List do Rzymian
Ap 7, 2-4.9-14 / 1 J, 3, 1-3 / Mt 5, 1-12a
Jedynie Bóg jest prawdziwie święty. To przede wszystkim w Nim wypełniają się błogosławieństwa, o których mówi Jezus w kazaniu na górze. On – bardziej niż ktokolwiek – jest ubogi w duchu, czyli pokorny, bo nie ma w nim cienia pychy czy wywyższania się ponad swoją godność. On jak nikt przepełniony jest smutkiem, bo miłość jest wciąż odrzucana. Nie ma nikogo, kto by bardziej łaknął i pragnął sprawiedliwości, bo nigdy nie pogodzi się z krzywdą wyrządzaną człowiekowi i innym stworzeniom. Któż może dorównać w miłosierdziu Temu, który zawsze jest gotowy do przebaczenia i przyjmowania z miłością tych, którzy odeszli? Czy jest coś czystszego nad Boga, który jest światłością bez żadnej ciemności? Kto jest bardziej konsekwentny we wprowadzaniu pokoju i pojednania? A najbliżsi Mu cierpią i są prześladowani. Nigdy ich nie opuszcza, trwa przy nich we wszystkim i nie waha się iść z nimi na śmierć. Błogosławiony Bóg.
Uroczystość Wszystkich Świętych jest szczególnym wyrazem wiary Kościoła w miłość Boga do człowieka. Ten, który stworzył świat i posłał swego Syna, aby przyniósł mu zbawienie, chce dać swoim dzieciom to, co najcenniejsze. Dzieli się swoją świętością. Daje siebie. O patriarchach, prorokach, apostołach, męczennikach, wyznawcach mówi się, że są święci, lub że mają w sobie Boga (Ducha Świętego). Podziwiamy wielkie rzeczy, które Bóg zdziałał w nich i przez nich. Przez tajemnicę obcowania świętych jesteśmy z nimi w jedności. Kościół wierzy, że jesteśmy, tak jak oni, dziećmi Bożymi i dziedzicami. Że Bóg nas stworzył na swój obraz i możemy być do Niego podobni. Nie dajmy się zwieść myśleniu, że świętość jest dla wybranych – doskonałych. Jezus w kazaniu na górze mówi o błogosławieństwach nie tylko do apostołów, lecz do tłumów, aby pokazać, że każdy jest zaproszony do uczestniczenia w życiu Boga. Potrzeba, aby każdy z nas osobiście w to uwierzył i złożył nadzieję w Bogu. Święty Jan mówi w swym liście: „Każdy, kto pokłada w Nim nadzieję, uświęca się, podobnie jak On jest święty”.
Świętość rozdaje się na podobieństwo płomienia. Bóg przechodzi między ludźmi jak paschał podczas Wigilii Paschalnej i rozdaje swoje światło każdemu, kto po nie wyciągnie rękę. Sam nie traci nic ze swego blasku. Królestwo niebieskie jest otwarte.
Oceń