Jedną z książek, które przeczytałem podczas kwarantanny, jest znakomita monografia poświęcona kościołowi św. Katarzyny w Petersburgu, autorstwa nieżyjącej od ponad dwudziestu lat Romualdy Hankowskiej. Szkoda, że nie mogę już z nią porozmawiać, bo jej dzieło j...

Słowo „synod” kojarzy mi się z rzędami stołów, za którymi siedzą biskupi o zatroskanych twarzach, albo z uroczystymi liturgiami, albo z opasłymi tomami na bibliotecznych półkach, albo – dzięki znajomości z ks. Grzegorzem Strzelczykiem (czytajcie go, czytajcie...

Jeszcze mieszkam w klasztorze za lasem. Pakuję rzeczy i książki, które na razie muszę zostawić, żegnam się z bliskimi, ale już, żeby zacytować Stanisława Wyspiańskiego, „patrzę się inaczej”, wzrok i słuch wyostrzają się na „tam”, na Petersburg.Przyjaciele...

Petersburg. Mieszkam tu od blisko trzech tygodni, a wciąż jeszcze odczuwam lekki zawrót głowy, jakby podróż się nie skończyła, jakbym jeszcze nie dotarł na miejsce. W moim pokoju jest cicho, bo dom, w którym mieszkamy, osłaniają od ruchliwych ulic gmach kości...

W ciągu kilku ostatnich tygodni wiele godzin spędziłem w archiwum Instytutu Historii Rosyjskiej Akademii Nauk. Ech, co za radość móc znowu usiąść nad rękopisami! Praca badawcza zawsze sprawiała mi ogromną frajdę, a tu jest ona tym większa, że pracuję dla czys...

Dwa lata temu w Radoniach zaproponowałem wiernym, którzy zbierają się w kaplicy naszych mniszek, nową wigilijną tradycję. Poprosiłem, aby oprócz sianka, opłatka i staropolskich potraw postawili na stole pusty koszyk, do którego należało wrzucać ustaloną z gór...

Petersburg pogrąża się w zimowym mroku. Nie chodzi nawet o to, że wcześnie robi się ciemno, ale o to, że późno robi się jasno: jeśli nie ma chmur (co się zdarza rzadko), słońce ledwo, ledwo podnosi się nad dachy niższych zabudowań gdzieś koło południa, rozświ...

Miliardy świątecznych życzeń spłynęły po nas jak woda po gęsi i świat u progu nowego roku wcale nie stał się lepszy. W dodatku znaki na niebie i na ziemi, a zwłaszcza na ziemi, nie napawają optymizmem na przyszłość. Zatem na pohybel cieniom i dla poprawienia ...

Co jakiś czas słyszę lub czytam, że jakiś ksiądz żegna się ze swoim dotychczasowym powołaniem. Jedni znikają cicho i dyskretnie, odejścia innych zajmują miejsce na pierwszych stronach gazet i serwisów internetowych. Za każdym razem – różnica jest tylko w skal...

Jeden z moich tutejszych braci, Rafał, od kilku miesięcy z dumą nosi w kieszeni rosyjski paszport. Zabiegi o zdobycie obywatelstwa Federacji Rosyjskiej były długie i żmudne, ale w końcu się udało. Niedawno wybrał się do przychodni. Pani w rejestracji, na wido...

Nie będzie o wiosennych porządkach, kopaniu ziemi, przygotowywaniu rozsad i nasion. Zawarte w tytule słowa piosenki Jonasza Kofty są jednym z licznych cytatów, które w ostatnich dniach wydobywa na wierzch moja zagracona pamięć. Jak wielu ludzi na świecie spęd...

Nieżyjący już ojciec Georgij Fridman, legenda muzycznego (był jednym z prekursorów jazzu w Związku Radzieckim) i katolickiego (przez wiele lat był „podziemnym” księdzem) Petersburga, opowiadał mi kiedyś o drodze, jaką do chrztu i Kościoła katolickiego doszła ...

Jest w Kościele bizantyjskim oryginalne święto: uroczystość prawosławia, czyli ortodoksji. Ustanowione w 843 roku przez cesarzową Teodorę na pamiątkę ostatecznego odrzucenia ikonoklazmu – ruchu przeciwników czci oddawanej świętym obrazom – od XI wieku przyjęł...