„Wyruszenie w drogę jest typowe dla tych, którzy poszukują sensu życia. Piesze pielgrzymowanie bardzo sprzyja odkrywaniu na nowo wartości milczenia, wysiłku i tego, co istotne”.
Kiedy zaczynam mówić o Roku Świętym 2025, który rozpocznie się otwarciem przez papieża Franciszka drzwi jubileuszowych w bazylice św. Piotra w Rzymie 24 grudnia tego roku, po drugiej stronie często widzę lekko uniesioną ze zdziwienia brew i słyszę pytanie: A co to właściwie jest? Nie wykluczam, że moja perspektywa może być inna; mieszkam w Rzymie, dlatego udziela mi się czasami oczekiwanie różnych osób na ten czas i zarazem zirytowanie wieloma toczącymi się remontami, które stanowią przygotowanie do tego wydarzenia.
***
Rok Święty, Jubileuszowy to tradycja, której początek sięga 1300 roku. To wtedy papież Bonifacy VIII po raz pierwszy ogłosił Rok Święty jako uprzywilejowany czas łaski i okazji do pielgrzymowania. Ślad tego pierwszego Roku Świętego można zobaczyć w bazylice św. Jana na Lateranie: na pierwszym filarze kolumny po prawej stronie znajduje się fresk (właściwie jego fragment) Giotta przedstawiający Bonifacego VIII ogłaszającego to wydarzenie.
Najpierw myślano, by Rok Święty obchodzić co pięćdziesiąt lat, ostatecznie zdecydowano, że będzie ogłaszany co dwadzieścia pięć lat, by każde pokolenie miało szansę go przeżyć. Ostatni Rok Święty według tej chronologii miał miejsce w 2000 roku. Był on zresztą o tyle istotny, że Jan Paweł II od chwili objęcia urzędu w 1978 roku podkreślał jego znaczenie i uczynił go jednym z ważniejszych tematów swojego pontyfikatu, co znalazło między innymi wyraz w trzyletnim bezpośrednim przygotowaniu do niego i kilku znaczących dokumentach; mam na myśli zwłaszcza list apostolski Tertio millennio adveniente oraz bullę Incarnationis mysterium.
Zwykle głównym miejscem obchodów jest Rzym, ale także dołącza się do tego Ziemię Świętą i kościoły lokalne w zależności od decyzji papieży. Ziemia Święta miała swoje szczególne miejsce podczas jubileuszu roku 2000 w związku z tajemnicą wcielenia.
Biblijne źródła roku świętego znajdujemy w Księdze Kapłańskiej (Kpł 25). Mówi ona o roku szabatowym i jubileuszowym co pięćdziesiąt lat. Był to czas wypoczynku dla ziemi, odzyskania wolności i darowania długów. Również Jezus mówił o „roku łaski”, kiedy w synagodze w Nazarecie komentował fragment z Księgi Izajasza (Łk 4,16–20). Niedawno w Radiu Watykańskim rabin Rzymu Riccardo Di Segni przypomniał o pierwotnym biblijnym znaczeniu jubileuszu. Chodziło o dary wolności i ziemi, jakie Naród Wybrany otrzymał od Boga.
***
Podczas drugich nieszporów uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego w czwartek 9 maja w bazylice watykańskiej została przekazana i odcz
Zostało Ci jeszcze 85% artykułuWykup dostęp do archiwum
- Dostęp do ponad 7000 artykułów
- Dostęp do wszystkich miesięczników starszych niż 6 miesięcy
- Nielimitowane czytanie na stronie www bez pobierania żadnych plików!
Oceń