?
Przywołana na wstępie uwaga błogosławionego Jana Pawła II może wskazywać, że modlitwa Jezusa na krzyżu stanowi początek dyskursu teologicznego. Teologia rodzi się właśnie tu, w skardze Jezusa na opuszczenie. Nie tylko dlatego, że śmierć jest doświadczeniem, które stawia znak zapytania przy wszystkim, co dla człowieka stanowi wartość, ale również dlatego, że teologia staje przed wydarzeniem śmierci Syna Bożego i musi, poddając się rygorowi metody naukowej, zmierzyć się z irracjonalnością tej śmierci.
Co powiedział Jezus na krzyżu
Już pobieżna lektura wszystkich czterech opisów męki Jezusa pokazuje, że w każdej Ewangelii wypowiada On na krzyżu inne słowa. U Łukasza mamy trzy wypowiedzi: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią” (23,34), „Zaprawdę powiadam ci, dziś ze Mną będziesz w raju” (23,43) oraz „Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mego” (23,46). U Jana również mamy trzy zdania umierającego Pana: „Niewiasto, oto Twój syn. Synu, oto Twoja matka” (19,26), następnie „Pragnę” (19,28) i „Wypełniło się” (19,30). W Ewangelii Marka i Mateusza natomiast czytamy to jedno zdanie, które tak bardzo nas niepokoi: „Boże mój, Boże, czemuś Mnie opuścił” (Mt 27,46, Mk 15,34).
Współc
Zostało Ci jeszcze 85% artykułuWykup dostęp do archiwum
- Dostęp do ponad 7000 artykułów
- Dostęp do wszystkich miesięczników starszych niż 6 miesięcy
- Nielimitowane czytanie na stronie www bez pobierania żadnych plików!
Zaloguj się
Oceń