To był jeden z dni wieszczących nieodwołalny schyłek lata. Na tatrzańskich szlakach nagle zrobiło się ciszej. Nie, żeby od razu całkiem cicho, ale dokonała się symboliczna zamiana. Zniknęły rodziny z dziećmi i niedzielni bywalcy. Na najstarszym wytyczonym po ...
Dziesiąte urodziny obchodziliśmy umownie i bez ekscesów: odrobiną dorsza, dłuższym spacerem i kąpielą w kanałku. Lubi tam schodzić po kamiennych schodkach, kłaść się na piaskowym dnie i chłeptać wodę na leżąco. Chłodzi sobie brzuch. Ja przykucam i chwilę trwa...
Leżę na wznak. Oczy mam przymknięte. Czuję połączenie lawendy i trawy cytrynowej, a na dekolcie przyjemny chłód. Dłonie kosmetolożki rozprowadzają po skórze emulsję. Światła są przygaszone, w tle słychać kojący zestaw dźwięków – już nie cisza, a jeszcze nie m...
Moja praca sprawia, że dużo rozmawiam z ludźmi. Prowadzę spotkania, robię wywiady, audycje. Mogę zadawać pytania. Zwykle ludziom mądrym albo dysponującym rzadką wiedzą. I to jest ta pozytywna część. Trudniejsza jest taka, że ich odpowiedzi nigdy nie są jednoz...
Pod kołami lokomotywy rozlega się huk. Słyszę go dobrze, jedziemy w pierwszym wagonie. Coś łomocze także pod nami, coś miażdżymy. I zaraz, zanim jeszcze dwie emerytowane polonistki z Urgenczu odsuną filiżanki z herbatą od ust, pociąg zaczyna hamować. Chwilę t...
Jutro lecę do Uzbekistanu. Jak to brzmi! Odlegle, wspaniale. Obracam tę myśl w głowie i czuję, że to będzie to. Jeszcze nie doleciałam do Taszkentu, a już mi się marzy okolica: i kirgiskie góry, i kazachskie stepy. Płonie w głowie nierealistyczne od lat pragn...
Za każdym razem, kiedy idę korytarzem po podłodze wyłożonej gumoleum, zastanawiam się, dlaczego jest tam tak brzydko. Korytarze są różne – węższe, szersze, ponure albo bezlitośnie rozświetlone, odrapane lub świeżo odmalowane. Biegną pod ziemią albo na piątym ...
Tego dnia w Barcelonie było 14 stopni Celsjusza, turystów niezbyt wielu. Przed południem lekki wiatr podrzucał w górę nieprzyjemny zapach z kanalizacji, przypomnienie, że jesteśmy w mieście starożytnym i gęsto zamieszkanym, ciężko pracującym nad usuwaniem śla...
Jest rano, ledwie po ósmej. Cicha niedziela. Zaskakująco zimowa, bo wczoraj spadł śnieg, a to już rzadkość. Jeden pies leży na parapecie z nosem opartym o szybę i patrzy, jak sypie się z nieba śnieżna biel. Drzewa ani drgną, pozwalają się przykrywać puchem. D...
Siadam do stołu chwilę po dwudziestej drugiej i wiem, że poparzę sobie język. Ale miska pełna gorącej zalewajki jest posiłkiem i pocieszeniem, któremu nie potrafię się oprzeć. Trudno o zupę prostszą, skromniejszą, a dla mnie jej smak jest najdroższy. Zapewnia...
W epoce obfitości albo raczej wszechobecnego nadmiaru dawanie to trudna sztuka. Jemy, zanim poczujemy głód. Kupujemy więcej, niż potrzebujemy, rzeczy i przedmioty stają się negatywnymi bohaterami, zawłaszczają naszą domową rzeczywistość, domagają się bycia uż...
W ośrodku wypoczynkowym na Mierzei Wiślanej czas się zatrzymał. Dostałam klucz do zaułka osłoniętego od wichrów współczesności. Mogę się pobawić w chowanego. Ukrywam się przed teraźniejszością, której mam za dużo na głowie. A także przed coraz częściej nawied...
Nie pojechałam daleko. Po ostatniej wyprawie do Azji, która chwilami przypominała uwięzienie w turystycznej dekoracji wyzutej z ostatnich akcentów codzienności, marzyła mi się jazda po opłotkach. Zwiedzanie nieważności. Więcej, dołączenie do niej. Naturaln...
Pewnie wchodzę w zakręt, mimo że dawno tu nie byłam. Znam trasę. Zatrzymuję samochód przy wrastającym w chodnik drzewie. Idę do furtki. Wciskam dzwonek. Wiem, że rozszczeka się pies. Psy się zmieniają. Przez ostatnie kilkanaście lat wybiegał mi na spotkanie J...
Zaparzyłam czarną kawę, tak jak lubiła. Wlałam do jej filiżanki. Siedzę w jej fotelu, z widokiem na jej mieszkanie. Na ścianie twarze ukochanych. Mój brat pozujący przed piramidą w Egipcie. Obie jej córki w dniu ślubu. Moi rodzice odświętni z jakiejś ważnej o...
Jeszcze nie ma południa, pod kościołem pusto. Jak to w dzień powszedni. Przysiadłam na schodkach. Tata siedzi na ławce, opiera się na lasce. W zeszłym tygodniu stłukł kolano, mówi, że jeszcze go boli. Ale może uznał, że na tę laskę już czas. Że mu z nią p...
Lubiła czarną kawę i papierosy. Trzymała je w smukłych palcach zakończonych starannie opiłowanymi paznokciami. Zmieniały się mody i dekady, a ich kształt – nie. Zawsze miała przy sobie krem do rąk, zwykły, glicerynowy, którym wygładzała przesuszającą się skór...
Dawniej uwielbiałam lotniska. Były niewyczerpaną inspiracją, żywą tkaniną pasjonujących ludzkich losów, które splatały się na kilka godzin w terminalu, by zaraz znów pociągnąć swe nici w niezliczonych i nieskończenie ciekawych kierunkach. Wpatrywałam się w lu...
Ciało próbuje mi coś powiedzieć. Od pierwszego wysłanego przez nie sygnału mija zazwyczaj sporo czasu, nim świadomie zacznę przyjmować i uznawać nadawane z coraz większą siłą i częstotliwością komunikaty. Jakby szły nie z mojego organizmu, a z odległej latarni...
A więc wojna. Wojna w serwisach informacyjnych. Wojna w Ukrainie, w Strefie Gazy, w Jemenie i na Morzu Czerwonym. Wojna na ustach europejskich polityków, którzy zgodnym chórem zaczęli odmieniać ją przez rozmaite przypadki, a przede wszystkim zaczęli o niej mó...
Stałam z koleżanką na przystanku tramwajowym w śnieżycy, gdy dotarło do mnie, że przechodzę do historii. Nie w żadnym prestiżowym ani wiekopomnym sensie, przeciwnie – w tym najzwyklejszym. Moje życie i wspomnienia stają się kategorią historyczną, która wymaga...
Początek roku ma w sobie coś ze świeżości poranka albo chwili po deszczu, gdy świat wydaje się oczyszczony z pyłu długiego istnienia, a my jesteśmy jakby lżejsi i skłonni do zmian. To także moment wiary, odsłania się niezmącona jeszcze całoroczną rutyną skłonn...
Gumowa skarbonka w kształcie kotka, odlana z prześwitującego żółtawego plastiku sarenka z ułamaną nóżką oraz dwie szklane kuleczki z uwięzionymi w ich wnętrzu bąbelkami powietrza. Tak wyglądały trzy najcenniejsze skarby mojego dzieciństwa. Wszystkie mam do dz...
Zdarzają się w chwile, w których myślę: Nie dam rady zrobić następnego kroku. A jednak zmęczone mięśnie szarpią nogę w górę, stopa w dużym bucie ląduje na skalnym stopniu. Kolano, niczym zawias, pozwala ciału się unieść, dostawiam drugą nogę. Zmagam się ze so...
