Trauma ożywiona
fot. orlova maria / UNSPLASH.COM

Są filmy, które naprawdę warto obejrzeć. Ale tylko jeden jedyny raz. Bo powracanie do nich byłoby ponownym, bardzo świadomym zanurzaniem się w przemoc i zło. Do takich obrazów w swoim prywatnym rankingu zaliczyłabym Funny games Michaela Hanekego oraz niedawnego zdobywcę Oscara dla filmu nieanglojęzycznego, czyli Syna Szawła László Nemesa. W takich filmach nie szuka się sensów ukrytych w drugim i trzecim dnie, a najlepszą reakcją po seansie jest milczenie. Bo jak skomentować obraz o dwójce nastolatków znęcających się psychicznie i fizycznie nad małżeństwem z dzieckiem? Co jeszcze powiedzieć na temat Holokaustu? Jakie słowa mogą oddać uczucia na temat masakry, która zdarzyła się naprawdę? Do zmierzenia się z tym ostatnim pytaniem skłania film Utoya, 22 lipca w reżyserii Erica Poppego, który na festiwalu w Cannes wywołał tyle samo zachwytu, co oburzenia.

Garść faktów i dużo kontrowersji

Wszyscy pamiętamy wydarzenia sprzed siedmiu lat w Norwegii, ale dla porządku przypomnijmy kilka faktów. 22 lipca 2011 roku w pobliżu budynków rządowych w centrum Oslo wybuchła bomba, zabijając osiem osób i raniąc kilkanaście kolejnych. Niecałe dwie godziny później nikomu nieznany wówczas zamachowiec pojawił się na wyspie Utoya, otwierając ogień do zgromadzonych tam przedstawicieli organizacji młodzieżowej Norweskiej Partii Pracy. Anders Breivik – bo o nim mowa – zabił wówczas 69 osób i ranił ponad setkę. Ci, którzy przeżyli, a także ich rodziny oraz bliscy zmarłych na zawsze będą się mierzyć z traumą, jaką wywołało to wydarzenie. Właśnie o tej tragedii opowiedział w swoim filmie Erik Poppe.

Temat jest trudny, a wydarzenia nie tak odległe w czasie. Nie ma się co dziwić, że film od początku budzi kontrowersje. Na festiwalu w Cannes część widzów nagrodziła go owacjami na stojąco, inni wyrażali swoje niezadowolenie głośnym buczeniem podczas napisów końcowych, zarzucając później reżyserowi nieetyczne postępowanie. I choć Poppe wyjechał z Cannes z Nagrodą Jury Ekumenicznego, nadal był krytykowany. Powszechna wśród recenzentów była opinia, że drzwi, za którymi kryje się takie zło, należy zamknąć, by nie dawać pożywki naj

Zostało Ci jeszcze 75% artykułu

Wykup dostęp do archiwum

  • Dostęp do ponad 7000 artykułów
  • Dostęp do wszystkich miesięczników starszych niż 6 miesięcy
  • Nielimitowane czytanie na stronie www bez pobierania żadnych plików!
Wyczyść

Zaloguj się

Trauma ożywiona
Magdalena Wojtaś

absolwentka filologii polskiej i germańskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza. Mieszka w Poznaniu....

Produkt dodany do koszyka

Zobacz koszyk Kontynuuj zakupy

Polecane przez W drodze